Way Back Then (Completed) TOL #2

Kabanata 6

WARNING: Medyo SPG
--------

Damn hurts.

Ihahakbang ko na sana ang mga paa ko para lapitan siya ng may sumigaw, nilingon ko iyon at nakita ko si Kenzo na tumatakbo papalapit sa pwesto namin.

"Graciella!" Aniya at natulak ako kaya napa upo ako sa semento. Hindi ko ininda ang sakit ng pakakalagapak ko.

"K-kenzo..." bulong ko ng mga ilang minuto na silang naka alis.

Natauhan ako at agad na tumayo para sundan sila. Nang makalabas ako ay agad akong pumara ng taxi at sinabing sundan ang itim na hybrid.

Huminto iyon sa isang kilalang hospital at lumabas siya para kuhanin si Graciella sa back sit.

Parang binuhusan ng asido ang puso ko dahil sa nakikita ko. Pakiramdam ko ako ang kontrabida sa storyang ito.

Sinabi ko sa taxi driver na mag hintay sa akin bago ako lumabas ng taxi at pumasok sa hospital. Nakita ko kung paano hawakan ni Kenzo ang kamay ni Graciella ng mahigpit habang hinihila ang stretcher nito papasok sa dulong elevator.

Ang puso kong kanina pa nalulusaw ay namanhid na sa sakit. Hindi ko mapapatawad ang sarili ko kapag nakunan siya.

Nang magsara ang elevator ay tumapat ako doon at hinintay kung saan iyon hihinto.

Third floor.

Nang makita ko iyon ay sumakay na ako sa katapat na elevator para sa mga dumadalaw sa pasyente na aaktong bumukas.

Pinindot ko ang button for third floor. Nang bumukas iyon ay may karatulang nagsasabing 'Operating Room' sa tapat.

Dahan dahan akong lumabas at humarap sa kanan. I saw how Kenzo walk back and forth sa sobrang pag aalala.

I felt a thousands of needles piercing through my heart. It hurts. It's damn hurts.

Masakit na makita siyang nag aalala ng ganon sa ibang tao bukod sa akin.

It's my fault. Kasalanan ko kung bakit nanganganib si Graciella at ang baby niya. Kasalanan ko kung bakit nag aalala si Kenzo ng ganyan.

Hindi ko alam kung anong ginagawa ko dito at pinapanood pa siya. Pero kailangan kong malaman kung okay lang siya. I'll stay hanggang malaman ko kung okay siya bago ako umalis.

Hindi ko namalayan kung ilang minuto na akong nakatayo doon nagbalik lang ako sa sarili ko ng may maulinagan akong nagsalita.

"Are you her husband?" Tanong ng doctor kay Kenzo. Inihilamos ni Kenzo ang dalawang palad sa mukha bago nag salita. "Im not. But I think Im the father." Aniya.

Tumango ang doctor "She's fine, the baby is fine too. Ililipat na siya ng kwarto. Excuse me." Aniya sabay lakad paalis.

I felt relieved dahil sa narinig ko. Walang kasalanan ang bata. At hindi na dapat siya madamay.

----

Sumakay ako pabalik sa taxi pagkalabas ko ng hospital. Sinabi ko ang pangalan ng condominium ko at doon ako ibaba.

Nang makarating kami doon ay sinabi kong antayin niya akong muli bago ako bumaba at umakyat sa unit ko.

Dagli dagli ko iyong binuksan at nagtuloy tuloy na pumasok sa loob hanggang sa kwarto ko.

Kinuha ko ang maleta ko sa ilalim ng kama at pinatong iyon sa ibabaw ng kama ko. Lumapit ako sa cabinet ko at kumaha ng ilang piraso ng damit bago ko nilagay sa loob ng malate iyon. Hindi ko na din inayos iyon dahil baka pumunta si kenzo dito.

Kinuha ko ang pass book ko at mga passport sa beside table. At nilagay iyon sa shoulder bag ko bago isinuot iyon. Sinarado ko ang maleta ko at ibinababa iyon sa maleta kahit na nahihirapan ako.

Lumabas ako ng kwarto habang pinapagulong ang maleta sa na hawak ko sa isang kamay.

"Saan ka pupunta?" Dahan dahan akong nag angat ng tingin at nakita ko si Kenzo na titig na titig sa akin. May dugo sa gilid ng kanyang labi at naka kuyom ng mariin ang dalawang palad niya.

Naka white polo pa din siya pero hindi na naka tucked in iyon at itim na slacks. Ang neck tie na suot niya kanina ay wala na din at naka bukas ang dalawang buttones sa itaas.

I swallow hard at tinignan siya ng masama. Hindi ako nagsalita at nilagpasan siya.

