Düşününce bir şeyleri daha iyi anladım.
Bu zamana kadar hataları hep başkasında aradım.
Bir kere de dönüp kendime bakmadım.
Hep şımarık küçük bir kız çocuğunu oynadım. Rolüm gereği yaptım belki bunları, bilmiyorum.
Sevmekten ve bağlanmaktan korktum.
Bu yüzden adam gibi aynı şehirden kimseyi sevmedim.
Bağlanmaktan, canımın yanmasından üzülmekten korktum.
Sevmek için hiç cesaretim yoktu.
Kimsenin beni sevdiğine bile inanmadım.
Evet hep şımarık küçük kızı oynadım ama egoist olamadım.
Narin kırılgan bir insanken hislerimi duygularımı, hatta insanlığımı kaybettim.
Kimsenin gözüne uzun uzun bakmadım.
Aşk'a hiç inanmadım.
Sevgi vardı ama aşk yoktu benim için.
Bir gün istemeyerek şehrimden biriyle tanıştım. Evet istemeyerek doğru okudun.
Sizce tesadüf, bence değil.
Çünkü ALLAH onun karşıma çıkmasını, kaderime yazmış.
Tevafuk deniyor buna.Hiç ummadığın, uçurumun kenarına geldiğin ve bir çıkış yolu bulamadığın anda çıkıp geliyor.
Belki bir umut, belki bir sığınak anlayamıyorsun.
Uzun süre sevmekten korktuğun için kendinden uzaklaştırmaya çalışıyorsun.
Ama olmuyor olduramıyorsun.
Hayatına giriyor nefeslerini düzenliyor.
Hayata pozitif bakmayı öğretiyor.
Kaybolan hislerini, insanlığını geri getirip eline veriyor.
Uzun zaman boyunca hissizleştin, ağlamayı unuttun ya; ağlamayı öğretiyor.
Kaybetme korkusunu gün gün sana aşılıyor. Seviyorsun ya dünyan o oluyor.Sesini duyduğun an bütün neşe üzerinde birikiyor.
Etrafa gülücükler saçıyorsun.
Onunla konuşurken nefesimi kesene kadar çarpan bir kalbim vardı.
Sesini duyduğum an titreyen ellerim.
Aşk'a inanmadığım anda çıktı geldi.
Bir fırtına sonucu darma dağın olmuş bir hayatı elleriyle düzenleyip yeşertti.
İlgisini ve sevgisini hiç eksik etmeden koskoca orman elde etti.
Sevmeyi de öğretti sevilmeyi de.
Bana bakarken, benimle konuşurken olan gülüşüne Aşık oldum.
Gülerken kaybolup ışıl ışıl olan gözlerine aşık oldum...Ama herşey de olduğu gibi sevdada başarısız oldum.
Sevmeyi beceremedim.
Sevilmeyi hak etmedim.
Anlamadan dinlemeden yorumlar yapıp tripler attım.
Kırdım döktüm.
Çekilmez bir hal almaya başladım.
O uzaklaştı ben yine kayboldum.
Özledim özledikçe hırçınlaştım.Hayatına uzun zaman sonra ve çok zor hayatına aldığın insanı göz göre göre kaybediyorsun.
Etrafıma dönüp bir baktım da, çoğu olayın sorumlusu benim.
Belki de babam bile bu yüzden katlanamıyor bana...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Deneme Yazıları: AŞK'ın Dili
Short StoryDuygular, yaşanmışlıklar, mesafeler bazen Aşk bazen nefret...