Aslında ayrılık liman değil gemilerdir...
Tam bitti dediğim an hayat önüme seni verdi...
2. Bölüm : yere düşen yıldızlar
*Kırık aynalar*
(Geçmiş 2009)
YAZARIN ANLATIMIYLA...
(Asiyenin hayatı...)
Anne diye bağırıyordu asiye daha 7 yaşındaydı ve annesini arıyordu babası ölmüştü anneside yoktu evin içini dört dolaştı ama yoktu annesi kapıya gitti dışarıya baktı ama hala bulamadı annesini eve girdi biraz bekledi annesi gelmedi bekladi gelmedi gözleri dolmaya başlamıştı bile korkuyordu annesinide kaybetmekten terk edilmekten yalnız kalmaktan ama bekledi ama gelen yoktu asiye bekledi kimse gelmedi neredeydi annesi? nereye gitmişti? asiyeyi bırakıp nereye gidebilirdi? Daha çok küçüktü nerdeydi annesi yoktu herkes aradı ama bulamadı anne annesi ve babaannesi büyüttü asiyeyi asiyeye anlatılan annesi kaybolmuştu ama asiye biliyordu anneside gitmişti annesinin sevgilisi olduğunu asiyeyi ona tercih ettiğini ama üzülüyordu babası olsa ona bunu yapmazdı ama annesi yalnız kalmaktan korkup gitmişti neden yalan söylemişti annesi ona neden ona seni seviyorum demişti seven sevdiğini bırakırmıydı? Seven gidermiydi? Seven sevdiğine yalan söyler miydi? Söylemezdi annesi asiyeyi sevmiyordu gerçek buydu onu başka bir adam tercih etti ama asiye onu giderken hiçmi düşünmedi bilmiyormuydu asiye onsuz uyuyamazdı hher gece koynunda uyuturdu ya asiyeyi ama neden gitti ya? Öldümü noldu annesine asiye annesini hiç üzmediki neden gitti o zaman akmaya başladı göz yaşları hıçkırmazdı hiç asiye hıçkıra hıçkıra ağlamazdı hiç annesi onu bıraksada özlüyordu içindeki parçalar onu özlüyordu anne özlenmez miydi? Özlenirdi anne o anneydi asiye bekledi belki annesi gelir diye ama gelen giden olmadı annesi birdaha hiç gelmedi bir söz var beynimin içi bas bas bağırıyordu seni sevmediler asiyeyi sevmediler anne annesi bile bir zaman sonra onu fazlalık olarak görmeye başladı en sonunda babaanneside fazlalık gördü onu bir şarkı sözü canımı yakmak istedin canımı yaktın...asiyeninde canını yakmak istediler canını yaktılar cayır cayır yandı küle döndü ama hep bir yanı bir umutla bekledi umududa kalmadı artık yangınlar yanıyordu her yerde umursamadı bekledi ama annesi gelmedi vaz geçti en sonunda en sonunda öğrendiki annesi evlenmiş bir çocuğu vardı asiye yutkundu ve düşündü bana annelik yapmayan ona nasıl yaptı beni sevmeyen onu nasıl sevdi gecelerce ağladı düşündü çokmu kötü bir evlattı annesine ne yaptıda annesi onu bıraktı gitti bir başkasının kollarına bir başka çocuk şimdi ona anne diyordu belkide onu koynunda uyutuyordu asiyeyi unutmuştu annesi bu bariz belliydi sevilmedi unutuldu bekledi gelmedi ağladı gülmedi asiyeyi bin bir parçaya böldüler ayna gibi kırdılar o parçaların üzerinden geçip gittiler...
Asiyenin hayatınıda öğrendik ben sevdim sızde seversiniz inşallah...
