Lisa ellerini göğüsünde çarpazlaştırarak kurbanının gelmesini bekliyordu . Kapı açılınca kollarını açarak her kesin hayran olacağı bir bakışla kurbanına bakıp konuştu.
"Yetti artık söyle şu dileğini!"
Bir şey daha söyleyecekken genç kız Lisa'nın kolları üzerine düşmüştü.
Rosé "Dileğimi gerçekten gerçekleştirecek misin? Gerçekten mi? "
Lisa"Elbette. Yalan söylemek insanlığa özgüdür. Şeytan kötü şeyler yapsa bile insanların kötülükleriyle kıyaslanamaz "
Rosé başını Lisa'nın göğüsüne yaslayıp konuştu "O zaman bana ailemi getir "
Lisa kurbanına baktı çocuk gibi görünüyordu bu da Lisa'nı içten içe bitiriyordu.
.....
İkisi birlikte salonda oturmuştu sessizliği ilk bozan genç kız oldu .
"Ben çocukken ailem vefat etti. Yüzlerini hatırlıyorum fakat anılarımızı hatırlamıyorum . Bu yüzden sadece kendime odaklandım. Geçmişte yanımda birinin olmasını çok istemiştim. Yine de onları bir kez olsun tekrar görmek istiyorum"
Bakışlarını kaldırıp umut dolu gözlerle Lisa'ya baktı ve sordu.
"Annemi bana geri getirecek misin ? "
Lisa üzgün gözlerle ona bakıp konuştu.
"Ah,bu ölülerin üzerinde dilenen dilekleri gerçekleştiremem . Bunun hakkında yapılacak bir şeyler varmı bilmiyorum ama. Eminim ailen cennette mutludur şimdi"
Derin nefes alıp konuşmasına devam etti.
"Bizim için iyi, çünkü sadece haydutları hayatta tutarsak dünya mahv olur . İyi insanlar sistemindeki fırtına gibidir "
Genç kız gözünden akmakta olan yaşı silerek "Ah boş ver " dedi .
Elindeki biradan bir yudum alıp konuştu.
"Ben anaokuldaydek gece o kadar korkmuştum ki ,bir hayeletin ortaya çıkıp beni korumasını istemiştim . Ama hayalet ortaya çıkmadı. O yüzden böyle şeylere inancım kalmadı. Açıkçası yalnız yaşayan insanlar için en korkunç olan diğer insanlardır"
Lisa kafasını çevirip kurbanına baktı ve genç kızın "Oh, şükürler olsun sapık sandım seni" dediği anı hatırladı.
