Jade was niet echt wakker van de zoveelste levendige droom vernacht. Haar hoofd was niet helemaal helder. Nadat ze van het weekend met haar ouders in het centrum waren geweest, had ze ook nog eens gedroomd over die mysterieuze jongen met de donkere capuchon. Degene die ze in French quater gezien had.
Bij elke droom zou vast een verklaring voor zijn. Jade wist alleen niet wat haar dromen haar precies willen uitleggen.
Jade streelde haar Navy blauwe schoolrok die net als de kniekousen niet echt lekker zaten.'Ongelofelijk, dit kun je me niet menen,' zei Isabeau midden op de gang van de school.
'Wat?' vroeg Jade die naast Isabeau stond. Brad en Sam stonden ook bij Isabeau.
'Wat denk je?' Ze wees met haar vingen richting een koppel. Het was Will die tegen het kluisje aan stond en vol passie Kimberly zat te zoenen. 'Dit is gewoon één en al walgelijk.'
'Vind je?'
'Ja, Brad, want niet iedereen is jou.'
Hij grinnikte kort. 'Zegt degene die wel eens met mijn beste vriend tongzoent.'
Isabeau rolde met haar ogen. 'Het verschil is dat we niet intiem zijn in het openbaar.'
Er verscheen een vage grijns op Brad zijn gezicht.
'Ik denk dat je het beter kan negeren en je niet zo druk moet maken van die twee,' vulde Jade aan.
'Ben je niet goedwijs? Die twee leunde precies tegen mijn kluisje aan, echt fijn,' zuchtte Isabeau. Ze ging met haar hand over haar donkere haren.
'Misschien dat ze wel weggaan als ik voor hun neus met Jade zou zoenen.'
'Je bent krankzinnig als je dat doet. Jongens, Kom op, dit is een school voor academic. Zoiets doe je niet op de schoolgangen,' ging Isabeau verder.
Jade Staarde Brad aan. 'Ik wil je niet beledigen, Brad, maar ik zou eerder met Sam gaan zoenen.'
Sam gezicht kleurde rood. 'Serieus?'
Jade knikte. Ook het feit dat Brad een player was.
'Brad, jouw voorstel zal voor geen meter helpen. Ik verjaagd ze wel van mijn kluisje, echt ongelofelijk.'Jade aandacht was erg diep in haar studieboek, dat de bel van de school haar uit haar concentratie had weggehaald.
Was het nu al pauze?
Op de bibliotheektafel lagen niet alleen haar schoolboek voor het vak sociologie, ook nog eens twee boeken hier uit de bibliotheek om informatie uit te halen voor haar easy. En natuurlijk haar schetsboek en de benodigdheden voor haar easy.
'Stoor ik?' Brad ogen staarde haar bijna ondeugend aan.
Jade had Brad niet gemerkt. Ze had haar mond opengetrokken om te antwoordde. Dat had ze willen doen.
Een stem onderbrak haar, terwijl één van zijn vrienden ook bij haar aan de bibliotheek tafel kwam staan. Nou staan? Will zat bijna leunend op de tafel. 'Leuk, je weer te zien, creool meisje,' zei Will. 'Hoe is het?'
'Wel goed, ik wilde net...'
Iets viel op de grond.
Jade wilde het oppakken. Will deed het al voor haar.
Ze merkte haar donkerblauwe schetsboek dat open op de grond was gevallen en door Will opgepakt werd.
Ze had beter haar schetsboek in de rugtas kunnen laten. Het donkerblauwe schetsboek was nogal wat persoonlijk die ze niet snel met andere deelt.
'Nog mooi getekend. Ik denk dat de kunstzinnige uitingen een creoolse ding is.'
'Hoe bedoel je?'
Er verscheen een mysterieuze glimlach op Will zijn gezicht. 'Jij die aan beeldend kunst doet, ik die de saxofoon speel, ik ken wel een handje creole hier in die buurt die aan...'Will kon zijn zin niet afmaken.'Hey, jongens. Ik dacht dat jullie in de kantine gingen.' Sam liep ook de bibliotheek in.
Jade hart leek één slag te stoppen.
Sam blik rustte op Jade. 'Ik hoop dat de jongens je niet lastigvallen? Ze kunnen namelijk...'
'Erg aantrekkelijk zijn,' zei Bradley, terwijl hij met zijn wenkbrauwen wiebelen.
Dat was wel te merken.
Raphael was dat ook, alleen jammer voor zijn onaangename persoonlijkheid.
Sam staarde Brad aan. 'Brad, even serieus.' Sam richtte zijn blik weer naar haar. 'Sorry voor mijn vrienden. Ze kunnen nogal...'
'Plagend zijn?' Viel Jade hem lachend in de reden. 'Daar hoef je geen sorry op te zeggen.'
'Maar wat doet zo'n knapperd als jij in de bibliotheek?' vroeg Bradley.
Jade staarde hem aan alsof hij iets vreemds vroeg. 'Ik studeer?'
'Zeker het vak sociologie. Ik herken de tekst en het onderwerp van een afstand,' zei Will zitten op de bibliotheek tafel, die zijn hoofd over de tafel gebogen had.
'En voor de knappe kunstenares wil ik je graag uitnodigen voor mijn feestje.'
Ze staarde Bradley aan.
'Het is zijn achttiende verjaardagfeestje,' vulde Will aan.
'Jep, het is bij mij thuis.'
JE LEEST
The Mysterious Boys
ParanormalPuur omdat de vader van Jade een nieuwe baan heeft, verhuisd zij en het gezin naar een andere stad. Een welbekende stad waar haar ouders vandaan komen. Het is voor Jade niet duidelijk waarom haar ouders na jaren besloten hebben om terug te gaan. De...