Ep 35

1.8K 205 297
                                    


*68 oy 260 yorum keyifli okumalar <3



"Hayır..."

"N-ne demek hayır?"

"O-olmaz,bu olamaz bu yüzükler..."

"Bizim için seçtim beğenmedin mi?"

"Hayır,öyle değil Jungkook.Bu yüzükler... onlar bizimdi.Yine aynı yüzükleri seçmişsin ben... Aman tanrım şimdi anladım!!! "

"Jimin,yine beni korkutmaya başladın ne oluyor tanrı aşkına?"

"Her şeyi açıklayacağım hem de her şeyi sonunda buldum Jungkook tüm bunlara neyin sebep olduğunu buldum.Neden geçmişe döndüğümü buldum!"

"Tamam önce bir sakin ol bak,ağlamanı istemiyorum tamam mı?"

Bu imkansız gibi bir şeydi.Jimin alfasının kolları arasına girmesiyle birlikte gözyaşlarını çoktan salıvermişti.Jungkook böyle bir şeyi asla beklemiyordu.Günlerdir omegasına evlilik teklifi edebilmek için her şeyini hazır etmeye çalışıyordu.Bu gecenin de en mutlu geceleri olacağını düşünmüştü ancak bir kez daha bir pürüzle karşılaşmışlardı.Kafası oldukça karışık olsa da önceliği hamile omegasını sakinleştirmekti.Jimin göğsünde birkaç dakika ağladıktan sonra yatağın üzerine düşen yüzük kutusunu alıp narince okşamaya başlamıştı.

"Kook,gece olduğunu biliyorum ama büyükanne Yongsun'u görmeye gidemez miyiz?"

"Güzelim,sen söyledin bak saat şu anda çok geç.Şimdi uyuyalım söz veriyorum sabah götüreceğim"

"A-ama onu bu gece mutlaka görmeliyim,eğer tahminim doğru ise... bu-"

Odanın içinde yankılanan telefonun melodisiyle konuşmaları bölünmüştü.Arayan kişi Namjoon'du.Yaklaşık 1 saat öncesi yanlarından ayrıldıkları için telaşlanan çift hızla telefonu açtığında arkadaşlarının endişeli sesiyle karşılaşmıştı.

Seokjin zaten akşam boyunca minik minik kasılmalar hissediyordu ancak doğuma yakın olduğu için bunu normal saymıştı.Eşinin anlattığına göre kasılmalar 5 dakikada bir gelmeliydi.Bu yüzden kimsenin keyfini bozmak istememişti.Ancak Jimin'ler gittikten sonra sıklaşan sancılara dayanamamış ve eşine gerçeği söylemişti.Namjoon eşini kontrol edip doğum kanalının açılmaya başladığını gördüğünde bayılmak üzereydi.

Evet,ülkenin en yetenekli jinekoloğu olsa da yolda olan kendi yavrusuydu ve doğmak üzereydi.Eşinin her acı çığlığında aklını yitirecek gibi hissediyordu.Sanki o anlığına bildiği her şeyi unutmuş gibiydi.Eşyaları alıp hastaneye geçmek üzerelerken Jin'in suyunun gelmesi ile elinin ayağının birbirine dolaştığını hissetmişti alfa.Panik,tam da o an başlamıştı.

Jungkook telefonda Namjoon'un panik halinde olan sesinin duyunca dikkat kesilmişti.Tabi Jimin de alfasının şaşkın suratını görünce hızla dinlemek için kulağını telefona yapıştırmıştı.Arkadaşlarının heyecanlı sesiyle birlikte yavrumuz doğacak cümlesini duymalarıyla ayaklanmaları bir olmuştu.Kendi dertlerini şimdilik rafa kaldırmış ve dostlarının yanında olmak için hastaneye gitmeye hazırlanmışlardı.

Jimin,hastaneye giderken bir elini alfasının eline geçirmiş diğer elini de korumak istermiş gibi yavrusunun üzerinde konumlandırmıştı.Heyecan basmıştı ona da.Bir süre sonra hastaneye ulaşmış ve hızla doğumhanenin olduğu kata gelmişlerdi.Yaklaşık 2 saat önce gördükleri dostlarını şu an da kapıda gergin ve endişe dolu bekliyorken görmek sürpriz olmuştu onlar içinde.Namjoon doktor da olsa Seokjin'in eşi olduğu için içeri alınmamıştı.Kurallara göre hiçbir doktor birinci dereceden yakınının operasyonlarına giremezdi.

Go Back ᴾˡᵉᵃˢᵉHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin