Fallen[XI]

14 1 0
                                    

အေအးဓာတ္သိသိသာသာကဲလာတဲ့ ေဆာင္းဟာ တရက္ထက္တရက္ပိုတိုးလို႔ ဇာတိမာန္ကိုျပတယ္။ ႏွင္းပြင့္ျဖဴ ျဖဴ တို႔ေဖြးေဖြးလႈပ္ေႂကြက်ျခင္း႐ွိမေနေပမယ့္ ခပ္ထူထူ ျမဴ ခိုးၾကား ေဆာင္းမနက္ခင္းက ေနမြန္းမတည့္ခင္အထိ အလင္းေရာင္တို႔ထိုးေဖာက္ႏိုင္ျခင္းမ႐ွိေလာက္ေအာင္ အရာရာဟာ မႈန္မႈန္၀ါး၀ါး...

ဆရာမမ႐ွိခ်ိန္တိုင္းဆူညံေနက် အခန္းငယ္ဟာ ထူးျခားစြာတိတ္ဆိတ္ျခင္းတို႔ကိုေဆာင္က်ဥ္းလို႔ၿငိမ္သက္တယ္။ ေအးစက္စက္ေဆာင္းမနက္ခင္းၾကားထဲ ထိုင္းမိႈင္းေနက်ဟန္ပါပဲ။ စားပြဲခုံထက္အုံးလို႔ထားတဲ့ ေခါင္းတို႔က ကြက္ႀကိဳကြက္ၾကားေပမယ့္ ေသခ်ဳာေပါက္အမ်ားစုဟာ စားပြဲထက္ေခါင္းေမွးတင္ထားၾကတာျဖစ္ရဲ႕...

"႐ုံ႐ုံ..."

ခပ္တိုးတိုးအက္ကြဲကြဲအသံျဖစ္ေသာ္ျငား သူမ ကပ္လို႔ထိုင္ေနရာျပတင္းတံခါးရဲ႕တစ္ဖက္ျခမ္းဆီကလာတာမို႔ အေသအခ်ာၾကားႏိုင္ဖို႔ေတာ့ လုံေလာက္တာတယ္။ ခုံထက္တင္အုံးလို႔ထားတဲ့ ေခါင္းကိုမတ္လို႔ ျပတင္းတံခါးဘက္ကိုမ်က္ႏွာမူၾကည့္လိုက္ေတာ့ မစိမ္းသက္တဲ့မ်က္ႏွာတစ္ခုက အသင့္ေစာင့္လို႔ႀကိဳတယ္။

"ဟုတ္ကဲ့...ဘာကိစၥ႐ွိလို႔လဲ EC..."

အေၾကာင္းျပခ်က္ေရေရရာရာမ႐ွိပါပဲ တကူးတကေခၚစရာလူေတြမဟုတ္တာမို႔ ေမးမိတဲ့စကားက တစ္ဖက္လူအတြက္႐ိုင္းသလား ယဥ္ေက်းသလား သူမ မသိဘူး။

"ဆရာမေခၚေနလို႔..."

"ပါခ်ဳပ္႐ုံးခန္းကိုသြားရမွာလား..."

"ဟင့္အင္း ဟင့္အင္း...ႏိုင္ငံျခားဘာသာ႒ာနကဆရာမေခၚတာ အဲ့ကိုသြားရမွာ..."

ထူးထူးဆန္းဆန္းၾကားလိုက္ရတဲ့စကားေၾကာင့္အနည္းငယ္အေတြးတို႔ေယာက္ယက္ခတ္လို႔သြားရေပမယ့္ သိပ္လို႔ထူးထူးေထြေထြေတြးမေနပဲေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္ရင္း ထိုင္ေနရာက ထ လိုက္တယ္။ တကူးတကေနာက္ေျပာင္ၾကရမယ့္ အေနအထားမွာမ႐ွိတဲ့လူေတြမို႔ ေနာက္ေျပာင္ေနတာေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္တာမို႔...

........................

ေအးစက္စက္ေလတို႔က အတန္းထဲထိုင္ေနတုန္းကမသိသာေပမယ့္ အျပင္ဘက္ေက်ာင္း၀န္းထဲမွာေတာ့ သိသိသာသာ ခ်မ္းေအးေစတယ္။ အရင္ႏွစ္ေတြက ပူအိုက္တယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ေခ်ာင္ထိုးလို႔ထားခဲ့ဖူးတဲ့ ဆြယ္တာညိဳေလးပင္ေတာင္မွ မကာကြယ္ႏိုင္ေလာက္သည္အထိ ခ်မ္းစိမ့္မႈ့ေၾကာင့္ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ခပ္ဖြဖြေကြးပိုက္ရင္း လက္ေမာင္းတစ္ဖက္တစ္ခ်က္ဆီထက္တင္လိုက္မိတယ္။ အရင္က႐ႈပ္ယွက္ခတ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ေက်ာင္း၀န္းထဲကခုံတန္း႐ွည္ေတြက ယခုေတာ့ျဖင့္ လူသူသိပ္မ႐ွိသည္အထိ ႐ွင္း႐ွင္းလင္းလင္း...

FallenWhere stories live. Discover now