08

243 10 0
                                    

Days passed . . . . . .

"Kuya are you sure na si tara na talaga ang papakasalan ng pamangkin ko?"

Irene asked out of nowhere. The siblings were having their family bonding, watching a movie at San Juan.

Bong looked at his younger "siguro? Well, she is a good and sweet girl. Kung siya ang papakasalan ni simon, okay lang." He answered honestly.

"Bakit, ayaw mo ba sa kanya ate?" Aimee asked Irene as she passed the popcorn

Irene made a weird face as a reply " ay ayaw nga" Aimee murmured as she put the popcorn in her mouth.

"Hindi naman sa ayaw ko sa kanya kasi she is an intelligent girl, literally matalino siya but a person like her in her state having no one and ewan ko kuya but mabigat ang loob ko sa kanya"

Irene sighed heavily. She just said what she said. She liked Tara but there is something strange in her.

"What do you mean ireng? You mean may masamang balak sya sa pamangkin natin? Kung sa ganun edi resbakan na natin habang maaga pa" Imee told them, smashing the square pillow

Her siblings just laughed at their eldest reaction, para itong batang pinoprotektahan ang mga kapatid sa giyera.

Everyone remained silent after the conversation and continued watching the movie. After which, Imelda called her children for lunch. It was well but Irene was quiet the whole time and it bothered Imelda.

Irene is in the garden looking around blankly. . . . . .

"Maam patay na po yung batang inanak mo noon, it was out na yung Atara na nagtatrabaho sa inyo ngayon ay ang totoong anak ng mag asawang kumupkop sa kanya. Hindi din po nagtagal ang bata mga ilang buwan lang itong nabubuhay dahil sa bacteria na nakakalap sa buong katawan nya"

Her tears were keep on strolling on her cheeks as she keeps on recalling the investigators report on her days ago, patay na ang batang pinamigay nya na panganay sana nila ni greggy. Ginusto nyang iabandona ang bata para sa sarili nyang interes pero hindi nya kailanman pinangarap na mamatay ito sa karumaldumal na paraan.

" i am sorry my angel, hindi ko sinasadya. I was afraid. Takot ako. Takot ang mommy. Naguguluhan ako noon" she hugged on her knees, crying endlessly.

Imelda on the other hand saw her daughter crying helplessly so she immediately went to her.

"Mommy's here. Andito lang ang mama anak" She hugged her daughter. teary-eyed.

Irene hugged her mom back and without thinking the consequence, she confessed to her mom

"Mommy i am sorry binigay ko yung kaisa isa mong babaeng apo. Pinamigay ko sya kasi akala ko magiging sagabal sya sa plano ko. I dont know how to feel mommy. Binigay ko na sya noon pa but when the investigator told me na patay na pala ang anak ko, ang sakit sakit dito sa puso ko. Nadudurog ang puso ko mommy. Namatay si tara ilang buwan lang pagkatapos ko sya nilagay sa basurahan at ngayon hindi ko alam kung paano ko sasabihin kay greggy na may anak kami noon. Ang bigat bigat na mommy di ko na alam ang gagawin ko"

Imelda's jaw dropped at her daughter's confession. Wala siyang alam. Hindi nila alam. "Ho-how did this happen? And tara? You mean simon's fiance?"

Irene shook her head. " i also thought na sya yun mama, na sya yung anak ko pero mali ako maling mali. Anak sya ng kumupkop kay tara at pinangalan sya under my daughter's name. Mommy please help me i don't know what to do" she cried again covering her face in her palm

"Irene anak, look at me, look at me anak" Imelda copper and wiped her daughters' tears as Irene looked at her in her eyes. She is angry but she is her daughter, and she needs to guide her.

" greggy should know about it. Yan lang ang makakapag tahimik ng konsensya mo and to tara, my apo, she needs a good rest. You should ask atara kung saan nakalibing ang apo ko af kukunin natin ang mga labi nya " she suggested and just let irene cry in her embrace hanggang nakatulog ito kakaiyak.

. . . . . . . . . . .

Papunta pa lang tayo sa exciting part

Posting the remaining draft <<3

. . . . . . . . . . .

Vote and Comment.

Safe HavensWhere stories live. Discover now