Beni Affet (Soukoku) [M-preg]

Onsuz Zamanlar

Yeni bölümm (⁠＾⁠∇⁠＾⁠)⁠ﾉ⁠♪

Uzun zaman oldu sınavlar araya girdiği için...

Kusura bakmayın çok heyecanlı bir yerde kesmişim.

'Kapak çizimi bana aittir.'

Ders kitaplarım bu çizimlerle doldu 😧.

İyi okumalar

------------------------------

Dazai'nin bakış açısı

Kan...

Ama onlar gitti.

Arkalarında kalan tek şey Carla'nın yanağını sıyıran kurşunla, etrafa dökülen kandı.

Kurşunu kim sıkmıştı?

Tabikide Yosano-sensei.

Hızla diğer kolumla Noe'yi kucağıma aldım ve ADA'nın arabasına ilerledim.

Noe koltuğa oturduğunda Cheesa'yı kucağına bıraktım.

Daz- Sakın kıpırdamayın döneceğim.

Noe- Baba...

Daz- Evet?

Noe- Annem dönecek mi?

Olabildiğince gerçek bir şekilde gülümsedim ve kafasına kocaman bir öpücük bıraktım.

Daz- Elbette dönecek Noe. Annene kötü birşey olmasına asla izin vermem.

Noe üzgün bir şekilde gülümsedi.

Noe- Evet.

Yavaşça arabadan ayrılıp ADA'dakilerin yanına gittim.

Neyse ki Atsushi Noe ve Cheesa'nın yanında durmaya karar vermişti.

Yos- Nerede olduklarını nasıl bileceğiz?

Kun- Normalde bunu söylemezdim ama o kurşunu sıkman iyi olmuş Yosano-sensei. DNA'sı sayesinde yerini saptayabiliriz.

Araya karıştım.

Daz- Tahmini olarak ne zamana bulabiliriz?

Kunikida konuştu.

Kun- Üzgünüm Dazai ama... En azından 2 ya da 3 günü gözden çıkarmak zorundasın...

Duraksadım...

Kalbim şiddetle çarptı.

Midem bulanıyordu...

Yos- Dazai.

Cevap vermedim...

Yos- Eve git.

Yavaşça Yosano-sensei'ye baktım.

Yos- Sen çocuklarınla ilgilen ve Chuuya'nın yokluğunu aratma onlar da çok korktu.

Daz- Ama-

Yos- Hem böylelikle belki de o zamanlar Chuuya'nın nasıl hissettiğini anlarsın.

Sustum. Haklıydı.

DNA'yı ararlarken benim onlara katabilecek hiç birşeyim yoktu.

Sadece sonuçların çıkmasını beklememiz gerekiyordu.

Ama ne olur ne olmaz diye saat başı onları aramama engel değildi.

Yavaşça başımı salladım ve hiçbirsey söylemeden arabaya doğru yürüdüm.

Eğer o aptal Chuuya'nın tek bir saç teline dokunacak olursa.

Asla doğmamış olmayı dileyecekti.