♡True Love Is YOONMIN♡

4. Bölüm

(^o^)

Sabah erkenden kalkmıştım. Çünkü her an uyuyakalabilir ve okula geç kalabilirim. Çantam akşamdan hazırdı. Çok kilo almamak için sabah kahvaltısı yapmıyor, öğlen hafif bir şey yiyip akşamda az yağlı şeyler yiyordum. Sen normal kilondasın deseler bile benim için obez gibi birşeydim.

  Okula her zamanki gibi yürüyerek gidiyordum. Havalar çok kötü olmadığı sürece bu harika bir şeydi. Okula vardığımda genellikle çoğu kişi olmuyordu sınıfta gene Jungkook'un nereye oturacağı ı bilmediğim için en arka sıraya oturdum. Ders yine çoğu kişinin nefret ettiği bir dersdi. MATEMATİİK! Çoğu kişi gelmişti ama Jungkook yoktu. Jungkook matematik derslerinde gelmemezlik etmezdi.

  Dersin bitmesine yarım saat vardı. Yani 15 dk geçmiş ve Jungkook yoktu.
Kapı çaldı. Gelen tabikide Jungkook idi. Hoca hemen "Jungkook neden geç geldin sen hiç gelmemezlik etmezdin, çok merak ettik Bi daha böyle olması lütfen" dedi. Jungkook kolunu havaya kaldırarak "hastaneye gitmem gerekti hocam. Geç kaldığım için özür dilerim. Raporumda burda" dedi. NEE! Resmen Jungkook'un kolu sargılıydı. Hemen ayağa kalktım, tek eliyle tuttuğu çantayı alıp Jungkook'un yanıma oturtturdum.

  Matematik dersinden kurtulmuştuk.
Aslında bir ders daha verdı ama olsun. Tabikide meraktan Jungkook'a sorular yağdırdım "Jungkook nasılsın"
"iyimisin?"  "Bir yerin ağrıyor mu?" "Noldu" "Neden düştün" "Yoksa arabamı çarptı?" "Yada merdivenlerden mi düştün?" sinirli ve bıkmış bir şekilde "Jimin yeter! İyiyim bir yerim ağrımıyor sadece merdivenden düştüm ve bana bakıcak bir ailem var yorulma a gerek yok." dedi "Ama ben senin iyiliğini istiyorum Jungkook. Çok korktum, böyle bir şey olduğunu bilmiyordum. Özür dilerim." dedim pişmanlıkla "Tamam yaa😊 üzülme sen. Özrünü kabul ettim." dediği anda gülümsedim. Ayağa kalktım hemen kantine gittim. Bir kaç tane çikolata ve bir su aldım. Çünkü Jungkook'un çantasında su göremedim. Kantinden çıkıyordum ki tabiki de, klasik Kore dizilerinde olduğu gibi, Yoongi ile çarpıştık. Ama o bana sırıtarak bakıyor du. Dizilerde özür dilerler sonrada birlikte eşyaları toplar bir daha da görüşmezlerdi. Ama o hala sırıtıyor ve "Noldu küçük ucube, yoksa dengeni mi kaybettin" diyordu.
Ama tek bir fark vardı bu sefer bana vurmamıştı. Hemen yerdeki eşyaları toplayıp utanç içinde sınıfa doğru koştum.

  Sonunda dersler bitmişti. Bizde Jungkook ile evlerimize doğru yürüyorduk. Benim evim tenhada olduğu için Jungkook ilk önce beni evine bıraktı sonrada kendi evine doğru yol aldı. Eve girdim, her zamanki gibi babam evde yoktu. Derken odadan bir ses geldi. BABAM ODADAN BİR KADIN İLE ÇIKMIŞTI!! İnanamıyorum desem yalan olur. Daha çok korkuyordum elinde içki şişesi ile yürüyordu. Bir anda içki şişesini yanıma fırlattı, ayağım açıyordu. Hemen kendimi odama kilitledim. Camdan sesler geliyordu. Camda bir kişi vardı ama kim olduğunu anlamadım. Gidip baktığımda abim gelmişti! Çok sevinmiştim ama o bana endişe ile bakıyordu. " Jimin çabuk kıyafetlerini ve gerekli eşyalarını bir çantaya koy ve gel" dedi. Başımı onaylar anlamında  salladım hala bir şeyler söylüyordu. Tam kapıya yönelicektim ki Abim "Hayır dur!" diyerek bağırdı. "camdan gelmen lazım. Yoksa babam seni yakalar." dedi.