"Bakit ka sumisigaw?" Sigaw ko pabalik kay Brix.
"Bakit ka din sumisigaw?" Sigaw niya din.
Sigawan pala ah.
"Sumisigaw ka e" Sigaw ko.
"Wag ka sumigaw para hindi ako sumigaw" Sigaw niya.
"Eh sumisi-"
"Tumigil kana at baka kahit di kapa nanganganak e sundan ko na agad yan" Banta niya kaya napatigil ako.
"Sabi konga tatahimik na e" Umupo ako sa kama na nakanguso.
"Umayos ka Verlice"
"O-opo"
Tangina tiklop.
"Kumain kana don" Umupo siya sa tabi ko at hinalikan ako.
"sorry kung sinigawan kita hun" Hinalik halikan niyako sa mukha.
Tumango ako at hinalikan siya sa labi.
"Kain na" Tinulungan niyakong makatayo at maglakad papunta sa kusina na parang pilay.
"Say ah" Sinubo niya sakin ang isang tinapay na maliit.
"Anong ipapangalan mo sa baby natin?" Tanong ko habang nakain.
"Cebrix, para VerliCE and Brix" Kumindat siya na ikinatawa ko.
"Pano pag babae?"
"Arlice"
"Pano pag kambal"
"Wag nalang natin pangalanan" Natatawa niyang sabi kaya natawa ako.
"Bano"
YOU ARE READING
YESTERDAY'S SUNSET
Short StoryVerlice Tolentino, 18 y'old, Grade 11 Student and architecture is my course. I have a crush, He's name is Brixton Arl Fernandez, sa pagkakaalam ko 19y'old na siya, He's Grade 12 student and he's course is Pilot and Engineering, hindi ko alam kung pa...
