"Brix naman kasi e sorry na" Pangungulit ko habang nakain siya.
"Tamo ka talaga luluhod ako sa harap mo para lang patawarin moko" Mangiyak ngiyak kong sabi.
Tumayo siya at nilapit ang bibig sa tenga ko.
"Tsaka kana lumuhod sa harap ko kapag kaya mo ng isubo to" Ngumisi siya ng nakakaloko at bumalik sa pagkain.
"Patawarin mo nanga kasi ako e" Nakanguso kong sabi.
Nag lahad siya ng pagkain sa harap ko at isinubo saakin yon.
"Kain ka nalang para tumaba ka" Tumayo na siya at nag lakad palabas pero syempre sumunod ako sa kanya na parang aso niya.
"Saan ka pupunta?" tanong ko.
"Sa condo"
"Gagawin mo don?"
"Hulaan mo"
"Dimo talaga ako papatawarin?" Malungkot na tanong ko.
"Sinabi ko na sayo kung anong gusto ko para mapatawad kita, ngayon mag dedesisyon kana lang"
"Ih masakit daw yon" Nakanguso kong sabi kaya natawa siya.
"Putek" Rinig kong sabi niya.
"Cge na kasi patawarin mo nako please please "
"Bahala ka hahaha" Iniwan niyakong Nakanguso doon
YOU ARE READING
YESTERDAY'S SUNSET
Short StoryVerlice Tolentino, 18 y'old, Grade 11 Student and architecture is my course. I have a crush, He's name is Brixton Arl Fernandez, sa pagkakaalam ko 19y'old na siya, He's Grade 12 student and he's course is Pilot and Engineering, hindi ko alam kung pa...
