Save me From Myself ~a.i~

6. bezoek

'Ik wil er niet over praten.' vertelde ik romy. Ze knikte en bleef me bezorgd aankijken. 'Wat er ook is het komt wel goed.' Ik zuchtte en at verder. Nadat ik alles op had stelden we ons beide recht en verlieten we samen de eetzaal. In de gang vertelde romy me dat haar ouders op bezoek gingen komen sinds het die dag bezoekdag was. 'wie komt er bij jou?' vroeg ze me plots. Ik hief mijn schouders op. 'Weet ik niet.' Toen we terug in mijn kamer waren staarde romy de hele tijd ongeduldig naar de klok. 'Om hoe laat was het ook al weer ?' vroeg ik haar. 'Euhm om twaalf uur dus binnen tien minuten.' antwoordde ze me. Ik knikte en liep naar de deur. Romy keek me vragend aan. 'Naar waar ga jij nou?' Even een ommetje maken.' antwoordde ik haar.

Ik dwaalde door de lege gangen en zuchtte telkens wanneer ik weer één van die afschuwelijke deuren zag. Het lijkt misschien dwaas maar ik ergerde me er rot aan. 'Ella?' hoorde ik plots iemand achter me vragen. Ik draaide me om en zag james blauwe ogen voor me. Ik rende naar hem toe en sloeg mijn armen om hem heen. 'wat doe je hier?' vroeg ik hem. 'Je dacht toch niet dat ik niet ging komen op bezoekdag je ouders zijn hier trouwens ook ergens.' antwoordde hij me. Ik gaf hem een glimlach en leunde met mijn hoofd tegen zijn borstkas.

Na een tijdje besloten we om naar mijn ouders te gaan. Ik zag mijn moeder in een groene jurk die tot net onder haar knieën kwam en mijn vader strak in pak.

'dag mam dag pap.' begroete ik hun terwijl ik ze een lichte omhelzing gaf. Mijn moeder draaide zich naar me toe . 'Ik ben zo blij dat ik je zie liefje.' Ik nam haar hand in de mijne en kneep er lichtjes in. 'Ik ben ook blij om jou te zien mam.'

Terwijl iedereen aan het praten was met zijn of haar familie en vrienden kwam sara naar het midden van de zaal toegelopen. 'Welkom beste mensen wij hebben speciaal voor uw komst een paar leuke activiteiten geregeld. We gaan namelijk aller eerst een wandeltocht houden in het bos waar we dan een zoektocht zullen houden.' Ik keek naar james met een blik van jee wat leuk of nee toch niet. Hij lachte en sloeg een arm over mijn schouder. Toen ik even rondkeek zag ik ashton naast zijn gezin staan.

Toen we nog geen tien minuten aan het stappen waren voelde ik mezelf al moe worden. 'james mag ik alsjeblieft op je rug?' vroeg ik lief. Hij zuchtte en buigde wat neer zodat ik op zijn rug kon gaan zitten. De hele weg naar het bos lachte ik nonstop. totdat james me op de grond liet vallen. 'eikel.' mompelde ik. 'wat zei je daar?' vroeg hij me met een kwaadaardige grijns. Ik keek hem met grote ogen aan toen hij naar me toe kwam en me begon te kietelen. 'stop.' beval ik hem. Hij stopte en reikte zijn hand naar me uit. Ik nam zijn hand en hij trok me op. 'damn ella ben je verdikt?' vroeg hij me. 'och hou toch je mond.' lachte ik.

Eenmaal we in het bos waren aangekomen begon sara de spelregels uit te leggen: 'Jullie moeten in teams van twee een kleur kiezen en rond het bos hangen er lintjes met jouw kleur er hangen er in totaal vijftig. Het team dat al zijn lintjes als eerste vind wint.' Ik porde james in zijn zij en wiggelde mijn wenkbrauwen naar hem.

En uur was er al gepasseerd en we hadden nog maar vijf lintjes. 'james,' begon ik,' ik denk dat we het best opsplitsen.' Hij knikte. 'ja dat denk ik ook dus zie je straks el.' zei hij voor hij de andere kant uitging .

Ik glimlachte breed toen ik eindelijk nog een lintje zag hangen, maar de glimlach verdween al snel toen ik tegen een boom werd gedrukt en een geïrriteerde ashton voor me zag.

volgende deeltjes worden weer langer ps: stem en reageer. x- amber