Gitarist | ChanBaek

• 25 + Final

3 hafta sonra

"Geldim!" Baekhyun Chanyeol'un kapısını çalmış kapıyı açmasını bekliyordu. İçeriden Chanyeol'un sesini duyduğunda kıkırdadı.

Chanyeol geçen bir haftadan sonra oldukça değişmişti, bu değişim iyi yöndeydi tabii ki. Konuşmaya ilk başladıkları Chanyeol zaman içinde bambaşka biri olmuştu. Önceden duygularını dışa yansıtmayan, gülümsemeyen ve hep ifadesiz bakan yüzüyle bilinirdi ama şimdi işler farklıydı. Özellikle bu son bir haftada daha büyük bir ilerleme kaydetmişti.

Duygularını dışarı yansıtıyor, gülümsüyordu ve artık ifadesiz bir şekilde bakmıyordu. Baekhyun durumdan hiç şikayetçi değildi çünkü soğuk Chanyeol biraz kabaydı.

"Çok beklettim mi?" Chanyeol kapıyı açıp sorduğunda Baekhyun başını iki yana salladı. "Hayır, bekletmedin." gülümseyerek söylediğinde Chanyeol da gülümsedi ve özlediği miniği kendine çekip sıkıca sarıldı, ardından geri çekilip Baekhyun'un çenesini tuttu ve eğilip dudaklarına bir öpücük bıraktı.

"Gidiyor muyuz?" öpücüğün ardından yüzü kızaran Baekhyun'a bakıp sırıtarak sordu. Baekhyun ise kaşlarını çatıp uzun olanın omzuna geçirdi bir tane. "Gidiyoruz tabii." dedi ve kollarını göğsünde birleştirip bahçe kapısına doğru yürümeye başladı. Chanyeol ise hemen evin kapısını kitlemiş sonra da Baekhyun'un peşine takılmıştı.

"Benim arabamla gidelim." dedi Chanyeol ve Baekhyun'un elinden tutup arabanın olduğu yöne doğru yürüdü. "Bildiğin bir barınak var mı?" diye sordu Baekhyun yürürken. Chanyeol ise sadece başını onaylar anlamda sallamakla yetindi.

Bugün beraber Jongdae için kedi sahiplenmeye gidecekleri ama elbette Baekhyun'un başka planları da vardı. Baekhyun bir şeyler planladığını belli etmeden kendi planına gülümserken arabaya ulaşmışlardı. İkili ellerini ayırmış ve arabaya binmişti.

"Çok heyecanlıyım." dedi Baekhyun içi içine sığmazken. "Senin de kedileri bu kadar sevdiğini bilmiyordum." dedi Chanyeol arabayı çalıştırırken.

"Seviyorum tabii ama ben köpekleri de çok severim, şimdi hepsini bir arada göreceğiz bu beni çok heyecanlandırıyor." dedi sevinçle. Chanyeol Baekhyun'un söylediği şeylerden sonra gülümsedi ve aklındaki barınağa doğru sürmeye başladı. 

"Umarım oraya vardığımızda tüm hayvanları sahiplenmek istemezsin." Chanyeol gülerek söylediğinde Baekhyun başını iki yana salladı. "O kadarı da abartı olur, hepsiyle ilgilenebileceğime inansam alırım ama kendimi biliyorum." dedi Baekhyun.

Chanyeol hımladı ve yola bakmaya devam etti. "Peki üniversite nasıl gidiyor?" sorusunun üstüne Baekhyun yüzünü ekşitti. Üniversite kelimesini duymak bile tüylerini diken diken ediyordu. Okuduğu bölümü çok seviyordu ve kesinlikle istediği şey buydu ama hâlâ bazı öğrenciler Baekhyun'a zorluk çıkarmaya çalışıyordu. Hayır yani neydi bu çocukça tavırlar?

"Pek iyi değil, hâlâ bana musallat olan fanlarım var." dedi Chanyeol endişelenmesin diye şakaya vurarak. Chanyeol ise duyduğu şeyden sonra kaşlarını çattı. "Buna devam ederlerse sorun çıkmayacağının garantisini veremem. Özellikle bir tane çocuk vardı adı neydi? Mike mıydı neydi?"

"Evet, Mike." dedi Baekhyun başını sallarken. Chanyeol'un direksiyonu tutuşu sertleşti "Onu bir güzel sevebilirim aslında, hem o kadar spor yapıyorum bu kollar bir işe yaramalı değil mi?" sözlerinin ardından Baekhyun istemeden gülmeye başladı.

"Mike korkağın teki, aklı sıra bana bulaşıyor ama ben patlarsam bir daha  bulaşacak yüzü bulamaz. O yüzden onun için ellerini kirletmene değmez." Chanyeol dövme izinini alamayınca somurttu. "Bir an önce patlasan iyi olur yoksa o şerefsiz canını sıkmaya devam edecek."