ក្រមុំចាស់♡(complete✓)

" អូនមិនខ្លាចបាត់បង់បងដែលតើមែនទេ"

ក្រមុំចាស់
- ថ្ងៃថ្មី
ថ្ងៃថ្ម៏ក៏បានមកដល់បានចាក់បង្ហាញឲយើងឃើញពីប្តីប្រពន្ធមិនស្របច្បាប់មួយគូរកំពុងតែគេងអោបគ្នាយ៉ាងស្អិតដូចតុកកែរតែម្តងទោះតុកកែរក៏វាមិនស្អិតដល់ថ្នាក់សឹងក្លាយជាខ្លួនតែមួយដែល
" ខ្សឺត...ហុឹម.." សំឡេងក្រហឹមដើមកររបស់នាយក្រាសបានបន្លឺឡើងដោយសារតែចាំងភ្នែកនិងពន្លឺព្រះអាទិត្យដែលជះតាមបង្អួចនោះ យ៉ាងចាស់ដៃដោយសារតែនេះម៉ោង9ព្រឹកទៅហើយ
" អុឹម..." នាងតូចក៏ក្រហឹមដើម្រដោយសារតែមានការបោះះពាល់ពីនរណាម្នាក់នៅមិនស្ងៀមសោះលេងថ្ពាល់នាងរហូត រករឿងនាងមិនឲដេកសុខម៉ង់ហើយនេះ
" ក្មេងខ្ជិលនេះ..." ជីមីនថាហើយក៏ថើបលើសក់របស់នាងបន្តិចមិននិងទាញកន្សែងរូមល្វែងក្រោមដែលគ្មានអ្វីបាត់បាំងនោះទៅបន្ទប់ទឹកដើម្បីសម្អាតខ្លួនព្រោះថាស្អិតខ្លួនពេញមួយយប់ហើយអាលៃតែហាត់ប្រាណនោះអី
-មួយម៉ោងកន្លងផុតទៅ
" ឆេ...ឆេ...ជុបៗ..ងើបឡើង...នៅគេងដល់ពេលណាទៀត.."ជីមីននិយាយឡើងទាំងកេសនាងឲភ្ញាក់ដេកឯងណាក៏ដេកហើយនេះ រាងក្រាសអោបថើបបបូរមាត់របស់នាងដោយសារតែខ្នាញ់ពេកមិននិងបន្តហៅនាងទៀត
" ហូយយ..សុំដេកបន្តិចទៀត..." នាងតូចនិយាយតែមាត់ទេតែភ្នែកគ្មានបើកជាមួយទេបិទឲឈឹងតែម្តងហើយនេះ នាងពិតជាអស់កម្លាំងខ្លាំងណាស់ព្រោះថាពីយប់មិញគេលេងធ្ងន់ដៃ ម៉ែអាណាធ្វើរឿងនោះតាំងពីម៉ោង8ដល់ម៉ោង1 មិនចេះហត់សោះ..នាងវិញហត់ស្ទើរស្លាប់ហើយ
" ងើបមក...នៅគេងដល់ណាទៀត..គ្រាន់តែលេងធ្ងន់ដៃបន្តិចសោះ.." រាងក្រាសនៅតែទទឹងចង់ឲនាងក្រោក មិនចង់ឲដេកយូរវាមិនសូវល្អប៉ុន្មានទេ
" ហែងមិនមែមជាអញហែងមិនយល់ទេ ...ទៅឆ្ងាយទៅថ្លង់ណាស់...!!!" នាងតូចនិយាយឡើងទាំងមួម៉ោងដែលគេមករំខាននាងកំពុងតែដេកលក់ស្រួលសម្តីមិនសមរម្យក៏បានចេញពីមាត់នាងតែម្តងធ្វើឲជីមីនបើកភ្នែកធំមើលមាត់នាងតែម្តងនាងចេះសម្តីនិងមកពីណានិង ឈ្លើយណាស់
" នេះអូនចេះឈ្លើយតាមនរណានិង...ងើបភ្លាម..." ជីមីនគេមិនពេញចិត្តនិងសម្តីនាងឡើយទោះបីគេមានអាយុប្អូនក្តីតែនាងជាប្រពន្ធគេណាមិនគួរណានិយាយសម្តីបែបនិងឡើយ
" មីន..អូនប្រាប់ហើយតើ..ថាអូនសុំគេងបន្តិចតែបងអត់ស្តាប់អូនទេ..បងចចេស...តែពេលនេះអូនសុំគេងបន្តិចទៀត..." នាងតូចនិយាយឡើងទាំងអស់កម្លាំងលេងទន់ខ្លួនតែម្តង មុននិងបន្តគេង
" យល់ព្រមបើអូនគេបងក៏គេងដែល..." ថាហើយជីមីនក៏ឡើងទៅគេងជាមួយនាងដូចគ្នាដោយពោះទទេស្អាតពុំទាន់មានអាហារអ្វីចូលពោះនៅឡើយទេ
- ពេលថ្ងៃ
បន្ទាប់ពីពួកគេស្រស់ស្រូបអាហាររួចមក ពួកគេចាប់ផ្តើមញាប់ញាប់ជើងដើម្បីចាកចេញពីផ្ទះទៅកាន់ភូមិគ្រឹះរបស់អ្នកស្រីផាកតែម្តងព្រោះនិងទៅនិយាយរឿងចុះអេតាសុីវិលដូចអ្វីដែលជីមីនបានសុំនោះអី
"ឆេ..ប្រញាប់ឡើងអូន...ប្រយ័ត្នមេឃភ្លៀង..." ជីមីននិយាយឡើងព្រោះថាមេឃមើលទៅមិនសូវស្រួលប៉ុន្មាន ទេស្រែកប្រាប់នាង
" ចាំអូនតិច..លាបក្រែមសិន.." នាងតូចនិយាយហើយក៏ប្រញាប់លាប់ក្រែមឲបានលឿនរួចក៏ចាកចេញចំពីមុខជីមីនតែម្តង ធ្វើឲគេញញឹមតែម្តងនៅសម្រស់ស្រស់ស្អាតណាស់ក្មេង18សុំខ្មាសតែម្តង ថែរសម្រស់គ្មាននរណាឈ្នះប្រពន្ធគេទេមើលទៅ

