Korhanlar ve Bulutlar -Abilerim-

6

Silinen bölümden dolayı baştan yazılmıştır. Tekrardan okumanızı tavsiye ederim

"Batuhaan! Akif Batuhan yok!" 

"Hayatım sakin ol evdedir. Buluruz şimdi." 

"Çorap mı bu Akif!" sesler ile uyandığımda neyin ne olduğunu idrak etmem ufak bir zamanımı almıştı. Yanıma baktığımda gece Batuhan ile uyuya kaldığımızı anladım. Yataktan kalkıp hızla odadan çıkıp sesin geldiği yere ilerlediğimde 

"Çisem abla , Batuhan benimle uyudu gece. Şuan uyuyor." Çisem abla derin bir nefes verdi. 

"Demek ki çorapmış bizim oğlumuz." dedi babam gülerek. Çisem abla sabır çekip yanıma geldiğinde

"Ay Gökçe nasıl korktum anlatamam. Normalde en erken o uyanırdı. Bu sabah uyanmayınca bir şey mi oldu diye odasına bakayım dedim. Bir baktım yatağında yok. Sizlerin odası hariç her yere de bakıp bulamadım." 

Odama girdiğimiz de hala uyuyan Batuhan'ı gördük. 

"O kadar sese nasıl hala uyanmadı?"

"Uykusu ağırdır."  dediğinde dürtüp uyandırmaya çalıştığımda uyanmadığı gibi kıçını dönmüştü. Çisem abla ile aynı anda gözümüz yatağın başında ki komidinin üzerinde duran suya kaymıştı. Onay veriyor mu diye baktığımda 

"Bekle videoya alayım." demişti. İkimiz kıkırdayıp Batuhan'a baktık.  Çisem abla işaret verdiğinde bende azar azar suyu dökmeye başladım. 

"Yüzüme işeyen kimse gözümü açtığımda s-"

"BATUHAN!" Küfür edecek iken Çisem ablanın bağırması ile resmen hazır ola geçmişti. 

"Sabah sabah napıyorsunuz ya! İnsan insana bunu yapar mı anne?" dedi elimde ki bardağa bakarak. Çisem abla videoyu kapattığında içeriye Aren ve babam girdi. 

"Vatan hainleri!" demişti Aren. Batuhan nispet yapar gibi beni de bir anda yatağa çekip boynuma sarıldı. 

"Kıskanma be!" demişti. 

"Oğlum havan kime? Gökçe ablan en çok beni seviyor." çocuğa da bunu demezsin be Aren. Batuhan dolu gözleri ile bana döndü. 

"Gökçe abla?" 

"Yalan söylüyor canım." dediğimde Batuhan daha çok sarılmıştı. 

"Çocuklar bu güzel anı bozmak istemem ama kurt gibi açım. Kahvaltıya mı geçsek bir an önce?"

Babamın söylediklerinden sonra herkes dağılmıştı. Bende yüzümü yıkayıp üzerimi değiştirip aşağı inmiştim. Havaların ısınması ile  bahçeye kurulmuştu masa. Bahçeye çıktığımda 

"Günaydın!" demiş ve Çisem ablanın yanında ki boş yere oturmuştum. Bir yandan kahvaltı yapıyor bir yandan da sohbet ediyorduk. 

"Baba bugün Gökçe ile Sapancaya gideceğiz. Bulut kardeşler davet etti. Pazartesi günü döneriz." 

"Kardeşler arasında dimi?" diye sorduğunda Aren babamın yüzüne bakıp 

"Sence o kadın orada olsa gider miyim?"  

"Gitmezsin oğlum biliyorum orasını. Gökçe, kızım abin anneni sevmiyor diye kendini geri çekme. Nasıl istiyorsan öyle davran annen sonuçta." 

Anne kelimesini hak etmeyen bir kadındı. 

"O kadın benim annem değil." demiştim. Öyleydi. Hangi anne çocuğunu sokağa atardı. 

"Çocuklar konusu açılmış iken konuşalım. Ben zamanında belki doğru bir eş seçemedim kendime. Ama elimden geldiğince doğru bir baba olmaya çalıştım. Ama galiba olamadım."