မနက်ခင်းရောက်တော့ သူငယ်ချင်းသုံးယောက် ချက်ရမှာလဲပျင်း၊အပြင်ထွက်စားရမှာလဲပျင်းသောကြောင့် ပေါင်မု့န်ကို ယိုသုတ်ပြီးသားစားကြတော့သည်။သူငယ်ချင်းသုံးယောက်ဟုဆိုသော်လည်း ဟိုနှစ်ကောင်ဟာ ရည်းစားတွေဖြစ်ကုန်ကြလေပြီ။သို့သော်ငြား ထွေထွေထူးထူးမပြောင်းလဲကြ။
အဘယ်ကြောင့်ဆို ဟိုးငယ်ငယ်ပုစိညှောက်တောက်ကတည်းက မြတ်မင်းထည်ဆိုတဲ့ကောင် နေသူ့ကိုဂရုစိုက်လာတာမို့ နေသူ့အတွက်ဂရုတစိုက်ပြင်ဆင်ပေးတာတွေက မထူးဆန်းတော့။နှစ်ယောက်သားအကြည်စိုက်နေတာတော့ အခွက်ကိုဖြတ်ရိုက်ချင်စရာကောင်းသည်။
ခွန်းသပေါင်မုန့်စားရင်း ပြောလိုက်သည်။
"မင်းတို့ချစ်သူဖြစ်သွားတာကို ပိုးသားကိုအသိပေးမှာမလား"
မင်းထည်က နေသူ့ကိုမေးထောက်ကြည့်နေရင်းမှ
"ပိုးသားက ငါချစ်နေတာ သိပြီးသား"
"ဟင်!"²
နေသူကော၊ခွန်းသကော အံ့သြသွားသည်။
"သူက ကစားကွင်းမှာကတည်းက သိသွားပြီး၊ ကြုံလာရမယ့်အခက်အခဲတွေကို သြဝါဒခြွေနေသေးတာ"
မင်းထည် နေသူ့လက်ကိုဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး နေသူ့မျက်ဝန်းများကို ချစ်ရည်ရွှမ်းသည့်အကြည့်များဖြင့်ကြည့်ကာ
"ဒါပေမယ့် မမှုပါဘူး။ရှိုင်းငါ့ဘေးမှာရှိသရွေ့ ငါအကုန်ရင်ဆိုင်ရဲတယ်။ဖေဖေတို့၊မေမေတို့ကိုလဲ ရင်ဆိုင်ရဲတယ်"
နေသူက နားမလည်သလိုလေးတစ်ချက်ကြည့်ပြီး
"ဘာတွေပြောနေတာလဲ။မင်း ရင်ဆိုင်စရာမှမလိုတာ"
"ဟင်..မဟုတ်ဘူးလေးရှိုင်းရဲ့။ကိုယ်တို့လက်ထပ်မယ်ဆိုရင် မိဘတွေကိုအသိပေးပြီး ရဲရဲဝံ့ဝံ့တိုက်ခိုက်.."
နေသူက မင်းထည်စကားမပြီးခင် ဖြတ်ပြောလိုက်သည်။
"ဟိုးထား...ဟိုးထား..ဆရာ"
"ဘာလို့လဲ.."
နေသူ ရှေ့မှာရှိတဲ့ လိမ္မော်ရည်ခွက်ကို မော့သောက်လိုက်ပြီး အေးအေးဆေးဆေးပြောလာသည်။
YOU ARE READING
You mean so much to me(complete)
General Fictionယော.. ကျွန်တော်ကလူတော်..ဒါပေမယ့် လူကောင်းမဟုတ်ဘူး။ စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးယဥ်မှုဖြင့် ရေးသောကြောင့် အပြင်လောကနှင့်ကွဲပြားနိုင်သည်ကို သတိချပ်ပေးစေလိုပါသည်။ လေးစားစွာဖြင့်... မိုးထက်နရီ Start Date-26.1.2022 End Date-26.2.2022 ေယာ.. ကြၽန္ေတာ္ကလူေတာ္..ဒါေပမယ္...
