Sakar

"Sessiz olman ikimiz içinde en iyisi olur ufaklık"

Gözlerimi araladım da etraf daha karanlıktı.Yan tarafımdaki masanın üzerinde bulunan lanbanın ışığını yaktım.Az da olsa aydınlık olmuştu.Saate baktığımda daha 04:07 idi.Karnımdan gelen gurlama ile ayaklarımı yataktan aşağıya doğru salandım.Yataktan destek alarak ayaklandım.

Sarsak adımlarla ilerlemeye başladım.Kapının kolunu çevirdim.Açılmadı.Tekrar kendime doğru çektim.Gene açılmadı.Saçımı toplayıp lanbayı yaktım.Anahtar kapının üzerinde değildi.Kapı takıldı herhalde.

Masaya doğru ilerledim çekmecedeki anahtarı alıp kapıya ilerledim.Gece sanırım korktum için kitledim tam olarak hatirlamiyorum.Anahtarı kilidin yuvasına sokup çevirdim.Kapı açıldında merdivenlerden aşağıya inmeye başladım.Mutfağa doğru ilerlerken bir yandan da gözlerimi ovuyordum.Mutfağın kapısına yaklaştığım da hızlandım.Yoksa şimdi ölecektim açlıktan.Tam kapıdan içeri girecekken ayağımın bir şeye takılı yere düşmem bir oldu.Düşerken garip bir ses çıkartmıştım.

Toparlanmaya çalıştığımda nefes aldım.Gövüs kafesimin sıkışıp nefesimin kesilmesi bir oldu.Elimle gövüs kafesimi tutum.Çok acıyordu.

Mutfağa girip buz dolabını açtım.İçinden atıştırmalık bir şeyler bulunca masaya koydum.Sandalyeyi çektim.Ama çekilmedi.Bir kere daha çektim.Oturup masaya koyduklarımı yemeye başladım.

Yediklerimi dokunmadan yukarıya çıktım .Karidor da ki saate baktığımda saatin geç olduğunu gördüm.

Masanın üstündeki telefonumu alıp odamdan çıktım.Oturma odasına geldiğimde bahçe kapısından dışarı çıktım.Gün doğumunu izlemek için güzel bir yer bulup oturdum.

Bir iki dakika sonra telefonum çaldı.Gizli numara?

"Evet"

"Evet mi?Ne ? Ne var?Sen kimsin?Gibisinden cevaplar bekliyordum ama neyse.Geçte olsa dışarı çıkman hoşuma gitti."

"Ne? Dışarı çıkmam hoşuna mı gitti?"

"Hayır"

"Sözümü dinlemen hoşuma gitti"

"İyi"

"Ne iyi hayat mı? Sanmam ama belki çünkü şu an senin göremeyeceğin ama bir o kadarda yakınındayım.Seni izlemek gerçekten güzel.Sersem bakışların ve yere düşmen falan."

"Yere düşmen hoşuna mı gidiyor?Tamam o zaman yere düşmeyeceğim bundan sonra"

Telefonun diğer ucundan kahkaha  sesi geldiğinde kahkahası  dinledim.Kahkahası cidden çok hoştu.Beynime sesini kazıdım.Belki lazım olur ha?.

"Ah.Niye güldün?"

"Soru sormayı kesen iyi edersin."

"Niyeymiş o ?"

"Hala soru soruyorsun karşına çıkmadan sesini kesen iyi edersin"

"Nerdesin sen yani beni nerden izliyorsun ?"

"Sinirlenirsem evini,babanı,anneni ve o salak  arkadaşlarını unutursun."

"Annem yok benim."

"İyi bana ne bundan"

"Tamam"

Ağlamaya başladım.Elimle gözlerimi sildim.

"Ağlıyor musun?"sesi incelmişti.

Derin bir nefes aldım.

"Bu seni niye ilgilendirsin ki?Sana-"

Cümlemi tamamlamama kalmadan telefonu yüzüme kapandı.Belimde hisetiğim de  ele irkildim.

"Korkma"

Kaşlarımı çatım.

"Sen kimsin?"

"Bu kadar çabuk unutacağını  bilseydim gelmezdim.Telefonla konuştuğun kişi ola bilir miyim ?"

Dediğinden yüzünü incelemeye başladım."İyi giderin var" dediğinde " Yuh be biraz daha yavşa"