Part...1

293 23 14
                                    

For Unicode

"အာ့...နာလိုက်တာ...တစ်ကိုယ်လုံးကိုက်ခဲနေတာပဲ"

အနည်းငယ်လှုပ်ရှားရတာကိုပင် အတော်လေးလံပြီး နာကျင်နေရတာကြောင့် ဂျောင်ကုအိပ်နေရာမှ ဖြေးဖြေးချင်းထလိုက်သည်။ညသန်းခေါင်တစ်ရေးနိုးပြန်ပြီလားလို့တွေးမိလိုက်တော့ ဒေါသကထွက်လာရပြီ။

ရေဆာလာတာကြောင့် ကုတင်ဘေးကို လက်လှမ်းပြီး စမ်းနေသော်လည်း ထိမိလိုက်တာက မပျော့မတင်းခပ်အိအိအရာ။
ဂျောင်ကုရဲ့ ငိုက်မြည်းနေဆဲမျက်လုံးအစုံ ပြူးကျယ်သွားရသည်။

လရောင်သဲ့သဲ့အောက်မှာ မျက်လုံးကိုအားယူပြီး ကြိုးစားကြည့်မိလိုက်စဉ် မြင်တွေ့လိုက်ရသည့် အရာကြောင့် လည်ချောင်းခြစ်အာ အော်ဟစ်လိုက်မိ၏။

"အား..."

တိတ်ဆိတ်နေသည့် ပတ်ဝန်းကျင်နှင့်ကွယ်ပျောက်နေသည့် အလင်းရောင်။ထိုကြားထဲမှ ထွက်ပေါ်လာသည့် ဂျောင်ကုရဲ့စူးစူးရဲရဲအော်ဟစ်သံဟာ လေထုထဲသို့ တမုဟုတ်ချင်းပျံ့နှံ့သွားသည်။

ထိုအသံကြောင့် တအီအီညည်းငြူရင်း နိုးထလာသူများဟာလည်း အများအပြား။ဒီနေရာ ဒီကျောင်းဆောင်မှာ ဒီအချိန်ကြီး သူတို့ဘာကြောင့်ရှိနေရတာလဲ။

"အား...အမေရေ..."

"Oh my god...ဒါဘယ်နေရာလဲ"

"Shit...ငါတို​့ ကြမ်းပြင်ပေါ်မှအိပ်ပျော်နေတာလား"

ကျန်နေသေးသည့်ကောင်လေး(၅)ယောက်ပါ နိုးထလာချိန်တွင် သူတို့ရှိနေခဲ့သည့် ထိုနေရာသာ ကွက်ပြီး ကမ္ဘာပျက်နေခဲ့သည်။

ဂျီမင်မှာ ဘယ်လိုဖြစ်မှန်းပင်မသိလိုက်ရပါပဲ ဖုန်တလုံးလုံးဖြစ်နေသည့် ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် အိပ်စက်နေခဲ့မိတာကြောင့် ကြောက်စိတ်နဲ့အတူ မသတီမှုကိုပါ ခံစားနေရသည်။

ကြားလိုက်ရသည်က ဂျောင်ကုအသံဆိုတာကို သတိရမိလို့ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူကို ရှာဖွေကြည့်မိတော့ အစွန်ဆုံးမှာ ကုန်းကုန်းလေးထိုင်ရင်း သူ့လက်တွေသူ ပူးကိုင်ထားလေတဲ့ ဂျောင်ကုကိုမြင်တွေ့လိုက်ရ၏။

ဂျောင်ကုခေါင်းထဲတွင်လည်း မေးခွန်းသင်္ကေများပလူပျံလို့။ထိုမေးခွန်းများထဲမှ တစ်ခုဟာ ခုနက သူကိုင်ခဲ့မိတာကဘာလဲ။

𝑇𝑟𝑎𝑝𝑝𝑒𝑑 𝐽𝑛 𝐴 𝑀𝑎𝑧𝑒(On Going)Where stories live. Discover now