( ឈុតដែលនាងស្លៀក )

-ក្នុងឡាន
សភាពល្អនិងមានភាពស្ងាត់ដោយសារតែជីមីនកំពុងតែផ្តោតអារម្មណ៍លើការបើកបរនាងក៏មិនហ៊ានរំខានក៏បែរទៅបង្អួចសម្លឹងមើលទេសភាពនៃទីក្រុងដែលជឿនលឿនមួយនេះ
" អូន...!" រាងក្រាសកំពុងតែបើកឡានសុខៗក៏ហៅឈ្មោះរបស់នាងធ្វើឲម្ចាស់សាមីខ្លួនងាកមើលមុខរបស់គេទាំងចម្ងល់.
" ហុឹម?..."
" អូនមិនភ័យទេឬ??.." ជីមីនក៏ចោតសួរឡើងខ្លាចនាងមាអារម្មណ៍ថាភ័យខ្លាចអីបែបនិងព្រោះនាងក៏មិនសប្បាយចិត្តដែលពេលឃើញទឹកមុខនាងស្រពោនបែបនេះ ច្បាស់ណាស់ថាទៅដល់ដឹងតែមានបញ្ហាជាមួយបងប្រុសនាងហើយទោះបីជាអ្នកម៉ាក់ពេញចិត្តគេក្តីតែបងប្រុសរបស់គេ នាងមិនចង់មានរឿងនេះកើតឡើងវានិងមិនមានភាពរីករាយឡើយនើមានភាគីណាស្អប់គ្នាបែបនេះ
" ទេ...មិនសូម្បីតែគិតថានិងភ័យ..." នាងនិយាយពិតទោះបីជានាងអារម្មណ៏មិនល្អក្តីតែបើសួរថានាងភ័យទេនាងសូមឆ្លើយថាអត់ហើយ...
" ប្រាកដ?.." រាងក្រាសនិយាយឡើងព្រោះខ្លាចនាងកុហកគេ
" អឹម...ស្គាល់..គីមឆេយ៉ុងទេ?? មិនចេះខ្លាចអ្វីឡើយ.." នាងតូចនិយាយឡើងយ៉ាងជឿរជាក់ធ្វើមុខបែបក្រមិចក្រមើរធ្វើឲអ្នកមើលអត់ក្រឺតនិងនាងមិនបាន ..ចង់តែចាប់ក្រញិចក្នុងឡានទេចឹងៗអី
" អូនមិនខ្លាចបាត់បង់បងដែលតើមែនទេ?...." រាងក្រាសចោតសួរតែមាត់ទេតែខ្លួនកំពុងសម្លឹងមើលផ្លូវជាប់ជានិច្ច...នាងតូចនៅពេលលឺសម្តីនិងភ្លាមនុងគាំងតែម្តងឆ្លើយអត់ចេញ