Rescue me [Taekook]

(m) Final

"Kıyametiniz olacağım, dünya üzerinden varlığınızı sileceğim."

©

Taehyung:

Bitik hissediyordum, her zerreme kadar bitik ve tükenmiş.

İki ay önce kaybetmiş olduğum annemin ardından, en yakın arkadaşlarımı hatta arkadaştan öte kardeş olduğum insanları kaybetmiştim.

Suçlu bendim, eğer onları bu işe alet etmeseydim şu an evlerinde sıcak yataklarında anne veya babalarıyla mutlu olacaklardı.

Fakat dedim ya ben olmasaydım, birçok insanın ölümüne sebep olmuştum.

Nefret ettim kendimden, ölesiye nefret ettim.

Sikik ve işe yaramaz biri gibi hissettim, Jungkook'un aksine.

Jungkook birden bambaşka bir bedene dönüşmüş gibiydi, henüz arkadaşlarımın ölümünü atlatamazken bir de bu sarsmıştı.

Tanıdık bir duygu sardı bedenimi, korku ve endişe.

İri bedeniyle yere serdi hepsini, başlarını gövdelerinden ayırdı ve bunu saniyeler içerisinde yaptı.

Bir zamanlar beğendiğim bu ev bana cehennem olmuştu şimdi.

Bana döndü bakışları, dudaklarından oluk oluk kan akarken bana döndü, ellerimden tuttuğu gibi bir odaya bıraktı beni.

"Sakın çıtını çıkarma, ben gelene kadar burada durmak zorundasın.
Her şeyi halledip geleceğim beni burada bekle."demiş hışımla kapıyı kapatmış ardından kapattığı kapı duvar oluvermişti.

Köşede oturdum sadece, ona güvendim.

©

"Sarayımdan tahminen ne zaman defolursun?"dedi Kont Namjoon.

Elly ise bir bacağının diğer bacağının üzerine koymuş, tırnaklarını inceliyordu.

Kendisine yöneltilen soruya düşünüyormuş gibi yapmış ardından "Hiç bir zaman."demişti.

Haddini aşan kadınla sabrı sınanıyordu.

"Sırrım elinde olmasaydı seni harcardım şu anda Elly."dedi sıktığı dişleri arasından.

"Oh, evet haklısın şu sırrın pek bir işime yarıyor açıkçası ve bilirsin ben kolay kolay ölmem.
Ama düşününce ağabeyin olan Kont Kim Seokjin'i sırf taht uğruna senin öldürdüğünü öğrenseler, vampirlerin elinden kimse seni alamazdı.
Oldukça korkutucu."dedi yalandan bir korku ifadesini takınmış, elleriyle ağzını kapatmıştı.

Kont Namjoon konuşacağı sırada içeriye çöken gürültüyle ikisi de yerinden hoplamıştı.

"Bu neydi şimdi?"dedi Elly merakla, bakışları Namjoon'a döndü.

"Hah, beni öldürmek adına kumpas falan mı kurdun kont?!"demişti alayla.

"Kes saçmalamay-"diyeceği sırada o tok ses duyuldu sarayda.

"ELLY NEREDE DEDİM SİZE?"

Jeon Jungkook'un ölüm barındıran tok sesi.

Kapı büyük bir gümbürtüyle açıldı, o an Namjoon yıllardır tanıdığı kadının gözünde daha önce görmediği bir şeyi gördü.

Korkuyu.

Gözleri irice açılmış, içeriye dalan iri yapılı bedenle nefesi kesilmişti.

Kont bile gerilmişti o an, gerilmeliydi.

"Sen Elly Walter, sen bugün ölümünü kendi ellerinle bana yazdırdın.
Önce sevdiğim adamı ve doğmamış çocuğuma kıydın.
Sonra kimseye zararı dokunmayan ablama kaydı o şer dolu ellerin!
Bununla da yetinmedin lanet olası, ömrümün çoğunu bir tabloya tıktın.
Fakat şimdi, ilk kez bir arkadaşa sahip olmuşken onları aldın elimden.
Ablamın sevdiği kadını da aldın.
Sen yaşamayı zerre haketmiyorsun.
Nasıl bu kadar kötü olabilirsin ki sen?
Ruh hastasısın sen, hırsın yemiş bitirmiş seni."dedi ardından dibinde bitti kadının.