RAYLARIN HAPİSHANESİ

GİRİŞ

...

Merhaba...

Merhaba kalbi kırık çocuk,

Merhaba yağmurda gözyaşlarına kadar ıslanan sancılı kız,

Merhaba bir avuç toprakla özlemini gidermeye çalışan adam,

Merhaba umutlarının mezarında uyuyakalan kadın,

Merhaba kan kırmızı şarabı yudumlamış çocuk,

Merhaba parkında deprem olmuşta salıncağı yıkılmış gibi hisseden sen,

Merhaba diline kelepçe vurulanlara,

Merhaba gözyaşını avutanlara, küçük bir gülümsemeyi sevebilenlere..

Merhaba güvendiği kollarda can verenlere,

Merhaba ihaneti yuva edinenlere...

Ve merhaba size, merhaba nicelerine!

  Bu kitap size, bu kitap sana...

Bu kitap karanlıkları aydınlatmak isterken hayallerini bir mumda eritenlere ithafen yazılmıştır...

Bu kitap sana, çocukluğuna geç kalanlara hitaben yazılmıştır.

Unutma insan en çok çocukluğuna geç kalır...

  Bu kitap savunmasız olduğu için yaralanmış çocukluğuma, çocukluğunuza hediyem olsun..

      ~RAYLARIN HAPİSHANESİ~
               ~ YABANCILAR ~

Yaz şarkılarının sessizce mırıldandığı Haziran günlerinde toz pembe hayallerle, öylesine çıkılan bir yolculukta ne olabilir ki?

Aslında bir çok şey olabilir, olabilirdi.... Oldu da!

Birbirlerini hiç tanımayan beş kişi çıktıkları bir tren yolculuğunda planlı bir şekilde donatılmış kocaman bir tünelde sıkışıp kaldılar.

Peşlerini hiç bırakmayan tehlike enselerinde kol gezerken çıkışı aradılar zamanla yarışırcasına.

Duru
Yağız
Eymen
Özgür
Ve elif...

Sessizce umut ektiler korkularının üstüne çünkü onlara göre o umut korkuyu bastıracak hatta yok edecekti.

Öyle olmadı....

Aslında bakarsanız hiç birşey planladıkları gibi olmadı
Tünelden çıkmaya çalışan beş genç her seferinde yeni zorluklar ve tehlikelerle karşılaşıyorlardı.
Açlık ve susuzluk ta işin cabası.

Peşlerini bırakmayan silahlı adamlardan, her tarafı tehlikeyle donatılmış bu tünelden çıkabilecekler mi?

Gelin birlikte bakalım;)

~gamze