Spectrum

Rozdział 5

- Skupcie wszystkie zmysły, poczujcie w sobie energię i siłę, następnie zabierzcie to wszystko i skumulujcie w jednym miejscu na dłoniach. To one są waszym przekaźnikiem i to właśnie dzięki nim manifestujecie energię. - Opowiada Pani Elderberry. Zajęcia z magii ogólnej są najważniejsze w naszej edukacji, to właśnie one uczą nas i nasz umysł do manifestowania energii, którą następnie możemy wykorzystywać na wiele różnych sposobów. Nie będę ukrywał, że od samego początku dość dobrze odnajduje się na tych zajęciach i wszystkie ćwiczenia wychodzą mi bez żadnego problemu.
Skupiłem się na tyle, na ile pozwala mi teraz mój umysł i z ogromną ekscytacja patrzyłem na mieniące się na niebiesko, falujące kule światła w moich dłoniach. Nauczycielka tylko spojrzała na mnie z zadowoleniem i podeszła do Nadii, która o mały włos nie spaliłaby sobie włosów. Patrzyłem jeszcze przez chwile na świecące się kule i napawałem się tym przyjemnym ciepłem i poczuciem siły, następnie bardzo powoli zakończyłem manifestacje i odetchnąłem z zadowoleniem.

Po zajęciach czułem się kompletnie wykończony, jest piątek, więc oficjalnie czeka mnie długo wyczekiwany weekend, którego każdą sekundę wykorzystam w stu procentach, już nie mogę się doczekać jak na spokojnie wstanę jutro rano, bez żadnego budzika. Luna już oficjalnie zakomunikowała mi, że sobotę mam spędzić z nią i nie przewiduje żadnego sprzeciwu. Ten tydzień był dość intensywny, ale całe szczęście udało mi się zaliczyć wszystkie egzaminy na ten moment i spokojnie mogę czekać już na te, które oficjalnie zakończą semestr.
Wychodziłem właśnie z kawiarni z kubkiem gorącej kawy i powolnym krokiem udałem się przed siebie. Już naprawdę mocno brakowało mi moich spacerów, takie powolne kroczenie przez miasto z kubkiem kawy naprawdę porządnie uspokajało emocje i oczyszczało umysł. Ostatnie miesiące były pełne problemów i zmartwień. Skończyłem kompletne mój związek i probuje się jeszcze jakoś pozbierać, niby mi wychodzi, ale jednak kiedy zacznę się z kimś spotykać, odrazu szybko to kończę, ciągle tęsknie za moim byłym chłopakiem, to on mnie zostawił bo uważał, że nie potrafię z nim rozmawiać i nie zwracam na niego uwagi, prawda była zupełnie inna, starałem się jak tylko mogłem, robiłem wszystko co się tylko dało, ale i tak to było za mało. Najwyraźniej nie odpowiadał mu spokój i tęsknił za tym co przechodził w poprzednich związkach. Czyli drama za dramą. Ja taki nie jestem. W każdym razie, muszę otrząsnąć się jak najszybciej.

Wziąłem łyk kawy i spojrzałem na telefon w celu sprawdzenia, czy nie ma tam żadnych nowych powiadomień od kogoś, kto całkiem przypadkiem wpadłby na świetny pomysł zrobienia czegoś szalonego, i tak, mam na myśli Lunę. Na szczęście nie znalazłem tam żadnej wiadomości, więc zablokowałem telefon i spojrzałem przed siebie.

    Po trwającym już dobre kilkadziesiąt minut bezcelowym spacerze w końcu się zatrzymałem i ze spokojem usiadłem sobie na ławce. Nogi bolały mnie już dosyć mocno, więc po kilku minutach odpoczynku postanowiłem wrócić już do domu. Wstając z ławki rozejrzałem się jeszcze dokładnie po okolicy. Ta część miasta jest o wiele spokojniejsza i przyjemniejsza dla osób, które nie przepadają za dużymi metropoliami, budynki nie rozciągają się tutaj ku chmurom, są zadbane i jeszcze w przyzwoitej wielkości. Jednak mój wzrok w tej chwili nie przykuły ładne budowle, tylko jeden konkretny budynek, odłączony od reszty i otoczony ładnie przystrzyżonym trawnikiem. Aż dziwie się sobie, że nie poznałem drogi do tego miejsca, oraz że od samego początku go nie poznałem.