Ferzane

Bölüm 5

" nereye gidiyoruz peki ?"

O da kemerini takıp anahtarını arabasına yerleştirdi. Çevirmeden önce dönüp bana sırıttığında kalbim bir kaç saniye atmayı bıraktı.

" sen nereye istersen oraya elbette "

Araba ilerlemeye başladığında mutluluktan uçacak gibiydim. Resmen hayran olduğum çocukla birlikte arabasına binmiştik ve ben ne istersem onu yapmak için hazırda bekliyordu. Çoğu kızın da hayalini yaşadığımı fark edince daha da mutlu bir şekilde dışarıyı seyretmeye ve düşünmeye başladım.

" aslında aklımda bir yer var , tabi gidebilme iznimiz varsa "

***

" stüdyoma hoşgeldin esmer şeker, burası o tüm şarkıların hayat bulduğu yer "

Gülümsedim, yavaş adımlarla gitarın yanına gittim. Tabureye oturup kablolara bağlanmış gitarı aldım ve aklıma ilk gelen besteyi çalmaya başladım.

Gözlerimi kapatarak , çalarken dudaklarım birbirine bastırılmış ve ifadesizdi. Ancak kapalı olan gözlerim herkesin bildiği bu şarkının anılarından dolayı her şeyi söylerdi. O yüzden gözlerimi sımsıkı yumarak çalmaya devam ettim.

" sen ... bu Barışın yarışmaya katıldığında çaldığı şarkı. Nasıl bu kadar iyi bilip çalabiliyorsun ?"

Güldüm. Gitarı yerine koydum. Tabureden kalkmadan gitarı izlerken cevap verdim.

" sözlerini o yazmıştı, şarkıyı da ben bestelemiştim. Konservatuar okumuştum bu yüzden müzikle aram iyiydi. Küçüklükten beri arkadaşım olan o Barış ile de bu hayalini gerçekleştirmiştik. Şimdiki barış bu şarkıyı bestelediğimiz zamanı hatırlar mı ? Hiç sanmıyorum "

" nasıl yani esmer şeker ? Sen Barışın öylesine rast geldiği biri değil misin ?"

Mert bu kez rahat halini bırakmış, çocuksu bir şaşkınlıkla karşıma oturmuştu. Başımı salladım.

" biz onunla aynı mahallede doğduk ve büyüdük. Dediğim gibi, o benim çocukluk arkadaşımdı. Stajyerliğini yapana kadar öyleydi. Sonra yollarımız ayrıldı. Kötü günlerdi. Hepsi geride kaldı ama bazen düşünmeden edemiyor insan. Ama Barış kesinlikle benim hatırladığım o Barış değil. Bu şarkıcı hayatı onu çok değiştirmiş. O bambaşka biri olmuş. Fiziksel olarak da çok değişmişim ama karakteri daha fazla değişmiş "

" sanırım özel konular ama istediğin zaman bana anlatabilirsin. Biliyorsun değil mi ? Yeni tanışmış olabiliriz ama bana güvenebilirsin "

İçten bir şekilde benimle konuşması bu yalnız halimde gerçekten beni çok mutlu hissettirmişti. Onun için belkide sıradan olan o laflar benim için yıllardır duymak için çırpındığım laflardı. Dayanamayarak ayağa kalktım. Mert'in yanına oturup ona sıkıca sarıldığımda şaşıran Mert de bana hızla sarıldı. Küçük taburede düşmemem için yana kayarken kapı açıldı ve stüdyoya biri girdi ama umrumda değildi. Her hangi biri olmalıydı.

" çok teşekkür ederim Mert, bu sözlerin benim için çok değerli inan bana "

Sırtımı sıvazladığında daha da güzel hissettim. Tebessüm ederek ondan ayrıldığımda karşımda Barışı görmek bekleyeceğim son şeydi.

" senin burada ne işin var ?"

" burası Mert ile ortak stüdyomuz. Asıl sizin burada ne işiniz var ?"

Mert'e baktım. Barışa omuz silkerek cevap verdi. Kollarını genişçe açtı ve arkasındaki taburenin demirlerine dayadı. Geniş oturuş şekli onun rahat olduğunu belli ediyordu.