True Or Wrong? [DRARRY]

[Chapter: 03]

Müdür Dumbledore! Konuşabilir miyiz biraz?"

"Harry, seni görmek ne güzel! Yemekten sonra elbette konuşabiliriz. Cübbeni giyip-"

"Şimdi konuşmak istiyorum."

Harry oldukça kararlı bir ses tonuyla konuşurken Dumbledore saati kontrol etti.

"Oldukça önemli gibi duruyor. En fazla 3 dakikamı sana ayırabilirim. Gel."

Şifreyi söyleyip kapısını açtı ve beraber odasına girdiler.

"Limon şerbeti ister misin çocuğum? Yemekten önce iyi gidiyor. Gerçi iştahın kapanabilir."

"Binamı değiştirmek istiyorum."

"Ne?"

"Duydunuz. Grrifindor gibi değil Slytherin gibi hissediyorum. Ait olduğum yere gönderin beni."

"Harry sen Grrifindor'a aitsin. Tıpkı annen ve baban gibi."

Harry göz devirdi.

"Onlar umrumda değil. 2 kişi tek 1 kişiye direnememişler bile.

Ne kadarda zayıf insanlarmış. Onlardan utanç duyuyorum.

Zaten Grrifindordan çıkan kişilerden ne beklenir ki, hah?

Her neyse. Beni ait olduğum yere, Slytherin'e almanızı istiyorum."

Dumbledore kaşlarını kaldırmış ona şaşkınlıkla bakıyordu.

Ailesini tanımak için can atan o küçük çocuk şimdi nasıl böyle konuşurdu?

"Ailen tanıdığım en güçlü genç büyücülerdendiler.

Son nefeslerine kadar savaşan cesur, güçlü insanlardı onlar.

İyilik için, seni ve büyü dünyasını korumak için canlarını feda ettiler. Onlar hakkında düzgün-"

"Saçma sapan kahramanlık masalınız bittiyse gerekeni yapar mısınız artık?"

"Yapabileceğim hiçbir şey yok. Seçmen şapka seni Grrifindor olarak seçtiyse bir sebebi vardır evladım."

"Onu yanlış yönlendirdim. Birileri aklıma girmişti, mantıklı düşünemedim.

Ama şimdi büyü dünyasına yabancı değilim. Ne olduğunun farkındayım.

Asla Grrifindor olamam. Asla o iğrenç cübbeyi giymem.

Eğer binamı değiştirmeyeceksiniz Hogwartstan atın beni. Hadi."

Dumbledore ilk defa böyle bir durumla karşılaşıyordu.

Üstelik karşısındaki Harry Potterdı, belkide en son bu cümleleri duyacağı kişi olacağını düşünürdü.

Ne olmuştu bu çocuğa böyle? Çaktırmadan üstünde büyü olup olmadığını kontrol etti.

Aldığı sonuç onu şaşırtmıştı çünkü üstünde hiçbir büyü yoktu.

Çocuk kendi hür iradasiyle kuruyordu yani bu cümleleri.

Onu Slytherin'e atamazdı. O zaman en büyük korkularından biri gerçek olabilirdi.

"Ben cevabımı aldım. Pişman olacaksınız müdür."

Harry daha fazla beklemeyip ayağa kalktı ve kapıya yürüdü.

"Dur."

Harry sırıtarak ona doğru döndü. Gitmesine izin vermeyeceğini biliyordu.

Müdürün gözünde hep altın bir öğrenci olmuştu sonuçta.

Ayrıca ona ihtiyacı olduğunu biliyordu. Bu yüzden fazlasıyla özgüvenliydi.

"Bunu daha önce hiç yapmamıştım. Aslında Hogwarts tarihinde bir ilk olacak.

Madem Slytherin'i bu kadar istiyorsun sana bir şans veriyorum çocuğum.

Seçmen şapkayı bu akşam bir kez daha tak. Eğer Grrifindor çıkarsan itiraz etmek yok."

"Eğer Slytherin çıkarsam binam değişecek. Anlaştık o zaman müdür."

Müdüre elini uzatınca el sıkıştılar. Dumbledore içinden dualar etmeye başlamıştı.

[End of Chapter.]

Yazar Notu;

[387 kelime]