Buraya uzun zamandır girmediğimin ve böyle hızlıca bir anda final yaptığımın farkındayım, ama aklımda ki finali yapacağım zaten, içim rahat.
Berk'ten sonrası zaten bu kitabı benimseyenler için bitmiş gibi oldu, bunu bana yazanlar olduğu için diyorum, ki bende öyle düşünüyorum bir yandan, Berk bir baş karakterdi yan karakter değil.
Ve hatırlayanlar varsa eğer Sanat'ım isimli GxG bir kurgum vardı. Onun finalini burada vereceğim demiştim, dördüncü bölümde bahsi geçiyor zaten göz atarsanız hatırlayacağınızı umuyorum.
Bir ya da iki özel bölüm yazacağım bundan sonra geçmişten olacaklar, anı da kattığım olacak tabii ki, o zaman +18 okursunuz diyeyim, soranlar için.
Sizleri hep seviyorum, iyi ki.
İki Ay Sonra.
"Lila, geldik bebeğim, sakin ol." Lila kapıyı açtığında telefonu kapatıp hızlıca ona sarıldım. "Ağlama güzelim, tamam, sakin ol."
"Güneş," tırnaklarını artık sırtıma doğru bastırırken hıçkırdı. "Fark etmedim onu. Fark etmedim, Güneş."
Ve fark edilmeyişler.
Batu...
Batu bir ay önce intihar etmişti.
Lila Sanat'ı seviyordu. Ama Lila Sanat ile bir gelecekleri olmayacağını zor da olsa anlamıştı. Bedeni Batu ile beraber oluyordu, aynı zamanda hep ruhlarının bir olduklarını söylüyorlardı, birbirleriyle bağları farklıydı.
Daha sonra Batu'nun da Sanat'ı sevdiğini öğrendik. Çok acı bir şekilde.
Kafeye geldiğimizde Bulut'u çaldırıp geldiğimizi haber verdim. O ailesinin yanına gitmişti, biraz uzak kaldığı için geç kalacaktı. Kafeye girdiğimizde sahnenin hazırlandığını gördük. Öz'üm elimi daha sıkı tuttu.
"Sanat da burada." Diye kulağıma fısıldadığında göz devirdim.
"Kaybettiğini izlemeye gelmiştir." Bunu dememle Öz'üm bana güldü. "Hey! Neden gülüyorsun?"
"Lila Sanat'ın hep avuçları arasındadır, Güneş." Bu işte gözle görülür bir gerçekti.
Masamıza yerleştiğimizde içkimi direkt dudaklarım arasından gönderdim. "Bu kadar içmen hoşuma hiç gitmiyor." Gököz'e cevap vermedim, o da soru sormamıştı zaten.
Sahne ışıkları görüldüğünde gözlerim sahneyi buldu. İlk önce Batu'yu gördüm sonra hemen arkasında Lila'yı.
Batu şarkısıya giriş yaptığında kafamı Öz'ümün omzuna yatırdım.
Batu sahnede hareketlendi, Lila'nın ellerini avucu arasına alıp öptü.
Şarkı söylendi.
"Yarayı öptüm ellerinden... Yarayı dinledim." Lila'nın tek elini tuttu, yüzünde yamuk bir gülümseme vardı. "Benden onda da var dedi," Batu Lila'nın eliyle beraber kendi elini Lila'nın kalbinin üzerine koydu. "Yarasını sevdim."
Büyülü bir an içinde gibi gözüküyorlardı. Batu şarkıyı bitirdiğinde Lila utanmış gibiydi, Batu ile sıkıca sarıldılar.
Mekan boşaldı, herkes gitti, biz kaldık, Bulut da bu esnada gelmişti.
Batu bir süre ortadan kayboldu, geldiğinde gözleri kıpkırmızıydı. Herkes onun için paniklerken o bizi durdurdu. Sessiz çıkan sesiyle hepimizi susturdu.
"Ben," yutkundu. "Sanat'ı çok seviyorum." Lila gülümsedi.
"Batu, bende onu çok seviyorum."
