Sakar

Ne yapsan boş

Şu an donuyorum.Almanya o kadar sıcak değil .Hasta olup geperip gittsem valla ben bu çağlaı gece uyurken yastıkla boğarım.

Mal çağlar gülmekten evin on balkonunda yere yatmış gülüyo.Ah bide gülüyo ya.

"Göt kafalı çağlar bittin sen" sinirle yatığım yerden kalkıp eh eh birazda sendeledim ama yapçak bişey yok."kolaysa yakala" diye bağırıp 2.kataki balkondan antladı.Ne ? Nasil? Omg!

Hiç .sendelemden koşmaya başladı

"Ne yani gazosa yakalmıyım mı?"

Koşkutuğu yerden durunca bende durdum.Arkasını dönüp bana baktı.

" Sen bir defa espiri yapma"dedi espiri yi çok komik söylüyo.Azından çıkarken (yok götünden çıkardı)

"Ahhh " gülüp koşmaya başladım.Ah ben ve koşmak hemende düşmediğim için çok şasırdım.Normalde hep atlet olmak istemişimdir.Çağlar uzun bacaklarıyla atığı her adım benim bacaklarımla atığım adımın çeyreği kadardı.

Dümdüz koşarken tam yakalamıştım ki bi anda sola dönmesiyle dengemi kaybetim.Çimenlerde ayağım zatn uzun çimenlere sürtünden sonunda düşe bilmiştim.Dengemi sağlamaya çalışırken bu sefer hem çimlere hemde kendi ayağıma takılmıştım.

Yerde düşmeden önce ellimle vücudumu korudum.Yerde öylece yüz üstü yatığyodum.

Düşmem çağların dikkatini çekmiş olmalı ki bana doğru ilerlemeye başladı.

Yanıma ulaştığında aklıma gelen hain planla yanıma gelmesini bekledim.Tam tahmin etiğim gibi yanıma gelip çoktu.Ömüme düşen saçlarımı arkaya atı."Bir kerde sakarlık yapmasan olmaz demi?"

Neden her kez bu soruyu bana soruyo ?Çağlara bakıp üstüne atladım.O yere yani çimene düştu bende onun üstüne.Sanki çimleri yoluyomuş gibi saçlarını çekiyodum.Kuvetli bi rüzgar esince titredim.Ama dürmadım.

Aslında şu an karnını üstünde oturyodum.Çağlarsa saçlarını yolmama hiç bi engelemde bulunmaıştı.Sadce şaskınca bana bakıyodu.Bi anda vücudu gerildi.Hayır,abi bu kadar mı kiloluyum ben ?

"Sen beni ıslat sonrada buz gibi havda koştur sonra yere düşiyim ?"

Söylediklerimden ne bi mimik oynadı ne de bi kas .Hala vücudu kas katıydı.

Kendine gelmesi amacıyla saçını tüm güçümle çektim.Tahmin ettim gibi dikkatini çeke bilmiştim.Bi süre sadece baktı.Sonra beni kuçağından indirip yere fırlatı.

Canını çok mu yaktım.Allahtan o kadar hızlı atsaydı şu an popmu hissetmezdim.

Bana sinirli bi bakış atıp kolumdan sıkıca tutu.Yan tarftaki bahceyle bizim bahçeyi ayıran duvara iti.Duvara yapısıken titriyodum.Havalar zaten soğuktu bide beni itip kakmaşı.

İki kolarıni sankı kaçıcakmışım gibi sağıma ve soluma koydu.Canı çok yaktım galiba.

"Sen ne yaptığının farkındasın demi?" diye bağırdı.

Hafifçe başını salladım.

Kaşlarını çatıp da demin çektığım saçlarından geçirdi.

"Be -be -ben  özür dilerim"

"Özür dileme.Çünkü canım yanmadı!Sakın daha deminki gibi bir harekete bulunma."diye bağırdı "Çünkü dayanamam "diye fısıldadı.

Ama bunu ben bile zor duymuştum.

