Psychiatrist, Jikook ✓

9. Bölüm: Ruhu yaralı adam

13 Ekim Perşembe

Jimin'den

Öylece kollarımın arasında uyuyor sunuz bayım.

Güzel kirpikleriniz gözlerinizi gizlerken benden, sanki gitmemden korkar gibi sıkıca sarılıyorsunuz bana.

Tıpkı sevgi bekleyen bir çocuk gibi davranışlarınız. Tekrardan kaybetme korkusu ile titrerken göz bebekleriniz, hiçbir şey olmamış gibi gülümsüyorsunuz..

Sevilmek istiyorsunuz öyle değil mi bayım?

Birisi sizi gerçekten sevsin, size gerçekten değer versin istiyorsunuz..

Ürkek bir çocuk var karşımda. İnsanlardan çekiniyor, tekrardan terk edilmekten korkuyor..
Ama aynı zaman da cesur bir çocuk var karşımda.
Yaşadığı onca zorluğa rağmen yılmayan, hayallerinden vazgeçmeyen..

Ve ruhu yaralı bir adam var kollarımın arasında.

Kalbi cayır cayır yanan, ruhu feryat figan bağıran bir adam bu adam..

Çaresizce bana gelen, benden şifa bekleyen bir sevdiğim var.

Kurtarıcı olmamı istiyor benden. Dile getiremese bile gözleri açıkça "Kurtar beni" diyor..

"Kalbimi geri getirdiğin gibi gülüşlerimi de geri getir bana."

Gülüşlerinizi geri getire bilir miyim ki bayım? Gücüm buna yeter mi?..

Biliyorum bayım canavar değilsiniz siz. Küçük çocuklar tanımadıkları için kaçıyorlar sizden. Dışarıdan bakınca öyle sert, öyle acımasız görünüyor sunuz ki.. ben bile sizin içinizde ki yaralı çocuğa şaşırıyorum.

Oysa bilmiyor çocuklar, parkta oyun oynarken her gün arkadaşının ve hatta kendilerinin kaçırılma riski olabileceğini. Bilmiyor çocuklar kaçırılan çocukları kurtarıp polise teslim ettiğini.. kimse bilmiyor bayım. Herkes korkuyor sizden.. oysa sadece kanatlarınız kırık sizin. Ruhunuz yaralı, içinizde ki çocuk yaralı.. bu yüzden diğer melekler gibi değilsiniz. Onların kanatları kırık değil, çocuklar korkmuyorlar onlardan. Siz ise çok farklı sınız. Çocuklar sizin kötü olduğunuzu düşünüyor bayım. Çünkü masallarda kötüler hep siyah renkte giyinir, şeytan bile siyahtır onların düşüncesine göre. Kimse siyahı renkten saymaz.. herkes kötü bilir siyahı. Oysa siyah sadece sevilmeyi istiyor.

--------------

Jungkook güç bela boynumdan çıkardığım kafasını tekrar boynuma gömerken sessizce kıkırdamıştım. Orada uyumayı çok sevmiş gibi görünüyordu.

10:30'da başlayan seans jungkook'un uyumasıyla birlikte 14:37 gibi bitmişti. Birlikte paylaştığımız ilk öpücüğümüzden sonra ikimizin de kalbi birbirinin üstünde çarparken o ağlamanın da verdiği etkiyle bana sokulmuş, birkaç dakika sonra da uyumuştu.

Gözlerinden zor olduğunu anlaya biliyordum. Dışarıdan bakıldığında yaşadıklarından hiç etkilenmemiş gibi gözükse de ruhu derinden sarsılmıştı..