Size yer altında raylarla dolu bir tünelde sıkışan bir kaç kişinin hikayesini anlatsam?
Duru
Yağız
Eymen
Özgür
Elif...
Birbirlerini hiç tanımayan bu beş kişi bindikleri trenin yer altında yapılan kocaman bir tünele girdiklerini ve o tünelin aslında...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Bu son görsel ne alaka diceksiniz ama bölümü okuyunca anlayacaksınız😁)
8. Bölüm: YABANCILAR
Ömründe bir kez kalkıştıysan intihara, ağır yaralanmışsın demektir...
... Kaç gündü bilmiyorum... En son ne zaman gözlerimin uykuya teslim olduğunu hatırlamıyorum.
Gözlerimin önü bulanık gibiydi ve göz kapaklarım bir kapanıp bir açılıyordu. Zihnimde büyük bir yorgunluk vardı. Bütün bedenim bu yorgunluğun fiziksel acısını taşırken umudumu kaybetmek üzereydim.
Yorgundum.. Fazlasıyla!
Yorgunduk.. Fazlasıyla!
Kaç gündür rüyalar göremiyordum? Uykuyu unutalı kaç gün olmuştu!?
Üzerinden günler geçtiğini biliyorum ama kaç gün olduğunu zihnim algılayamıyordu.
Tabii ya! Sanırım en son Esra'nın bize çıkışı tarif edeceği gün uyumuştuk.
Sahi esra... Oda vardı dimi? Ona ne olmuştu kim bilir!? İyi midir acaba? Planımız başarılı olmuş mudur... Onu kurtarabilmişmiyizdir!?
Yoksa onu kayıpmı ettik?
Bileklerim acıyor, bileklerim çok acıyor ve ellerime baştan aşağı iğneler batıyor gibiydi.
