DØNT BLAME ME

-10- Nightmare

Omega az önce okuduğu mesajın şokunu hala üzerinde taşıyordu. İçine işleyen sıcaklıkla kurdu saklandığı köşeden çıkmış bir bu yana bir o yana koşuşturuyordu. Kurdunun yılardır ilk defa bu kadar mutlu olduğunu hissediyordu.

Bir kaç gün sonra reşit olacak kurdu şimdiden eşini bulmuş gibi seviniyordu. Taehyung düşündü. Acaba eşi cidden Jungkook olur muydu. Eğer eşi başka biri çıkarsa çekebileceği acıları düşündü. Jungkook dışında başka birini istemiyordu. Eğer eşi başka biri çıkar ise onu reddetmeyi ve gerekirse ölümü göze alıyordu.

Yıllardır süre gelen inanışa göre kurtlar daha doğmadan önce kırmızı bir iplikle birbirlerine bağlanırmış. Doğduklarında ise bu ip görünmez olurdu ve kurtlar birbirlerinden ayrı düşerdi. Kurtlar ergenliğe girdiklerinde ise her yıl 4 kere olan kanlı ay tutulmasında ruh eşini bulurdu. Yıllar önce ruhlarını bağlyan kırmızı ip ise kendini eşinin en sevdiği yerinde bir çiçek olarak gösterirmiş. Eşler kanlı aydan önce mühürlenir ise bu ruh eşi bağı ortadan yok olurmuş.

Taehyung'un çevresinden duyduğuna göre bu an öyle büyülüymüşki tüm dünyadan soyutlanıyorsun. Bazen birbirini seven kişiler ruh eşi çıkmıyordu. Her ne kadar az önce büyülü bir an olduğunu belirtsemde ikinci durum bir o kadar sancılı geçerdi. Taehyung bu ikinci durumu yaşamak istemiyordu. Sevdiği kişinin ruh eşi olmasını istiyordu. Bunun için her şeyini verirdi. Ruh eşi olmama ihtimallerini düşünürken gözleri doldu omeganın.

Fakat bugün çok ağlamıştı o yüzden tuttu kendini. Yatağından kalkıp cildine nemlendirici sürmek için masasına geçti. Yüzüne krem sürerken arkasındaki alfanın ona baktığını aynadan net bir şekilde görüyordu. Ancak alfanın yakalandığı için pek bir çekincesi yok gibiydi.

Jungkook ise o sırada düşünmesi gereken onca şey varken şuan sadece tek bir şey düşünüyordu. 'Cildi o kadar güzel ve pürüzsüzken neden bu kimyasallar ile kirletiyor?' Jungkook bunları içinden düşündüğünü sanarken bir anda aldığı "Bu kimyasalları sürdüğüm için böyle pürüzsüz ve güzel hyung." Taehyung'un kıkırdayarak söylediği şeyler ile içinden söylemediğini anlamıştı. Bundan hiç rahatsız olmamış gibi konuşmasına devam etti. "Yanılıyorsun omaga. Gençsin, güzelsin, narinsin, yeni açmış bir çicek kadar tazesin. Cildinin böyle olması o kimyasallardan dolayı değil. Senin doğal güzelliğin ve tazeliğinden dolayı böyle. Ama bunları kullanmaya devam edersen bir kaç yıl sonra o yararlı diye sürdüğün kremler olmadan cildin bir kaya kadar sert ve kuru olacak. Tüm o tazeliğini, narinligini ve pürüzsüzlügünü yitirecek."

Taehyung neye şaşıracağını bilmiyordu. Ona ettiği onca güzel söze mi şaşırsın yoksa  onunla konuştuğu en uzun konuşmanın bu olmasına mı. Şaşırmayı daha sonra yapmayı planlayarak bön bön bakmayı kesti öncelikle. "Teşekkür ederim hyung. Hem iltifatların hemde önerin için."
Ellindeki nemlendiriciyi bırakarak yatağa oturdu. "Gerçekleri söylediğim için teşekkür etme." Bu gerçekler elbette yaptığı açıklama değildi. Bu gerçek Taehyung'un güzel olması ile alakalıydı. Hemde fazlasıyla güzeldi.

Taehyung kızaran yanaklarını gizlemek için gece lambasınıda söndürdü ve yatağına yerleşti. "İyi geceler hyung" "Sanada iyi geceler omega." Taehyung her ne kadar iltifatları ile sevinsede Jungkook'un aralarına ördüğü bu duvardan nefret ediyordu. Adını henüz o güzel sesten duyamamanın üzüntüsü ile gözlerini yumdu.

.......

Jungkook sırılsıklam bir şekilde uyandı. Uzun zamandır görmediği kabuslardan birini görmüştü. Nefesleri hızlanmış saç diplerine kadar terlemişti. Nefesini düzenleyince yataktan kalktı.

Duş almak için banyoya ilerledi. Küçüklüğünden bu yana hep gerçek ailesini kaybettiği kazayı görürdü kabuslarında. Uzun süredir bu kabusları görmüyordu. Jungkook şimdiki ailesini de çok seviyor ancak gerçek ailesi olmadığını bildiği için bir uzaklık hissediyordu. Jin ve Namjoon bunu hissetirmemek için her şeyi yapıyordu. Sorun Jungkook'taydı. Her ne kadar onlar aile ortamında eksiklik çekmemesi için elinden geleni yapmış olsalarda, Jungkook hep bir eksiklik hissetmişti.