Park Jimin:
Ciğerlerimdeki nefes bana yetersiz gelirken boğazımdaki düğüm yüzünden konuşamıyordum.
"Kimsesizsin Rose, gerçekten kimsesizsin"
Dedim hıçkırarak ağlarken
Gözümden akan yaşlar elimdeki zarfı ıslatırken derin bir nefes alaraktan gözlerimi sildim. Elimi Rose'nin el yazısının üstünde gezdirdim.
505'ime...
"505'in benim değil mi sevgilim ? Bu notu bana yazıp çekmeceye koydun dimi ?"
Dedim, ses gelmeyince gözümden bir damla yaş daha aktı.
"Doğru ya..ölüler konuşamaz"
Dedim, burnumu çekip elimdeki zarfı nazikçe açtım.
Sevgili Jimin;
Öncelikle seni çok sevdiğimi bilmeni isterim. Seni dünyalar kadar seviyorum sevgilim. Keşke hastalığın ilk evresindeyken karşıma çıksaydın o zaman senin için o tedavileri kabul ederdim ama kader işte...
Hissediyorum çok uzun bir zamanım kalmadı. Sana söylemedim ya da fark ettirmedim ama çok korkuyorum Jimin, senden önce ölüm beni korkutmuyordu çünkü arkada bıraktığım hiçbirşey yoktu.
Bilirsin hiçbirşeyi olmayanların gözünü ölüm dahi korkutamaz.
Nasıl oldu bilmiyorum ama bir anda hiçbirşeyim yokken herşeyim oldu. Sensizlik gözümü ölümden daha çok korkutuyor.
O yağmurlu gün dinlediğimiz şarkıyı hatırlıyor musun ? 505, o bizim şarkımız Jimin, o şarkı bize yazılmış ya da biz o şarkı için yaratılmışız bilmiyorum ama bildiğim tek şey: '505 hem öldüren hem de yaşatan demek sevgilim ve sen benim 505'imsin...'
"Hem öldüren hem de yaşatan"
Hıçkırıklarım yağmurun sesine karışırken elimi Rose'nin toprağına attım.
"4 mevsim yanında olacağım Rose sana söz veriyorum"
Dedim
"Jimin! Oğlum"
Annem bana sarıldığında Rose'nin toprağına daha sıkı tutundum.
"Bırakmam onu anne"
Dedim ağlarken, annem kollarını bana sardı.
"Tamam tamam oğlum tamam bırakma ama lütfen sakinleş"
Dedi, kollarımı çaresizce anneme sardım.
"Anne o...anne"
"Tamam oğlum"
Dedi saçlarımı severken
"Benim herşeyimdi"
Dedim
"Geçer inan bana, geçer yavrum"
Dedi, Rose'nin mezarına baktım.
"Geçmez anne, asla geçmeyecek. Bu sancı asla dinmeyecek"
Dedim
Annem benden ayrılıp yüzümü elleri arasına aldı.
"Jimin sen güçlüsün yavrum, sen Park Jimin'sin yıkılmazsın yıkılamazsın"
Dedi
"Öldüm ben anne..."
Dedim
Annem dolu gözleriyle gözaltlarımı silip yanağımı öptü.
"...onunla birlikte bende öldüm anne"
Dedim annem bana kollarını sarmadan hemen önce
