True Or Wrong? [DRARRY]

[Chapter: 08]

Draco gözlerini kırpıştırarak açıp gerindi ve yatağında yan döndü.

Döndüğünde gördüğü kişiyle iç çekti. Harry Potter gerçektende odasındaydı.

Oysaki her şeyin aptalca bir rüyadan ibaret olabileceğini düşünmüştü.

Yerinden kalkıp bornozunu aldıktan sonra banyoya girdi. Güzel bir duş iyi gelirdi.

Duş alıp çıkınca Harry'nin hâlâ uyuduğunu görüp göz devirdi.

Geçen senelerde kahvaltıya neden hep geç kaldığını anlamıştı. Uykucuydu.

Yanına yaklaşıp işaret parmağı ile dürttü onu.

"Potter uyan. Şştt! Uyansana. Uyan!"

En sonunda koluna vurunca Harry sıçrayarak uyandı.

"Malfoy, sen misin?"

Draco komodinden gözlüğünü alıp ona taktığında Harry gülümsedi.

"Bu en güzel sabahım. Uyanır uyanmaz seni görmek mükemmel bir şey.

Vay canına... Islak dağınık saçlı ilk defa görüyorum seni. Çok güzelsin. Yakışmış."

Saçlarını hafifçe karıştırırken gözleri vücuduna kaydığı an Draco elini ittirdi.

"Kes şunu. Ben giyinip gideceğim. Bana yetişmek istiyorsan kalkmanı tavsiye ederim."

Harry kalkıp gülümsedi ve kokusunu içine çekti. İyice ciğerlerine kazımak istiyordu bu kokuyu.

"Uyandırdığın için teşekkürler dünyanın en güzel oda arkadaşı. Ben hemen duş alayım."

Yanağından öpüp banyoya koştuğunda Draco göz devirdi ve kapıyı tıklattı.

"Potter, bornozunu unuttun!"

"Versene güzelim!"

"Baş belası. Cidden çocuk gibisin. Sorumsuz. Birde seninle uğraşacağım. Of baba!"

Söylene söylene valizinden bornozu alıp aralık banyo kapısından içeriye uzattı oraya bakmadan.

"Teşekkür ederim gün ışığım."

"Duşunu al artık Potter!"

Kapı kapanınca saçlarını kurutup giyindi. Aynada şekil verirken Harry çıkmıştı.

"Saçların dağınık olunca sana ayrı bir hava katıyordu. Neden öyle bırakmıyorsun?"

"Bir Malfoy her zaman düzenli ve asil görünür. Ben bir asilzadeyim, dağınık saçla gezemem."

Harry göz devirip hızla giyindi. Slytherin cübbesini üstüne giydiğinde gülümsedi.

"Yakıştı ama bana yeşil. Di mi?"

Yanına gidip kendi etrafında döndüğünde Draco onu inceledi.

"Fena değil. Ben hazırım. Gidelim mi?"

Parfümünü sıktıktan sonra Harry'e bakmıştı.

"Bende hazırım. Gidelim hadi."

"Dur, dur. Bu şekilde mi gideceksin? Aptal, gel buraya."

Onu çekip ıslak saçlarını kuruturken bir yandan tarakla şekil veriyordu.

"Uğraşma, dağılacak yine. Her zaman dağılır."

"Benim yaptığım saç dağılmaz. Bana bırak."

Harry omuz silkip beklerken birazda jöle kullanarak saçına fön çekmişti Draco.

"İşte oldu. Senin tarzın dağınık olduğu için çok toplamadım. Beğendin mi?"

"Senin elinin değdiği bir şeyi beğenmemem imkansız güzelim."

"Düzgün konuş. İnsan içinde sakın öyle kelimeler kullanma bana karşı. Al, parfüm.

Benim yedek parfümüm bunu genelde kullanmıyorum. Sen kullan."

"İsteğiniz benim için bir emirdir prensim."

Önünde hafifçe eğilip parfümü aldı ve sıktı. Normalde kullanmasada onu reddetmezdi.

Kitaplarını aldıktan sonra odadan çıkacaklardı ki Harry onun yanağından öptü.

"Sen şimdi dışarıda öptürmezsin son bir kez öpmek istedim. Hadi."

Draco bir kez daha iç çekip çıkan çocuğun arkasından gitti.

"Artık her derste birlikteyiz. Heyecan verici değil mi Malfoy?"

"Ben daha çok kabus derdim Potter. Her yerde olman sinirimi bozuyor ve daha ilk gün."

"Yalancı. Hoşuna gidiyor, biliyorum."

"Kapa çeneni. Hem bana yapman gereken çok açıklama var daha. Soracaklarımda var."

"Müsait bir zamanda konuşuruz. Aklındaki her şeyi netleştirelim beraber."

Birbirlerine hafifçe gülümserlerken ortak salona girdiler.

Anında insanlar onlara bakarak fısıldaşmaya başlamışlardı.

"Tüm okul bizim hakkımızda konuşuyor. Harika."

"Hakkında konuşulmaya alışıksındır sanıyordum Malfoy.

Herkesin gözleri her zaman sende. Bende şu hayatta kalan çocuk Harry Potter'ım falan hani.

Amaçları bizi rahatsız etmekte olsa biz zaten alışığız bu bakışlara."

"Şaşırtıcı ama haklısın Potter. Günaydın Pansy, Blaise."

"Günaydın!"

"Günaydın Dreyk."

"Günaydın kanka."

"Banada günaydın di mi çocuklar?"

Harry sahte bir şekilde gülümserken karşısındaki ikili göz devirdi.

[End of Chapter]

Yazar Notu;

[533 Kelime]