" ආ.. නෝනහාමු.. කොහෙද ගියේ.."
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
තමන්ගෙ ඉස්සරහා තරහින් පුපුර පුපුර ඉන්න ටේහ්‍යුන් ව දැක්කම ආරෝට ගෙදරින් එළියට දුවන්න තරම් බයක් ආවා.. ඒත් ටේහ්‍යුන් ආරෝට කලින් ඉස්සර උනා.. සෝෆා එකෙන් නැගිටපු ටේහ්‍යුන් හිමින් හිමින් ආරෝ ගාවට ඇවිදගෙන එද්දි බයෙන් තැති ගැහිලා හිටපු කෙල්ල අතේ තිබ්බ පර්ස් එකත් තුරුලු කරගෙන පස්සෙන් පස්සට ගියා..
" අහ්හ්..."
කේන්තියට අතේ නහර පවා එළියට පනින්න තරම් ඉලිප්පිලා තිබුන ටේහ්‍යුන් හිමින් සැරේ තමන්ට ආවේණික උන නපුරු කටකොනේ හිනාවත් එක්ක ආරෝ ගාවට ආවේ දෙන්නා ගාව තිබ්බ අන්තිම පරතරෙත් නැති කරලා.. වහලා තිබ්බ දොරට හේත්තු වෙලා හිටපු කෙල්ල, ටේහ්‍යුන්ගේ හුස්ම පවා මුහුනට වැටෙන තරමින් ලං වෙලා හිටියෙ..
තමන්ගෙ හීනි දිග ඇගිල්ලකින් ආරෝගේ කොන්ඩ කෑල්ලක් කන පිටිපස්සට කරපු ටේහ්‍යුන් තමන්ගෙ ගොරෝසු කටහඩින් කෙල්ලට කතා කරා..
" තමුන් කොහෙද ගියේ.."
කේන්තිය හා තර්ජනාත්මක බව ගැබ් වෙලා තිබුන ඒ කටහඩට ආරෝ හුගක් බය උනා.. කෙල්ලගෙ ඇස් වලින් කදුලු ගලන්න ගත්තේ ටේහ්‍යුන් ආපහු මුලු ගෙදර ම දෙදරා යන විදිහට සද්දෙන් කෙල්ලගෙන් ආපහු ඒ ප්‍රශ්නයම අහපු නිසා..
" කොහෙද ගියේ කියනවා...!!!! "
" ඔ..ඔන්නිලගෙ ග්..ගෙදර "
පපුවට තද වෙලා තිබුන පර්ස් එකත් තද කරගෙන ආරෝ එහෙම කියද්දි ටේහ්‍යුන් කට කොනේ හිනාව ආපහු මතු උනා.. එකපාරටම කෙල්ලගෙ කෙස් වැටියෙන් ඇදලා අරගෙන කෙල්ලව සෝෆා එක ගාවට විසික් කරපු ටේහ්‍යුන් ආරෝ ගාවට ගිහින් ආපහු කෙල්ලගෙ කොන්ඩෙන්ම ඇදලා අරගෙන ඉස්සුවා..
