Merhaba,beklettiğim için üzgünüm ama inanılmaz hastayım dünden beri kafam kalkmıyor.Sınırı çok yüksek tuttuğumun farkındayım fakat bölüm yazacak enerjim yok bu yüzden bana bir miktar izin verirseniz çok mutlu olurum.İyileştiğimde döneceğim keyifli okumalar <3
*65 oy 300 yorum
☾
Hiç dünyanızın çöktüğünü,yapayalnız kaldığınızı hissettiğiniz bir an oldu mu?Ya da hiçbir şeyin öneminin kalmadığı ve korkunç bir acıyla kalbinizin yerinden söküldüğünü...Jungkook az önce duyduğu cümleyle birlikte bugüne kadar hiç tatmadığı bir acıyı hissetti.Doğru muydu?Gerçekten kaybetmiş miydi Jimin'i.Daha onu sevdiğini bile söyleyemeden kayıp gitmiş miydi ellerinden?Nasıl yaşayacaktı şimdi?Sanki ciğerlerindeki nefesi sökülüp alınmış gibiydi.
O korkunç haberden sonrası yoktu sanki onun için.Önce inanmamış,reddetmiş sonrasında ise öfke ve acıyla çevredeki her şeyi yakıp yıkmıştı.Ameliyathane önündeki neredeyse dönüşmek üzere olan alfa için yapılacak tek bir şey vardı.Alfalar için özel uyutucu iğneler...Koluna saplandığında,ilacın etkisine dayanamamış ve yüreğinde hissettiği acıyla kapatmıştı gözlerini.
Şimdi ise tatlı bir ses onu çağırıyor gibiydi.Gözlerini açmak neden bu kadar zordu ki?Bir el saçlarını okşuyordu bunu hissedebiliyordu.Ama Jiminsiz bir dünyaya gözlerini dahi açmak istemiyordu.Sonrasında adını çağıran bu tatlı sesi tanımıştı.Bayan Park'tı bu.Suçluluk zehirli bir böcek gibi içini kemirirken af dilemek için açtı gözlerini.
"Jungkook,aç gözlerini oğlum.Hadi yavrum uyan"
"B-bayan Park J-jimin..."
"Jiminim iyi,normal odaya aldılar,sana ne oldu yavrum?"
"A-ama bana o.. dediler ki ö-öldü"
"Aman tanrım kim söyledi bunu?Jimin iyi yavrum ameliyatı iyi geçmiş hatta biraz önce de normal odaya alındı.Sen gelmeyince merak ettim,sinir krizi geçirdiğini ve seni uyuttuklarını söylediler"
Jungkook bir anda hıçkırarak Bayan Park'a sarıldığında kadıncağız da oldukça şaşırmıştı.Oldukça heybetli bu alfa çocuğun kollarının arasına öksüz bir yavru gibi sığınmasına oldukça üzülmüştü.Üstelik şu an Jimin için ağlıyordu.Yani oğlunun,eşi olacağını bilmesi için daha fazla kanıta gerek yoktu.Birkaç dakika boyunca Jungkook'un gece siyahı saçlarını sevdi,kendisine sarılmasına izin verdi.Tıpkı Jimin gibi sıcacıktı,tertemizdi.Jungkook aradığı o aile sıcaklığı bir kez daha bir Park'ta bulmuştu.Kendisine sarılan alfanın sakinlediğini düşündüğünde yanaklarını şefkatle okşadı bu sırada da odanın kapısı açılmıştı.
Jungkook içeri giren bu hemşireyi tanıyordu.Tüm dünyasını başına yıkan haberi vermişti bu kadın.Kızgınlıkla üzerine yürümek istese de karşısındaki hemşire oldukça üzgün ve bir çocuk misali azarlanmış gibi görünüyordu.
"Geçmiş olsun efendim.Buraya sizden özür dilemek için geldim.Bir karışıklığa sebep oldum ve size eşinizin durumu hakkında yanlış bilgi verdim.Yaptığım hata yüzünden sizden af diliyorum dilerseniz benden şikayetçi olabilirsiniz"
Hemşire,zaten üstleri yüzünden oldukça azarlanmıştı.Jungkook ifadeden sonra ameliyathaneye geldiğinde Jimin çoktan ameliyattan çıkmış ve yoğun bakıma alınmıştı.İçerideki diğer omega ise ameliyatta hayatını kaybetmiş,dışarı çıkan hemşire de Jungkook'u o omeganın yakını sanmıştı.Evet çok büyük bir hata yapmıştı ancak pişmandı ve neyse ki hatasının sonucu kötü bir olayla bitmemişti.Jungkook ilk başta şikayetçi olmak istese de hemşirenin üzgün duruşu ve hemen ardından gelen hastanenin yetkilisinin de özür dilemesi sonucu onu affetmeye karar vermişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Go Back ᴾˡᵉᵃˢᵉ
FanfictionBeni rahat bırak Park ,iyice can sıkıcı olmaya başladın. Bebek yapmalıyız diyorum anlamıyor musun? Oğlumuzu geri istiyorum . Omegaverse Mpreg JK Alfa JM Omega #Jikook #5