Malapit na ako sa pintuan nang humarang siya doon. "Tabi." Utos ko sakanya. "Hindi ka aalis." Aniya at inagaw ang maleta ko at binalya iyon sa kung saan. Sinampal ko siya at napabaling ang mukha niya, nang muli niyang iharap iyon sa akin ay bakas na bakas ang galit doon. Binuhat niya ako na parang sako ng bigas kaya nagkakapasag pasag ako.

Naglakad siya at nadinig ko ang pag bukas sara ng pintuan. Hinagis niya ako sa kama at halos tumalbog ako dahil sa lambit niyon. Agad na hinubad niya ang polong suot bago pumaibabaw sa akin.

Nanlalaki ang mata ko at pilit siyang tinutulak palayo sa akin. "Fuck!" Mura niya ng sunod sunod kong nahampas ang mukha niya. Hinawakan niya ang pala pulsuhan ko, inangat niya iyon sa ibabaw ng ulo ko at hinalikan ako sa leeg.

I feel so hopeless. Naiyak ako sa sitwasyon ko.

He ripped my top using his one hand at inangat ang brassiere ko. "Noo...please kenzo.. no." Pagmamaka awa ko pero parang wala siyang naririnig. Yumuko siya and torrid kissed my mountain. He moan at patuloy naman ang pagmamakaawa ko.

Binaba niya ang bandaged skirt ko at sinira ang undies ko while sipping my nipple. "No.." hagulgol ko at parang natauhan naman siya dahil agad siyang huminto at nilipat ang mukha niya sa leeg ko ang pagkakahawak niya sa pala pulsuhan ko ay konti konting lumuwag.

Naramdaman kong nabasa ang leeg ako kasunod ng hagulgol niya. "Don't leave me Ven.." he said between his sobbed.

Hindi ko alam ang gagawin ko.  Ang Kenzo na kilala ko ay ibang iba sa nakikita ko ngayon. His crying.

"Hindi mo na ba ako mahal?" Humahagulgol pa din na wika niya.

I love him pero may kasalanan siya at nagbungga pa iyon. Mahal ko siya pero nangingibabaw ang sakit.

Niyakap ko ang isang braso ko sa ulo niya at ang isa ay sa bewang niya, nasa ibabaw ko pa din siya kaya ramdam ko pa din ang bigat niya.

"Hindi mo ako naiintindihan. Kenzo! Pinagkatiwalaan kita pero niloko mo ako." Nahihirapang sambit ko. "M-may nangyari sa inyo a-a-at nag bunga iyon." Halos pabulong na dugtong ko.

Umangat ako ng konti ng yakapin niya ako ng mahigpit. "Fuck! No! Hindi sa akin ang dinadala niya at lalong hindi kita niloko." Aniya na nagpagulo sa utak ko.

Paano niya naitatanggi iyon? Nakita ng dalawang mata ko ang nangyari.

"W-what do you mean?" Inangat niya ang mukha niya at tinignan ako sa mata napatingin ako sa dugo sa gilid ng labi niya.

Tinanggal niya ang pagkakayakap sa bewang ko at hinawakan niya ang magkabilang pisngi ko. "Hindi sa akin iyon. May pumuntang lalaki doon sa hospital kanina at sinapak ako, akala niya ako ang dahilan ng muntikan ng pagkalaglag ng anak niya. Sinabi niyang siya ang ama nong batang dinadala ni Graciella at naduwag lang siya at lalong hindi kita niloko sinabi ko naman sayo di ba? Nilagyan niya ng gamot ang inumin ko." Pagkukwento niya at pinag diinan pa ang huling sinabi niya na parang pilit niyang pinapaintindi sa akin iyon.

Tinignan ko siya. Naguguluhan pa din ako kahit na naikwento na niya ang pangyayari. Tinignan niya ang labi ko, huminga siya doon kaya namoy ko ang mabangong hininga nya. Nagsalita siya ibabaw ng labi ko "C-can I kiss you?"

Hindi ako sumagot at hinawakan ko ang sugat sa gilid ng labi niya. "I-iyong lalaking bang iyon ang may gawa nito?" Tanong ko sakanya. Pumikit siya bago tumango at pinag lapat ang labi niya.

Nilapit ko ang labi ko sa labi niya. Hinalikan ko siya ng buong pagmamahal. He moaned at hinalikan din ako pabalik.

Handa akong bigyan siya ng isa pang pagkakataon. Kahit masakit. Alam kong maghihilom ang sakit nito balang araw at maiiwan ang pagmamahal.

Kaya ko siyang bigyan ng second chance pero hindi pa ngayon. Not now...