Watch Your Word CLUMSY and TALKATIVE GIRL!

'chapter 33'- Unkown

Unknown Pov

Napatigil ako sa ginagawa ko ng may marinig akong sumabog and i know its a bomb. Dali dali akong lumabas para puntahan ang pag sabog. Pag dating ko dun, nakita kong butas ang pader. Hindi lang siguro isang bomba ang inihagis dito. May mga guard din na nag iikot ikot. Sinigurado ko din na ang mga estudyante sa oras na to ay nasa loob na ng bahay.

"Wala namang tao."-narinig kong sabi ng isang guard habang palapit ako.

"Pero ano naman kaya ang dahilan at bakit pinasabog yung pader."

"nahuli nyo na ba yung may gawa?"

"Sir. Hindi po eh. Wala namang bakas ng tao sa labas."

"at wala rin po kaming nakita na kahit na ano para maging ebidensya."

"sige. mag si-uwi na kayo"-Umuwi naman sila kaagad.

Sinuri kong mabuti ang paligid. Sigurado akong inihagis lang ang bomba dito, pero bakit wala manlang bakas. Mabuti na lang at walang estudyante dito nung may sumabog, kung hindi katakot takot na reklamo ng mga magulang ang maririnig ko.

Alam kong may tao sa paligid, kaya nag kunwari ako na aalis, at tama nga ang hinala ko. May lalaking lumabas sa may puno. Naka black na jacket at naka mask. Lumabas sya sa butas na pader kaya sinundan ko sya.

Sinundan ko lang sya ng sinundan. Kahit pagod na ako at inaantok. Mag hapon ako sa office , kaya inaantok na ko. Pero kailangan kong sundan ang lalaking to. Hindi ko maramdaman na isa syang threat, pero patuloy pa din ako sa pag sunod.

Umupo sya sa isang puno, kaya umupo din ako sa tagong puno. Mahirap na baka makita nya ako. Sa sobrang pagod ko, unti-unti na akong hinihila ng kadiliman. Nagising ako sa matinding sikat ng araw. Pag silip ko dun sa puno, wala na yung lalaking sinusundan ko.

Tumingin ako sa paligid ko. May burol at may mga damo at bagin na nakapaligid dito. May kakaiba. Mag lalakad sana ako palapit sa burol kaya lang biglang tumunog yung tiyan ko.

Tumingin ako sa langit. Tirik na tirik na ang araw. Kaya naman pala nag iingay na yung monster sa tiyan ko.

Sumulyap ulit ako sa burol bago ako tuluyang umalis.

****

"Sir ian."-tawag sakin ni manang pag pasok ko ng pinto

"Oh manang bakit po?"-lumapit ako sa kanya.

"Saan ho kayo nanggaling. Kinakatok ko kayo kanina sa kwarto nyo."

"Sa office po manang"-sabi ko habang papunta ako sa kusina.

Habang kumakain ako hindi ko mapigilang hindi mag isip. Sino ang lalaking yun?

"A-anak."

"Dad. Wag ka ng mag salita dad."-sabi ko habang tumutulo ang luha ko.

"A-anak. Ma-makinig ka-kang ma-bu-buti. Ha-hana-pi-pin mo sya. P-pink a-at a-ang a-anak nya. A-ang a-anak nya. SA-SAVE H-HER."

SAVE HER.

SAVE HER.

SAVE HER.

Yan ang mga huling sinabi sakin ni daddy, Bago sya naputulan ng hininga 3 years ako. Dahil sa isang aksidente at ang mama ko naman dahil sa sobrang lungkot nya na deppress sya dahilan para iwan nya rin ako. Pero masaya ako dahil alam kong magkikita na sila ni daddy sa kabilang buhay.

I IAN OCAMPO and im going to find her and save her. No matter what happened.