Kakauwi ko lang today galing sa bahay nina Se, diba nga dun ako natulog.
"How are you?" Bungad ni Brix saakin at hinalikan ako sa leeg kaya tinapik ko ang braso niya.
"amoy pawis ako hoy" Suway ko.
"By the way kumain kana?"
"Hindi pa, hinintay nga kita e"
"At bakit?"
"Para ikaw kainin ko hehe" Napangiwi ako.
"Inaka tigilan moko masakit pa epep ko Brixton" Umirap ako at dumiretso sa kusina.
"Diko naman sinagad ah"
"Ulol" Pinakyuhan ko siya na ikinatawa niya.
"Halika tatanggalin ko sakit" taas baba ang kilay niya.
"Brixton Arll" Sigaw ko na lalong ikinatawa niya.
"Oona hindi na, bukas ah" Tumango ako, jusko hilig sa ano.
"Kumain kana?" Tanong niya kaya umiling ako.
"Bakit hindi pa?"
"Kasi hindi pa ko nakain"
"E bakit kanga kasi hindi pa nakain"
"Kasi nga hind- tanginaka ipag luto mo nalang ako" Tumango siya at nag simula na samantalang ako e naka tunganga lang.
1month ang pahinga ko dahil ewan ko sabi ni boss e.
"Gusto mo pumuntang dagat mamaya?" Tanong ni Brix.
"Gagawin natin don?"
"Uhm manonood"
"Ng ano?"
"Sunset" Napa "ah" ako.
"Cge" Pag payag ko dahil wala naman akong gagawin.
"Ilang buwan ng buntis si Se?" Pakikuchismis niya.
"Isa daw sabi niya"
"E ikaw"
"Isang ara- ano?gago kaba?"
"HAHAHA"
YOU ARE READING
YESTERDAY'S SUNSET
Short StoryVerlice Tolentino, 18 y'old, Grade 11 Student and architecture is my course. I have a crush, He's name is Brixton Arl Fernandez, sa pagkakaalam ko 19y'old na siya, He's Grade 12 student and he's course is Pilot and Engineering, hindi ko alam kung pa...
