Hoofdstuk 10

18 3 0
                                    

De lucht werd steeds donkerder in het bekende natuurgebied. De zon was al bijna weg bij de horizon.
De parkplaats was al redelijk vol.
De meeste van het feest waren van de Greatford Valour high school. Er was ook een handje andere scholieren. Waarschijnlijk van de openbare scholen. Of het zou net als de Greatford Valour high nog paar andere privéscholen zijn.
Het geluid van het kampvuur knetterde. Allerlei soorten geuren, zoals: De rookgeur van het kampvuur, menselijke geuren en nog wat anders, drongen door zijn neus. Ook de geur van alcohol. Dat terwijl Bradley heel ver van het kampvuur verwijderd was. Hij zag het kampvuur zelf niet dat in de openplek van het bos bevond. Hij was nog steeds op de parkeerplaats.
Een wildfeestje buiten in de natuur was te riskantvol. Vooral door de vele monsterachtige griezelverhalen in Louisiana. De sheriff had via de media nog gewaarschuwd om 's avonds niet naar het bos of moeras toe te gaan. Laat staan een wild feestje. Wel nadat er twee jongeren vermist waren deze week.
Dat Jamilia van de aardbodem verdwenen was, wist de meeste mensen uit zijn omgeving wel. Alleen de vraag; wie zou dan die ander persoon zijn die vermist was? Hij was deze week niet eens op de hoogde van het nieuws. Hij had het alleen gehoord van iemand van school.

Ze konden Bradley vaker waarschuwen wat ze willen. Het weerhoudt hem niet voor zulke feestjes. Hij wilde hard feesten. En hij genood wel van de spanning en de kick dat er in het duistere natuurgebied bevond.
'Yo, gast.' Will kwam naar hem toe.
'Hey, hoe is het, gozer?'
'Wel lekker. Ik had die middag bij het restaurant van mijn oudtante dat meisje nog gezien.'
'Serieus?' Er verscheen een brede grijns op Bradley zijn gezicht.
'Ik denk dat Sam wel gelijk heeft. Het is onmogelijk dat zij het is, aangezien ik haar ouders ook in het restaurant zag.'
'Of tenzij het een eeuwenoude kloon is,' zei Bradley mysterieus.
Een donkerblauwe CADILLAC uit 2016 scheurde over de parkeerplaats van het park. De banden piepte van de bocht.
De benzine lucht verspreidde zich op de parkeerplaats.
Raff die zijn Cadillac met een knal dicht sloeg.
Maar goed dat er geen erge deuk in zijn auto was. Dat kon wel eens gebeuren door de sterke spierkracht van het bovennatuurlijke. Zo te zien kon Raphael wel eens een workshop tegen agressiviteit volgen. Het leek alsof hij elk moment uit zijn fel kon springen.
'Yo, gozer, What's up?' vroeg Bradley.

'Het is mijn stiefzus. We hadden zojuist ruzie gehad. Ik wil er nu niet over hebben.'
'Dat is goed, maat. Laat maar weten wanneer jij erover wilt praten.'
Raphael zuchtte.
Kimberly kwam opgetut hun kant op.
Will trok Kimberly naar hem toe. Zijn arm lag op haar middel.
Ze drukte een kus op Will zijn wang.
Als ze maar niet in mijn buurt gingen zoenen, dacht Raphael. Hij vond het al walgelijk als ze met Will zaten te zoenen.
Raphael zijn blik was schuin richting het bosgebied. 'Shit, niet hij weer.'
Bradley draaide zijn gezicht ook die kant op.
Tyler met een sigaret kwam de parkeerplaats toe.
Hij leek wel erg zeker over zichzelf. Van een afstand rook Bradley de geur van alcohol.
'Zo, gasten.' Er verscheen een licht plagende grijns op Tylers gezicht.
Will was zo te zien een paar meter van zijn vriendenkring verwijderd. En ja hoor. Kimberly had haar tong weer in Will zijn mond gedouwd.
'Wat kom je bij ons doen, Tyler?'
'Doe ons een plezier, en donder even een eindje op,' snauwde Raphael.
'Voor een aanvoerde van de football team klink je wel erg opgefokt.'
Er fonkelde spot in Tyler zijn gezicht.

'Tyler, gast, ga ergens anders heen,' zei Bradley.
'En waarom zou ik? Volgens Amanda en dat donkere chick Harper. Heb je mijn vriendinnetje gekrenkt.'
Raphael kaak spande zich. 'Amanda begon met dat klote drama.'
Tyler spuugde paar centimeters schuin voor Raphael zijn voeten.
Hij balde zijn handen tot vuisten.
Tyler keek hem minachtend van top tot teen aan. 'Ik begrijp ook waarom jullie uit elkaar zijn.'
Dit was de druppel voor Raphael. Met zijn vuist probeerde hij Tyler gezicht te rammen.
Tyler wist Raphael slag te ontwijken, alleen kwam zijn vuist langst zijn kaak die zijn oor raakte. 'Gast, what the fuck?' Hij duwde Raphael hardnekkig.
Hij deinsde paar stappen naar achter van Tyler duw.
Raphael was bijna rood. Zijn aderen bij zijn hals leek toonbaarder te zijn. Raphael stormde op Tyler af.
Het gevecht kwam uit tot geworsteld.

The Mysterious BoysWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu