"Hyunjin biz şimdi neyiz?" Dönme dolap sırasında beklerken gelen ani bir soruydu bu. Birbirimize açılalı 3 gün olsada biz bu konu hakkında hiç konulmamıştık. "Hmm, bence iki iyi dostuz." Asıl bombayı dönme dolaba binince patlatmak istediğim için saçma sapan bir cevap vermiştim. "Ne? Nasıl yani?" Yavru köpek gözleriyle bana bakarken bu sevimli yüze nasıl bir yalan atsamda dursa diye düşünürken sıra bize gelmişti. Onu kolundan çekip yanıma oturttum. "Şaka yaptım. Sensiz yaşayacağım bir hayatın hayat olduğunu düşünmüyorum. Bir daha asla üzülmemen için elimden geleni yapacağım. Benimle çıkar mısın Yang Jeongin?" Az önceki saçmalamalarım yüzünden şaşkına dönsede evet cevabını beni dudaklarımdan öperek vermişti. "Evet Hyunjin seninle çıkarım. Sana aşık olduğumu tamamen anladığım zaman sürekli bunun hayalini kuruyordum. Aynı şuan yaptığımız gibi dönme dolabın tepesinde çıkma teklifi. Teşekkür ederim Hyunjin sen olmasaydın hayallerimin bir anlamı olmazdı, koca bir boşluğa düşerdim. Sen olmasan nasıl yaşarım bilmiyorum. Umarım birbirimizi asla bırakmayız. Seni seviyorum. " "Bende seni seviyorum böceğim..."
