Puur omdat de vader van Jade een nieuwe baan heeft, verhuisd zij en het gezin naar een andere stad. Een welbekende stad waar haar ouders vandaan komen.
Het is voor Jade niet duidelijk waarom haar ouders na jaren besloten hebben om terug te gaan.
De...
Enkele lesuren verstreken. Ze had nog steeds vraagtekens over de jongens. Jade had net haar geschiedenisboeken voor de les in de rugtas gestopt. De geschiedenislessen was na de bel. Ze ving Sam bij de overkant van de gang op. Hij merkte haar blik ook op, terwijl hij haar vriendelijk aanstaarde. Hij zwaaide haar bescheidde en liep waar hij heen moest.
Hij was in ieder geval wel vriendelijk naar Jade dan vergeleken zijn vriend Raphael. Zijn andere twee vrienden Will en Bradley waren ook wel oké. Hoewel ze Bradley nogal flirterig zag overkomen. 'Ik zie dat je mijn broer al ontmoet hebt,' reageerde iemand naast Jade. Een meisje met lichtbruin haar stond naast haar. Haar bruine ogen staren Jade aan. Het meisje heeft verder een hartvormig gezicht. 'Ik ben Evelyn. We zitten bij elkaar tijdens geschiedenis gevorderde.' Jade had haar niet eens opgemerkt tijdens geschiedenis. Dat terwijl ze achter in de klas zat. 'Je moet vast het nieuwe meisje zijn,' ging ze verder. 'Klopt, ik heet Jade.' 'Aangenaam. Ik heb al een tijdje het vermoedde dat er een nieuwe leerling op school kwam.' 'Werd dat soms aangekondigd?' 'Nee, ik vermoedde het al voor de zomervakantie.' Voor de zomervakantie al? Hoe dan? Haar ouders hadden haar tijdens de zomervakantie aangekondigd dat ze gingen verhuizen.
'Het is misschien vreemd, maar het kwam waarschijnlijk omdat mijn broer en ik vaak verhuisd zijn.' 'Dus, dan vermoed je het bij andere ook?' 'Een soort van. We kunnen alvast naar het lokaal gaan. Geloof me het kan nogal chaotisch zijn als massaal iedereen tijdens de bel naar hun lessen gaan.' Jade hield haar schouders op. Ze vond het geen probleem om al naar het klaslokaal te gaan. Beter te vroeg dan te laat. Ze streek de donkerblauwe rok van haar uniform recht. Ze had haar zee blauwe schooltas over haar schouder gelegd. Ze liep achter Evelyn aan. 'Wat is jouw leeftijd eigenlijk??' vroeg Evelyn. 'Zeventien' 'Dan ben ik nog steeds de jongste in het leerjaar.' 'Hoe oud ben jij dan?' 'Vijftien, maar ik word in Januari zestien. Ik had een klas overgeslagen. De intelligentie zit ook in de familie.' Het geluid van de bel weerklonk door de ruimte. Jade ging bij de hoek van het lokaal zitten. Evelyn zat een tafel verder.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
'Het is maar goed dat jullie schoolactiviteiten vandaag niet na vijven is.' 'Hoezo?' vroeg Jade haar moeder, terwijl ze haar schooltas op de gang zette en naar de huiskamer toeliep. Tobias had meteen zijn schoolschoenen uitgetrokken. Met sokken en al was hij op de bank komen zitten. 'Je vader heeft vandaag een etentje.' Dat had Steve toch wel eens? Zo nieuw was het toch ook weer niet? 'Het etentje is vanavond om zes uur bij zijn werkgever. We zijn allemaal uitgenodigd voor het diner.' 'Serieus?' vroeg Jade. 'Leuk,' zei Tobias. 'Maar ik dacht dat we vanavond in ons eigen huis gingen eten?' Waarom zou de werkgever van haar vader het gezin uitnodigen? Ze wist niet of het vreemd was en of het vaak voorkwam. Maar dit keer was het bij haar wel de eerste keer.
Op dat moment hoorde ze de voordeur die openging. Het moest haar vader wel niet zijn. Het geluid van de voordeur die dicht ging. Ze liep de hal in. Steve was in de hal die zijn jas op de kapstok hing. 'Pap, waarom zijn we uitgenodigd voor het diner van jouw werkgever?' 'Mijn werkgever bleek het erg gesteld te hebben met mensen. Hij wil ons als gezin graag ontmoeten.' Was het idee dan niet vreemd? 'En Tobby, alsjeblief. Laat die Nintendo eens een keer met rust. Over hooguit een half uur moeten we al gaan.' Miranda keek haar dochter aan. 'Dat geld ook voor jou, Jade. Jullie zijn nog in jullie school uniforms.'
