Maral’ın gözlerinden akan yaşlar Arkın’ı etkisiz bırakırken tek kelime etmeden dişlerini sıkıyordu. Karısının gözyaşları kadar yakmıyordu canını hiçbir şey. Maral gözlerini kapatıp da geri çekildiğinde yanlarına düşen kolları tutamadı Arkın.
“ Karacam?” kısık ama boğuk sesi duvarlara çarptığında aynı anda kanayan iki yürekte de daha yüksek sesle yankılandı. Maral konuşmak için dudaklarını araladığında çıkmadı o iki kelime ağzından. Boğazında takılı kalan hava ciğerlerine ulaşamadan kaldı oracıkta. Diyemedi senin karacan değilim. Diyemedi başkasına aitsin.
“ Aşk intikama kurban verilecek kadar ayaklar altına alınmamalı Arkın. Senin değersiz gördüğün duygular için yaşayan insanlar var bunun farkında değil misin? Ve sen aşkı başka bedenlerle kirletemezsin.” Dizleri üzerine çöken adama tepeden bakarken ilk defa duygusuzdu. Duygusuzdu çünkü bu adam ondaki her duyguyu öldürmeyi başarmıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARACA [Raflarda]
Ficción GeneralYeminler, intikamlar , acılar, sırlar, fedakarlıklar ve aşk. Bilmediklerinin acısını çeken karaca yürekler. Kimisi kinine üzülücek, kimisi sakladığına . Sonra kaybolan zaman ile birleşicek yürekler. Arkın, intikamın pençesine düşmüş yaralı bir asla...
![KARACA [Raflarda]](https://img.wattpad.com/cover/39397859-64-k308534.jpg)