Takıntılı kişi

273 26 20
                                    

Yeni bölümm 💕.

Umarım okurken beğenirsiniz ✨

Herzamanki gibi geç kaldım yeni bölüme, ama gerçekten çoooook doluyum.

(Okul, 10 Kasım sunucusuyum, korodayım, okul kursu, gitar kursuna başlicam, cumartesi kursu da var)

yani eve dönünce ödevlerimi yapıp bölüm yazmaya çalışıyorum ve gecikiyo kusura bakmayın.

Bu gereksiz bahaneleri okuduğun için teşekkürler ✨.

Medya çizimi bana aittir.

İyi okumalar 💕.

------------------------------

Dazai'nin bakış açısı

Beyaz kamelyalarla dolu bir bahçede açtım gözlerimi.

Etrafta uçsuz bucaksız bir arazinin her bir santimine beyaz kamelyalar donatılmıştı.
Etrafta kocaman söğüt ağaçları vardı ve yeşil yapraklarını yere kadar indirmişti.

Gözlerimi üstüme çevirdiğim zamansa bembeyaz bir kıyafet giydiğimi fark ettim.

Ölmek bu muydu?

Hayır, bu olamaz. Onları yalnız bırakamam.

Etrafıma daha fazla baktığım sırada fark ettim. Kamelyaların ortasında büyük bir beyaz gül duruyordu. Ona doğru yaklaştım ve güle dokundum.

Dokunduğum anda dikenleri parmağıma battı ve beyaz gül yavaşça kırmızıya döndü.

Ardından tüm beyaz kamelyalar kanımla kırmızıya boyanmaya başladı.

Son kamelya da kendini kırmızıya bıraktığı zaman etrafa parlak bir ışık ve şiddetli bir rüzgar yayıldı.

Artık uyanma zamanım gelmişti.

Gözlerimi açtım ve yavaşça etrafıma baktım. Yosano-sensei ilaçlarla uğraşıyordu. Dikkatini bana verdi ve konuştu.

Yos- Demek uyandın. Yaran derin değildi o yüzden çoktan kalkabilirsin.

Daz- Teşekkürler Yosano-sensei. Chibi ve Noe nerde, iyiler değil mi?

Yos- Noe tamamen iyi, Chuuya-san'da ise ufak tefek yüzeysel yaralar var. Yani iyiler.

Olduğum yerden doğruldum. Yara acıtıyortu ama yinede kalktım.

Yos- İçerideler.

Daz- Anladım.

Hızla kapıdan çıktım ve etrafa göz gezdirdim. Ofistekiler arabayı patlatanın kim olduğunu bulmaya çalışıyordu. Bense kanepede uyuyan Chibi'me ve Minik Esmere gittim.

Chuuya kollarını koruma pozisyonunda sıkıca Noe'ye sarmıştı. Noe ise Chuuya'nın minik kollarında kıvrılmış huzurla uyuyordu.

Üstlerindeki battaniye hafifçe düşmüştü. Gülümsedim ve üstlerini tekrardan örttüm ve ikisine de minik öpücükler verdim. Yan taraflarına oturdum ve bir elimle Chibi'nin saçlarını okşarken düşüncelerime daldım.

Kim olabileceği hakkında aklıma bir fikir geliyordu. Ama eğer durum buysa olay daha da büyümeden durdurmak en iyisi olurdu.

Bu konu hakkında gelir gelmez Kunikida'ya bilgi vermem iyi olmuştu. Çoktan ilerleme kaydetmiş olmamız lazımdı.

Chuuya'nın bakış açısı

Saçlarımı okşayan parmakları hissettim ve yavaşça gözlerimi açtım. Anında bir çift koyu kahve gözlerle karşılaştım. Büyük bir rahatlamayla bana bakıyordu ve gülümsüyordu. Beni derinden yakacak bir gülümseme.

Beni Affet (Soukoku) [M-preg]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin