A lost omega ~ 𝑇𝐾

Bölüm • 10

Merhabaaa

Yine beklettim birazcıkk

Bu arada tekrar bir fic yazmak istiyorum ama emin değilim vaktim olursa yazıcam istediğiniz konular varsa buraya yazabilirsiniz

Keyifli okumalar 🫶🏻

••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

Jungkook'un yaptığına hala inanmıyordum ama eğer yaptıysa ve bir katil olup o kızı Jungkook öldürdüyse yine de onu korumaya çalışır mıydım? Ahh kesinlikle korumaya çalışırdım. Neden yaptığımı ise ben bile bilmiyorum.

Kafamı iki yana sallayarak düşüncelerimden kurtulmuş ve kendime gelerek tekrar yemeğime dönmüştüm.

Jungkook yapmamıştı işte bu kadar.

•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

Yemekten sonra Jungkook'a tabakları yıkaması konusunda yardım etmiştim. Ve tabiki yine sürekli benimle dalga geçmişti... bazen atışmalarımız eğlenceli gelsede bazen aşırı sinir oluyordum.

Şu anda ise oda da yanında oturmuş düşüncelerimle boğuşuyordum. Biz ne ara bu hale gelmiştik anlayamıyordum. İlk tanışmamız çok kötüydü, sonra ki karşılaşmalarımız da o kadar iyi geçmemişti ama son iki seferdir çok eğleniyorduk. İnsanlarla arasına mesafe koyup çok iletişime geçmeyen adam cidden bu muydu? Bana karşı çok sıcak biri gibi geliyordu.

Kafamı hafifçe yan tarafa çevirip elindeki kolye ile uğraşan Jungkooka bakarak gülümsedim. İşine dikkat verip hafif çatık kaşları ile yapması nedensizce bana çok tatlı gelmişti.
Ve evet Jungkook'un kolyeler yaptığını da yeni öğrenmiştim. Ve bu kadar uğraştırıcı bir şeyi tamamen hobi olarak yapması...
Aslında çok anormal bir durum değildi ama Jungkooktan beklemeyeceğim bir şeydi.

Yemek bittiğinden beridir Jungkook elindeki kolyenin işlemelerini yapmakla uğraşıyordu, bende sadece yanında oturup onu izliyordum. Böyle boş boş oturmak bir süre sonra sıkıcı gelmeye başlamıştı. Daha ne kadar oturabilirdim ki?

Yaslandığım koltuktan doğrulup Jungkook'a birazcık yaklaşarak elimi omzuna koymuştum.

"Jungkook ben sıkıldım bir şeyler yapalım"

Jungkook, bana dönmeden omzunun üzerinden gözünün ucuyla bakmıştı. Bir şey demediği için ona hafifçe tebessüm ettiğimde bana aynı şekilde gülümsemiş ve elindeki kolyeyi dikkatlice masaya bırakmıştı. Yüzündeki gülümseme silinmeden koltukta bütün bedenini bana çevirmişti.

"Pekala ne yapmak istersiniz prensim?" Kullandığı hitaplar ile gülmüştüm.

"Bilmiyorum bayım bugün sizin istediklerinizi yapacağız."

Jungkook onaylayan mırıltılar çıkarmış ve bir kaç saniye düşündükten sonra bakışlarını tekrar gözlerime çıkarmıştı.

"Aklıma çok bir şey gelmiyor ama meyve toplamaya ne dersin?"

Jungkook söyledikleri ve yaptıkları ile beni daha da şaşırtmaya devam ediyordu. Bana yoongi'nin anlattığı adam ile şu an karşımda oturan adamın arasında dağlar kadar fark vardı. İnsanların soğuk ve korkutucu dediği adam cidden bu kişi miydi? Evinde kolyeler yapıp, ormanda meyve toplayan bir adam? Gerçi ilk tanıştığımızda bende çok korkmuştum.

Düşüncelere daldığım için cevap vermediğimi fark edip hızlıca kendime gelmiştim.

"Ah şey olur tabiki meyveleri çok severim ben"