06

369 23 4
                                    

Several months later.

1st of November.

I am preparing for my things today kasi kami ang maging usher sa birthday ni ms tara. Yes, birthday nya and 18th birthday nakita ko oa nga sa news kanina na tinatawa pa lang ito na grand birthday of the year. Grabe ang swerte nya may mga magulang siyang nagmamahal at nagbibigay sa kanya ng pangangailan at gusto nya.

I was catched up with my mind when my friends came in room. Wala na ba talaga akong privacy dito?!?!

"Hoy mrs Marquez bilisan mo na, baka maging singpula ng kamatis yang pisngi mo kakanudnud sa blush on"

Pang iritang banggit ni Ciara ewan ko ba dito parang naka menopausal, ang init ng ulo.

"Heto na nga po mga mahal na reyna tatayo na"

I put my hands in the air to tell them that I surrender. I slowly looked at them and i was shocked at what Veronica had brought. A cake.

"Happy birthdaayy beshy wappss kala mo ah nakalimutan namin"

Hindi ko alam paano nila nalaman pero nung bigla na lang akong naiyak sa sinabi ni Veronica. Alam nila, naalala nila ako. Ang saya pala.

"Hoy wag kang umiyak baka sabihin ni sir pogi inaaway ka namin" Ciara snubbed at me.

I just ignored what they teasingly said to me, i rush going to them and gave them a hug. Wala na akomg pake kung madumihan ang damit ko sa cake pero sobrang saya ko lang kasi simula nung nawala sina mom and dad hindi ko na cinelebrate ang birthday ko. Why should i? I don't have a reason to celebrate this new life. Sarili ko ngang ina pinamigay ako kasi hindi siya nasisiyahan sa akin.

"Ooppss blow your candle munaa and make a wish. Pero dapat sabihin mo ng malakas wish mo noh"

I looked at Ciara pouting, may wish ba kasing sinasabi ng malakas..well bala na sya, sya naman bumili ng cake.

Pinikit ko lang ang mga mata ko at nagdalangin ng madalian.

" sana makita ko na ang mga magulang ko at maramdaman ko ang pagmamahal nila kahit sa una at huling pagkataon man lang"

Hindi ko alam kung bakit nasabi ko yun pero bigla lang syang lumabas sa bibig ko nakakaloka kay sarili ata itong isip, nakakatakot. Pati sila Veron at cia ay mismo nabigla sa sinabi ko kaya agad kong blinow ang kandila.

"Akin na nga to, kakainin na lang natin to pag nakauwi na tayo. Dito na kayo matulog, may pansit ako"

Pagaaya ko sa dalawa na syang mas ginigilan nila. Paborito kasi nila ang pansit kaya baka maubos pa nila ito.

Pagkatapos ng aming maladramang cake blowing, pumunta na kami agad sa hotel kung saan gaganapin ang engrandeng debut ni Ms. Sheehan, ang nag iisang babae at heredera ng Arañeta.

Naglalakad lang kami pumunta ng hotel since malapit lang naman ito tsaka mahal din pamasahe noh.

Napaisip din ako sa sarili ko, kung ba hindi ako tinapon ng magulang ko, magkaroon din ba ako ng debut kagaya nung sa kay sheehan? I mean will i'll be as happier as she is right now. Well normal lang naman siguro mag overthink noh.

While I was thinking about nonsense things and what ifs in my life, nasa labas na pala kami ng hotel, it was as extravagant as her. Of course special to dapat nag iisang apo eh.

Nung papasok na kami, bumungad agad samin ang napakaraming upuan at parang nasa fairytale kami, juko day ang ganda talaga.

"Mrs marquez asawa mo oh may dalang bulaklak"

Tumakbo si Veron sakin just to informed me na may bulaklak na dala si Simon.

"Wag kang assuming baka sa pinsan nya yan tarantado ka" defend ko sa sarili ko.

Well, gusto ko na bigyan ng bulaklak but siempre between me and sheehan sya talaga bibigyan pinsan nya yun e. But surprisingly sakin nya talaga binigay ang bulaklak.

"Happy Birthday mahal ko, I love you" he whispered.

Grabe lakas maka pogi points ng husky voice mo pre ah. Pero agad naman akong kumaliwa sa kanya kasi napansin kong nagsisilapitan na ang mga tao and took a pictures of us.

"Si may mga media. Ayokong maissue tayo" i bowed and was about to be distant from him but he caught my hand and kissed me passionately.

I don't know why but i kissed him back "kailan man hindi kita ikakahiya mahal ko. I love you too much that in the point kaya kong harapin ang lahat para lang sayo" he told me that made me shiver. Kung sana ganito lang ang lahat ng tao magbigay ng pagmamahal sakin.

We were back on senses nung narinig namin ang boses ni ms irene na nakikiliti. Did she heard what simon had said? Mapapatrouble talaga ako sa pagmamahal na to.

" So sweet mo si ha. But please tara needs to work" she told us coldly. Tumango na lang kami and went back to work.

I also dont know kung anong nagawa kong mali, but since ms irene has invited me to this event napaka cold nya na sakin. Well i know boss ko sya but yung tipong gusto nya akong bugahan ng apoy araw araw. The last time we bond lang naman was when we had a gift giving sa bukid and tinawanan ko sya kasi hiniram nya ang suklay ko kahit may mga buhok pa yun sakin.

The event was all doing well and now need na ni ms sheehan to blow her candles. Each os the staff here were very busy guiding their family to be on stage and heto ako napupuno ng inggit sa pamilyang kailanman hindi magkaroon ako.

I was in the urge to cry so I went out to the garden and opened my chocotop cake. Ayokong mag agaw eksena dun naka mas lalong iinit ang ulo ni ms sheehan sakin.

"Happy birthday, tara. Sana nasama na lang ako sa kamatayan nyo mommy ang sakit sakit na. Hindi ko na kaya" i cried as i lit a candle and put it at the top of my cake

"Mahal ko ang buhay ko pero paano ko ulit ito mamahalin kung wala na akong silbi sa mundo. Mommy daddy kayo ang buhay ko at pag asa pero how can i strive and fight for good kung wala na kayo. Mom dad please help me to move on or else i'll just let myself drown in pain til i die.

Happy birthday to me

Happy birthday to me

Happy birthday

Happy birthday

Happy birthday to me"

I sing myself a happy birthday and let my silent cries fill the metal chair.

"I am here. Please fight tara. Nandito lang ang mommy para sayo"

was taken aback when I felt someone hug and hushed tones on me. I looked up and it was her. The person I never expected.



. . . . . . . . .

did I just ghosted y'all? sowwi na uwu

. . . . . . . . .

Vote and Comment.


Safe HavensWhere stories live. Discover now