کیم تهیونگ یک عکاس تازه کاره که زیاد صحبت نمیکنه اما خیلی مهربون و خونگرمه و از طرفی پارک جیمین یک ترانه سراست.این دو نفر 15 ساله که دوست صمیمی همدیگه هستند.
بنا به یک دلیل،جیمین و تهیونگ مجبور میشن در یک خونه مشترک به مدت دو هفته زندگی کنند
و حالا...
با نور مستقیم آفتاب ک دقیقا روی صورتش نشونه گرفته شده بود،چشماشو باز کرد و تصویر روبه روش شاید قشنگترین تصویری بود ک تاحالا بعد از بیدار شدن از خواب دیده بود..جیمین مثل فرشته ها خوابیده بود لب هاش ک هنوز از میکاپ دیشبش ب قرمزی میزد و پوست صافش ک با نور افتاب بیشتر خود نمایی میکرد .. الان بهترین زمان بود تا بتونه راحت نگاهش کنه.. خ اروم دستشو ب سمت موهاش داشت میبرد ک هنوز نرسیده پشیمون شد تهیونگ خیلی خوددار بود ..
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
+این دیوونه کننده اس .. همینجور ک صورت جیمینو تماشا میکرد زمزمه کرد ک دقیقا بعدش جیمین چشماشو باز کرد و با چشمای تهیونگ رو ب رو شد چند لحظه توی همون حالت ک توی هم گیر کرده بودن بهم نگاه میکردن جیمین ب دستش ک دور کمر تهیونگ بود نگاه کرد و تازه دوهزاریش افتاد ک ..سریع غلتید ب سمت مخالف تهیونگ تهیونگ بالاخره تونست نفس راحتی بکشه و دستشو ک کل شب زیر سر جیمین بود رو تکون داد جیمین اییش زیر لب گفت و حس معذبی بهش دست داده بود فضای بینشون با سکوت پر شده بود... جیمین دنبال حرف میگشت ک یهو گفت:ساگوکسو میخوری؟ (سوپ نودل،غذای ویتنامی) +آره -باشه جیمین بعد حرفش ب سرعت از جاش بلند شد و ب سمت سرویس بهداشتی رفت هووفی کشید و نگاهش ب مسواکش ک الان واسه خودش جفت پیدا کرده بود افتاد،مسواکشو برداشت و شروع کرد ب مسواک زدن و همینطور ب وسایلی ک تهیونگ برای خودش اورده بود نگاه میکرد
از اونطرف تهیونگ ی گوشه ب دیوار نشسته بود و هی با خودش زمزمه میکرد +واقعا دیوونه کننده س! نه اینجوری نیست! .. صداشو یواش تر میکرد و هی همین حرف رو تکرار میکرد دستشو جلو دهنش گذاشت : واقعا دیوونه کننده اس! نمیتونه اینو شنیده باشه نه؟... دوباره ادامه داد و هی حرفی ک زده بود رو تکرار میکرد +خدایااا! دستشو از کلافگی تو موهاش کشید واقعا دیوونه کننده اس! کاملا مطمئنم ک اینو نشنیده! تهیونگ تا جیمین دوش میگرفت میز صبحانه رو چیده بود و با استرسی ک داشت منتظر بود تا صدای درو شنید مشغول باز کردن بسته سوپ شد تا طبیعی باشه .. جیمین مشغول خشک کردن موهاش با حوله بود ک دوباره با تهیونگ چشم تو چشم شد:زودتر نشستی +اره بیا بشین با ی حالت معذبی جفتشون رو ب روی هم نشسته بودن .. +بخوریم -باشه جیمین همینطور ک غذا رو مزه میکرد.. واقعا دیوونه کننده اس! تهیونگ بعد شنیدن حرفی ک تا الان صدبار زده بودش از دهن جیمین،خشکش زد -اینی ک اینجااست... واقعا خیلی خوشمزه اس خیلی خوبه.. واقعا دیوونه کننده س تهیونگ بعد ادامه حرف جیمین نفس عمیقی کشید..آرره خیلی خووبه -دیشب کی خوابیدیم؟ +نمدونم والا ..منم از حال رفتم،یادم نیست! -اوه.. جیمین مونده بود چی بگه ک این حالت معذبی بینشون از بین بره ک شروع کرد ب داستان سرایی -دیشب هوا خیلی سرد بود +میدونم،سرد بودش..نزدیک بود از سرما بمیرم -ما خیلی سردمون بود +اینکه دنبال گرما میگشتیم!یه چیز غریزیه -مثل همین ک گل ها همیشه رو ب خورشیدن +ی جوری مثل غریزه بقا -ب لطف تو از سرما جون سالم ب در بردم های فایو✋ خودشونم میدونستن ک ب همین راحتی نمیتونن مثل قبل باشن ولی تظاهر کردنو خوب بلد بودن +ب هر حال .. تو... وقتی خواب بودی،صدایی شنیدی؟ -چی شنیده باشم؟ +هیچی بیخیال با نگاه سوالی جیمین مواجه شد -یعنی گوزیدی؟ +چی؟ تهیونگ لبخند الکی ای زد بهرحال متهم شدن ب گوزیدن ب نفعش بود اون .. تصادفی بود! -اشکالی نداره،اتفاقیه ک افتاده!
