Bir kız ne kadar değişebilir?
18 yaşında esaretten kaçan kız. Hayatına giren herkes onun an be an değişmesine şahitlik edecek. Sizde bu değişimi görmek istemez misiniz?
Saygı içerisinde yaptığınız sürece eleştiriye açığım.
Başlama tarihinizi buraya bırakın.
İyi okumalar.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
1. Bölüm: Aile
Bu hayatta insanın seçemediği şeylerden biride ailedir. Seçemezsin ama katlanmak zorundasındır. Eğer şanslıysan anne ve babanın birbirini sevdiği, kahkahaların eksik olmadığı o evde doğarsın ama eğer şanssızsan kavganın küfrün eksik olmadığı, her an tetikte olmak zorunda olduğun o evde doğarsın. Daha da şanssız isen şiddet eksik olmaz o evden. Herkesten erken kalkıp kahvaltı masasını hazırlarsın onlar yataklarında yatarken sen çoktan iş başı yapmışsındır. Sonra keyifleri yeter yataktan kalkıp gelirler o hazır masaya. Önce memnuniyetsiz bir bakış atarlar. Burun kıvırırlar şükretmek yerine.
Senin saatlerce uğraşıp hazırladığın masaya hemen otururlar ama senin oturman batar onlara. Bir iki lokma alırsın hemen başlarlar konuşmaya. Yutamazsın o lokmaları. Boğazına dizilir hepsi birer birer. O yumru geçsin diye yutkunmaya çalışırsın. Geçmez ama. O yumru hep orada kalır. Kalkıp da gidemezsin masadan. Onlar bir yandan yer bir yandan sana zehir ederler. Ardından çay isterler senden. Kalkıp koyarsın ama bu da yetmez onlara. Açık kattın diye tokadı indirir yüzüne. Bazı babaların kokularını içine çekerek öptüğü o saçları tutar sıkıca. Koparmak ister gibi. Her sabah olduğu gibi o günde zehir olur. Ağlayarak kalkarsın. Gider tuvalette ağlayışını izlersin. Yanaklarından birer birer süzülen o damlalar senin çıkmayan sesindir. Ses çıkarsan yine gelip el kaldıracaktır. Elini yumruk yapıp ağzına koyarsın. Hıçkırıklarını susturmak istersin. Sen daha acını yaşayamadan yine duyarsın sesini. ' Kalk kız topla şu sofrayı' Kalkıp yüzünü yıkarsın hemen. Kopan saç tellerini toplayı çöpe atarsın onun ardından. Onlar istediklerini yapmaya devam ederken sessizce toplarsın.
Sonra annenin memnuniyetsiz sesini duyarsın. Ev temizdir ama sırf sen yorul diye her gün her gün temizletir. Dün olduğu , yarın da olacağı gibi süpürgeyi alıp köşe bucak temizlersin evi. Bu sefer eline tutuşturur bezi. Ona da ses çıkarmazsın. Silersin her yeri. Bitmez ama bu işkence. Okumanı istemezler ama ders çalışmıyor diyerek başının etini yer sabah akşam. İnsan içine karışıp çalışsan orospu derler ama senden de hep para beklerler. Ayaklarının üstünde durmana izin verilmez hiçbir zaman. Güçlü kadın sevmezler öyle cahil insanlar.
Bu kadar şanssızlığın içinde bir tık şanslı olursun. O da erkek olursan. Bazı erkekler de sevilmez ama geneli sırf bacak arasında iki üç santim uzun bir organ parçası olduğu için yüksek görülür. Erkektir o çünkü. O da aile sevgisi görmez ama öyle her zaman dövemezsin. O el her zaman kalkamaz. Onun namusu yoktur. Allah ilk tesettürü erkeklerin göz kapaklarına indirmiştir ama bu o pis cahil ailelerin umurunda olmaz. Onlar için namus sadece kadındır. Kadın gülse dahi namussuz olur. Bunlar o cahil ailelerin yaşattıkları şeyler.
