♡Zorbama aşık olacak kadar aptal olabilirim♡
Eve varmıştık. Hyung hemen yattı, bende kendime patlamış mısır yapıp bir dizi açtım. Favori dizimin gününü asla unutmam ama bu gün unutmuştum. Birden bire telefonum çaldı. Numara olduğu için açıp açmama konusunda tereddüt ettim. Bir anda gaza geldim ve telefonu açtım. Duyduğum sesle şok olmuştum.
"Alo, merhaba Jimin ben Yoongi. Şey... Abin ile seni Felixlerden çıkarken gördümde abim pek iyi değildi. İyimisin. Y-yani iyimisiniz? Kekeleyerek "Y-yoongi?! N-numaramı nerden b-buldun." Sesinde bir değişiklik vardı, s-snaki utanıyor gibiydi. "Felix'ten rica ettimde... Oda bana verdi. Sorun olmaz değil-" şaşkınlığım giderek arttıği için "Bidaha beni arama." Deyip yüzüne kapattım. Ne olduğu hakkında en ufak bir fiktim bile yoktu...
Dizi izlerken bi anda hyungun olduğu odadan sesler gelmeye başladı. Merak edip girdim. Yorganı yere düşmüş alnından boncuk boncuk ter akıyordu ve bi yandan... i-ismimi sayıklıyordu.
Yanına daha çok yaklaştım ve elimi alnına koydum. Resmen ateşler içinde yanıyordu. Tam kalkıp gidecekken bileğimden tuttu ve "J-jimin l-lütfen...
Gitme ,l-lütfen..." hemen eğildim ve saçlarını okşadım " Gitmeyeceğim" diye fısıldadım. Yalan söyledim. Biraz daha yanında durdum , soğuk su ve bez almak için ayrıldım. Yanına geldiğimde bezi ıslatıp suratını ve ayaklarını sildim. Sonra suyu tekrar ıslatıp başına koydum. Kaç saat yanında durdum hiç bir fikrim yoktu.
Bir anda "Başım,b-başım" diye bir ses duydum. Hemen kalktım, endişeyle yüzüne bakıyordum "Hyung iyi misin?" lanet olsun zar zor konuşuyordu " Bangchanlari ara. BANGCHANLARI ARA!" aceleyle odadan çıkıp telefonumu aradım. Niye eşyalar acil durumlarda yok oluyor. Telefonu kaptığım gibi Know'u aradım. "Lan bu saatte ne var." bir anda ağlamaya başladım "Jimin ne oluyor abicim ?" yine ve yine kekeleyerek " Abim, a-abim hiç iyi DEĞİL! Yardım et lütfen , lütfen abim söyledi sizi aramamı hasteneye tek başıma g-götüremem . Lütfen gelin!" abimin odasına koştum "Geliyorlar lütfen iyi ol, LÜTFEN!" Lanet olsun şu anda sakin olmam gereken zamanda neden ağlıyorum. Bir kaç dakika sonra kapı çaldı. Kapıya koştum hepsi gelmişti. Hep bir ağızdan " Nerde , Hoseok nerde." Felix hemen gelip bana sarıldı ve sırtımı sıvazlayarak "Geçti, geçicek. İyi olucak o nelere dayandı buna mı dayanamayacak." Bir yandan odadan sesler geliyordu " Banyoya götürün, banyoya." Bangchan gelip hemen "Jimin sakin ol şimdi abini yıkayacağız hap verip yatıracağız, eğer daha kötü olur ise hastaneye götürürüz." Felix bana bakmakla görevliydi galiba " Jimin, gel başını dizlerime koy ve yat bir şey olursa ben sen-" derken banyodan bir bağırma sesi yükseldi " FELİX AMBULANSI ARA!" hemen banyoya koştuk hyung çok kötü bir haldeydi...
Gözlerimi ağır ağır açtığımda bir çift gözle karşılaştım. Şaşkındım . Bu gözler , bu gözler Yoongi'ye aitti.
Abim dışında hiç kimsenin gözlerine bakarken kendimi hiç bu kadar rahat hissetmemiştim. Hafifçe doğruldum. HASTANE ODASINDAYDIM.
