Bölüm • 22

413 50 13
                                    


Selamlarr

Smut yazıp yazmama arasında çok kaldım. Yazabilir miyim emin değilim ama bakacağız artık

Keyifli okumalar 🩵

••••••••••••••••••••••••••••••••••••••


tıklanan kapı ile derin bir nefes almış ve kendime gelmeye çalışmıştım. Jungkook kapının önündeydi ve çıkmam konusunda ısrar ediyordu fakat ben çıkamazdım. Eğer çıkarsam bazı şeylerin ucunu tutamazdık ve ben şu anlık bunu isteyip istemediğimden emin değildim.

Korktuğum başıma gelmişti, kızgınlığa giriyordum. Bir dağ evindeydik ve yanımda bastırıcı ilaçlarım yoktu. Normalde bu ilaçları kullanmadığım için aklımdan çıkmıştı ama şu an bana bu ilaçlar gerekiyordu.

Titreyen ellerim ile musluğu açarak soğuk suyu yüzüme çarptım. Saatlerce burada duramayacağımı biliyordum, çıkmam gerekiyordu. Islak yüzümü kuruladıktan sonra kapıya yönelmiştim. İçimden kötü bir şeyler olmaması için dua ediyordum. Kapı kulpunu tutarak açmış ve kapıyı yavaşça aralayarak bana endişeli gözlerle bakan bedenle karşılaşmıştım.

"Taehyung iyi misin?"

Jungkook'un endişeli sorusuna sessiz kalarak sadece kafamla onaylamıştım. Kendimi tuvalete kitlemem Jungkook'u endişelendirmişti ama endişelenecek bir durum yoktu. Sadece ne yapacağımı bilememiş hemde utanmıştım.

"Gel oturalım."

Jungkook'un çok naif çıkan sesi ile hafifçe gülümsemiş ve önden yürüyerek tekrar odaya dönmüştüm. Yüzüne bakamadığım için kafam eğik yürüyerek koltuğa oturmuştum. Jungkookta çok geçmeden peşimden gelerek yanıma oturmuş ve bir elini omzuma atmıştı.

Normalde olsa bu dokunuşundan bir şey hissetmezdim ama şu an kızgınlıktaydım ve durumlar hiç iyi değildi. Bakışlarımı Jungkook'un yüzüne çevirdiğimde onunda kendini tutmak için çabaladığını çok net görebiliyordum. Bu konuda ona bir şey diyemedim çünkü biz mühürlüydük ve benim feromonlarım çok yoğundu.

"Jungkook dayanamıyorum"

Her ne kadar utandığım için kısık sesle söylesemde Jungkook durumu anlamıştı zaten. Gerçekten dayanamıyordum ve yanlış bir şey yapmaktan korkuyordum.

Oturduğum koltukta bedenimi tamamen Jungkooka çevirmiştim. O an yapmamam gereken, kendimden beklemediğim bir şey yapmıştım. Kollarımı Jungkook'un boynuna dolamış ve sıkıca sarılmıştım. Bunu neden yaptığımı bile tam bilmiyordum sadece o an yapmak istemiştim, içimden gelen bir istekti. Ayrıca Jungkook'un da feromon kokularını alıyordum ve bunu daha çok almak istemiştim.

Jungkook ilk başta afallasada çok beklemeden kollarını sıkıca belime dolamıştı. Jungkookta benim gibi kafasını boynuma yaklaştırmış ve derin nefesler almaya başlamıştı. Feromon kokumun onu etkilediğini biliyordum ve şu anda bana çok yakın durması onu daha da etkiliyordu. Sanırım gerçekten sarılmamam gerekiyordu.

Boynumda Jungkook'un dokunuşlarını ve sıcak nefesini hissetmem ile derin bir nefes almıştım. Şu an ne yaptığımızı bende bilmiyordum ama burnuma gelen, Jungkook'un kokusu benim çok hoşuma gidiyordu.

Yapmamamız gerekiyordu belki ama şu an hiç bir yanlışlık veya pişmanlık hissetmiyordum. Bana doğru gelen bir yanlıştı ama hiç sorun değildi.
Boynumda Jungkook'un dudaklarını hissettiğimde de yanlış olduğunu düşünmemiştim.

Hiç bir itirazda bulunmadığım için Jungkook'un dudakları boynumdan yavaşça yukarıya doğru çıkmış ve çeneme uzun tuttuğu bir öpücük bırakmıştı. Hiç bir şey yapmadan yüzümde hissettiğim öpücüklerle bekliyordum. Rahatsız değildim hatta şu anda daha fazlasını istiyordum ama ne yapacağımı da bilmiyordum. Bir tarafım adım atmamı istiyor bir tarafımda durmamı söylüyordu.

A lost omega ~ 𝑇𝐾Where stories live. Discover now