Go Back ᴾˡᵉᵃˢᵉ

Ep 6

☾

Jungkook yatağında yatarken yaşadığı garip günü düşünüyordu.Aslında düşünmemesi gerekirdi çünkü onu ilgilendiren bir şey yoktu ama yine de o omegayla ilgili garip bir şeyler hissediyordu.Bir kolu başının altında kıvrılmış yastık görevi görürken diğer eliyle yumuşak topu karşısındaki duvara atıp tekrar yakalıyordu.Tek istediği biraz huzurdu.Zaten istemediği bir bölümü okuyordu ve bu yüzden saçma sapan derslere çalışmak zorundaydı.Oysa ki Jungkook basketbol da oldukça gelecek vaadeden bir sporcuydu.Ancak babası sporun para kazandırmayacağını öne sürerek spor akademisine girmesine engel olmuştu.Babasının bir ilaç firması vardı.Jungkook mezun olduktan sonra oğlunun işinin hazır olmasını istediği için onu direkt olarak pazarlama bölümüne girmeye zorlamıştı.

Hiçbir zaman babasıyla arası da mükemmel olmamıştı zaten.Adamın kötü bir alışkanlığı vardı.Kumar... Bir türlü vazgeçemediği bu alışkanlığı Jeon ailesinin en büyük sorunuydu.Bir sürü borçları vardı ve bu yüzden ailesi devamlı kavga ederdi.Jungkook tüm bu hengamenin içinde büyümüş devamlı maddi yetersizliklerle karşı karşıya kalmıştı.Düşüncelerinden çıkmasını çalan telefonuna borçluydu.Arayan en yakın dostu Yoongiydi.İlgilenmemesi gerekiyordu bunu biliyordu ancak yine de merakına yenilmişti.

"Yoon?"

"Yarın konuşurduk aslında ama bir şey benden telefon beklediğini düşündürttü haksız mıyım?"

"Pek değil,ne buldun?"

"Park Jimin.19 yaşında gıda mühendisliği birinci sınıf.Babasını çok küçükken kaybetmiş,annesiyle birlikte yaşıyor ve kardeşi yok.Düşündüğün gibi herhangi bir hastalığı falan da yok,hastalığı sana özel görünüyor"

"Yoon!"

"Neden onun hakkında bilgi edinmek istedin Jungkook.Sen böyle şeylere takılmazsın"

"Takılmadım zaten.Sadece bugün "hayali" oğlundan bahsederken gözlerindeki acıyı gördüm.Bilmiyorum dostum sanırım duygusal bir anıma denk geldi.Öğrendiğin için sağol gerisi beni ilgilendirmez zaten"

"Bana bak yoksa gizlice evlendiniz bir de çocuk mu yaptınız ?"

"Saçmalama"

Yoongi nin alaycı gülümsemesinin sesini duyduğunda Jungkook da gülmüştü.Biraz daha sohbet ettikten sonra aramayı sonlandırmış ve düşünceli haline geri dönmüştü.Bu omega neden kendisiyle ilgili garip sanrılara sahipti bir türlü anlam veremiyordu.Ancak bugün sonlandırmıştı değil mi.Onunla güzelce konuşmuştu,bir daha yanına geleceğine de ihtimal vermiyordu.Günün yorgunluğuyla gözlerini kapattığında aklında bir daha o omegayı düşünmemek vardı...

"Seni omegam,eşim ve sonsuz aşkım olarak kabul ediyorum"

Bu da neydi böyle?Jungkook kan ter içinde uyandığında zihninin içinde çınlayan cümleyi hala duymaya devam ediyordu.Böyle bir rüya görmesi için deli olması lazımdı.Deniz kenarında dalgaların sesi eşliğinde elleri karşısındaki nahif elleri kavramıştı rüyasında.Karşısındaki kişinin yüzünü tam olarak görememişti ama saçlarının sarı olduğunu olduğunu çok net hatırlıyordu.Yüzünü görememesinin nedeni tuttuğu elin parmağına yerleştirdiği yüzüktü.Öyle bir parlıyordu ki o kişinin yüzünü hiçbir şekilde görememişti.

"Tanrım,çıldırmış olmalıyım..."

Bu aptal rüyayı neden görmüştü kafası allak bullaktı.O aptal omega yüzünden dün gece çok fazla bu konunun üzerinde durmuş sonrada bu aptal rüyayı görmüştü işte.Oflayarak üzerindeki örtüyü tekmeleyip yüzünü yıkamak için banyosuna gitti.Bu konu burada kapanmıştı.Bir daha ne o omeganın yüzünü görmek istiyordu ne de onunla ilgili bir bilgi.Bu konuyu tamamen burda bitirmişti.Bundan emindi...