Son kez bana bakıp arkasını dönüp ilerlemye başladı.Sonra durdu.Arkasını döndü ve bana doğru ilerlemye başladı.Korkuyla geri çekildim.Korktuğumu fark etmiş olacak ki durdu.Sonra sakın haraketle ilerledi ve nazikçe kolumdan tutu.

Şaskınca ona bakıyodum.Daha demin acayip dercede sinirli olan kişi şu an sanki canımı yakmak istemesizin kolumu tutuyodu.

Evin önüne geldimizde açık olan kapıyı cool bir şekilde iti ayağıyla.Aynı hareketle kapatı.Bileğim uyuşmaya başlamıştı.Merdivenlerin önüne gelince tek ayak çıkmaya başladığımda dönüp bana ve ayağıma baktı.Bende ona sahibinden gizli  dolaptan yemek çalan kedi yavrusu gibi bakıyodum.Sabır diler gibi başını kaldırıp bana döndü.

Tek hamlede  beni kuçağına aldı."Sakar.Bir gün bile kendine zarar vermesen olmaz sanki"diye homurdanmaya başladi.Odama gelince ayağıyla kapı kolu açtı "Eğer orası ayakla açılsaydı aşaya koyarlardı."

"Çok zekisin.Bu zekiliği neye borçluyuz?"ona cevap vermıyıp susmyı seçtim.

Beni yarağa sertçe bırakıp dolabimin kapısını açtı

Yataktan hızla kalkıp "Hopp napıyosun?"Dönüp bana baktı."Kez çenenide otur ve üstünü çıkar bakmıyorum sana kıyafet arıcam ve balkonun kapısını kaptıp perdeyi çek öyle değiştir üstünü."

Odamı kitlememiştim zaten .O yüzden balkondan bana su ata bilmişti.Ön tarafta sadece benim odamın balkonu vardı.

Balkon kapısını kaptmaya giderken  sert bi rüzgar esti.Perde havaya üçtu koşarak perdeyi çekip balkon kapısını kapatım.Perdeyi çektim.

"Sakın arkanı dönme"diye tehtit etim

Arkasını dönüp."Çok pasaklısın dolabında her halt var al giy ben bakmıyorum acele et"diyip elinde seçtığı kıyafetlerı bana fırlatı.

Arkasını döndünden emin oldumda ıslak olan kıyafetlerimi çıkardım.Verdiklerini giydim."Döne bilirsin" dönüp bana baktı masamdakı saç kurutma makinasını alıp beni fişin olduğu yere götürdü.Şaclarımı kurutuçanı sandım bi an ama tarkla kurutma makinasını elime verdi.

"İyice kurut sonra uyu çünkü okula gitmeden önce şirkete gelmen gerekicek"diyip arkasını dönüp kapıyi kapatmadan önce son kez bana bakıp  kapıyı çarpıp gitti

Neden birden bu şekilde davrandı 5 dakka önce sinirliyken 5 dakka sonra nasıl bu kadar umursamz oldu?

Ona o kadar yakın olmam onu rahatsız  hisetirmişti.Madem istemiyo artik o kadar samimi davranmam.

Saçlarımı kurutup tardıktan sonra bol bi topuz yapıp yatağıma girdim.Telefonumu konturol etiğimde arka cebimde olduğundan ıslanmamıştı.Cebimden çıkarıp konturol etimde cansudan 78 tane mesaj geldini gördüm. Bir kaçını açıp okudumda necatiyle ilgiliydi.(Necoyu gordum omggggggggg) diye  kopyala yapıştır yapıp göndermişti.

Bazılarıda neati ve babamdandı onlara bakmadan arkamı dönüp her gün sarıldım adına" sarılma yastığı" olarak  koyduğum yastığa sarılarak uykuya daldım.

Soz verdim gibi yazdim yil başında   yenidende tam bi aklimda kurku yerleamdi dusunp yazicam tablete yazmdigimdan dolayi eksik ola bilir burda yazdim seye noktalma isartleri vs. Onem göstermicem âfassafasa sadce hikayde yb gec gelir belki de yarin bu geceki kurguma bagli