ည သည္ တိတ္ဆိတ္လ်က္။
Bluetooth box မွ ထြက္ေပၚေနေသာ သီခ်င္းသံသဲ့သဲ့ကသာ လႊမ္းမိုး မထားလ်ွင္ Rose ၏ ႏွလံုးခုန္သံ တဒုတ္ဒုတ္ကို အတိုင္းသား ၾကားေနရမွာ ေသခ်ာသည္။
ညေနက ေတြ့ျမင္လိုက္ရေသာ Jisoo ၏ အကာအရံမဲ့ အလွတရားက ကမ႓ာေလာကႀကီးႏွင့္ အဆက္အသြယ္ ျပတ္သြားေအာင္ပင္ ရင္သပ္ရႈေမာ ေစခဲ့သည္ပဲ။
ျပန္ေတြးမိတိုင္း ရင္ခုန္လိႈက္ေမာ ေနမိေအာင္ ၫွို႔ငင္ထားေသာ အလွတရား။
ေက်ာ့ရွင္း ေသးသြယ္ေသာ ခါးသိမ္သိမ္ေလးႏွင့္ အျပစ္ဆိုစရာမရိွေအာင္ လွပလြန္းေသာ ခႏၶာကိုယ္ ေကာက္ေၾကာင္းက Rose ၏ အသိဉာဏ္မ်ားကို သိမ္းပိုက္သြားခဲ့သည္။
"ဘာလုပ္တာလဲ။ ထြက္.....ထြက္သြား။"
မ်က္ႏွာ တစ္ခုလံုး ရဲတြတ္သြားေအာင္ အရွက္သည္းေနေသာ Jisoo က ေမြးပြသဘက္ကို အျမန္ ေကာက္ယူၿပီး ခႏၶာကိုယ္ေပၚမလံုမလဲ ဖံုးဖိကာ ေအာ္ေျပာလိုက္ေသာ အသံက နားထဲက မထြက္ေသး။
Rosè ကိုယ္တိုင္လဲ Jisoo၏ အသံေၾကာင့္ စိတ္ႏွင့္လူ ျပန္ကပ္ကာ အခန္းထဲမွ ေျပးထြက္လာမိသည္အထိ။
Unnie ငါ့ကို အရမ္းစိတ္တိုေနမွာပဲ။
Unnie အရမ္းရွက္သြားမွာ။
အေတြးမ်ားႏွင့္အတူ အက်ႌေအာက္ထဲ ထိုးထၫ့္လာမိေသာ Diary book အမည္းေရာင္ေလးကို ဆြဲထုတ္ၾကၫ့္မိသည္။
ဖြင့္ၾကၫ့္သင့္လား။
Unnie က ငါ့ကို စိတ္တိုေနတာေလ။
ဖြင့္ဖတ္မိရင္ အေျခေနက ပိုဆိုးသြားမွာ ေသခ်ာသည္။
Privacy ကို ေတာ္ေတာ္ေလး ခ်ိဳးေဖာက္မိထားတာ သိေသာ္လည္း စာအုပ္ၾကားထဲက
ပံုေၾကာင့္ စိတ္တို႔က မၿငိမ္သက္ႏိုင္။
"Rosè......ဘာလုပ္ေနတာလဲ။ တစ္ခုခု မစားေတာ့ဘူးလား။"
အခန္းတံခါးေခါက္သံ တိုးဖြဖြႏွင့္အတူ Lisa ၏ အေမးေၾကာင့္ Rosè ခုတင္ေပၚမွ ထ ထိုင္မိသည္။
Lisa ကို တိုင္ပင္သင့္လား။
ဟာ...မျဖစ္ေသးပါဘူး။
Unnie က ဒီေလာက္ရွက္ေနတာ ပိုဆိုးသြားမွာေပါ့။
တစ္ေယာက္ထဲ ေခါင္းခါကာ အခန္းတံခါးကို ဖြင့္ေပးလိုက္ၿပီး Lisa ကို ဆြဲေခၚခဲ့မိသည္။
YOU ARE READING
အချစ်နဲ့ လက်တစ်ကမ်း
Fanfictionကောင်မလေးတွေကို ချစ်တဲ့စိတ်နဲ့ ပေါ့ပေါ့းပါးပါး ဖန်တီးမိထားတာလေးပါ။ အမှားအယွင်းများရှိခဲ့လျှင် နားလည်ပေးဖို့ တောင်းပန်လျက်။
