Oy ve yorum yapmayı unutmayın<3
Minho
Perşembe günü son dersten sonra sessizce arkadaşlarımdan ayrılmıştım eve dönüş yolunda.
Seungminin beni darlayacağını bildiğimden çalışan ailemin sessiz evine dönmüştüm bir kaç gün kafamı toparlamak için. Zaten yarın karneleri vereceklerdi bu yüzden derslere girmem gerekmediği için rahattım.
Annem akşam eve geldiğimde sessizliğimi fark etmiş olacakki biraz konuşmaya çalıştı ancak olmayan ateşim ve boğaz ağrılarımın arkasına sığınarak odama geçmiş kapıyıda kilitlemiştim.
Şimdi ise olayları kavramayı çalışıyordum. Minju özür mesajları ve pişman olduğu hakkında attığı mesajların aksine jungwoonun tek mesajı ile jisungun dediği gibi geri zekalı olduğumu fark etmiştim.
Jungwoo Minju ile aramızdakileri ona anlatırken hoşlandığını ve aramızın kötü olmaması için uzaklaştığını ancak bizim okula kaydını aldırdığında onu görünce kendine engel olamadığını ve onun peşinden sürüklendiğini yazmıştı.
Senenin başından beri beraberlerdi. Kendimi üzgün ve kandırılmış hissediyordum.
Hiçbir zaman deliler gibi aşık olmadığım hoşlantının ilerisine gitmeyen duygularımla minjunun beni aldatması değil kandırılmış olmak daha acı veriyordu.
Aklıma gelmemesi gereken kişi ise aklımdan saniye çıkmıyordu.
Felixin anlatımlarından yola çıkarak tanımaya ve hisslerini anlamaya çalıştığım jisung nasıl hissetmişti acaba terk edildiğinde. Benim gibi küçük bir sızımıydı onunkide.
Sevdiği tarafından geri de bırakılınca kalbi çok kırılmışmıydı acaba?
Sonra kendi kendime güldüm kahkaha atmak istedim ancak üstüme titreyen ailemi endişelendirmek istemedim.
Jisungun hastalanmasına, krizler geçirmesine , insanlara karşı uzak durmasına, zorlu bir hayat yaşamasına neden olan adama hissetiği aşkın çeyreğini bile o kıza ve daha öncekilerine karşı hissetmemiştim ki bu girdiğim triplere de neydi şimdi?
Telefonumdaki 'minmin' olarak kaydetiğim kızın numarasını engeledim ilk. Sonra jungwooyada yapmak istedim ancak o sadece onu sevmişti. Benimle birlikte olduğunu bile bile onun yanında olması belki onun hatasıydı ancak sevdiği için onu suçlayamazdım. Bu yüzden engelemedim. Numarasını sessize almakla yetindim.
Seungmin ve diğerlerine hem gruba hem özelden attıkları mesajlara baktım jisungu sıkıştırmışlar ancak söylememiş.
Küçük bir gülümseme ile üşengeç olduğum için açtığım ve en yakın dört dostumu aldığım gruba jisungu da ekleyip
'Bir kaç gün başımı dinleyeceğim rahatsız edeni sikerim.'
Yazarak tüm bildirimlerin sesini kıstım. Benden sonra yarın derslerin boş olacağını ve hiç bir öğretmeninin gelmeyeceğini yazan seungminle diğerlerininde derse gitmeyeceğini sadece karnelerini almak için gideceklerini öğrendim. En azından ben yokken Yuta jisungu hedef haline getirmezdi.
...
Ailem çalıştığı için gün boyu evde gezerken akşam gelen seungmini odama almamıştım. Merakından çatlayacağını söylemesine rağmen karnemi bırakıp sonunda gitmişti.
Gitiğine emin olduktan sonra üstüme kalın şeyler giymiş ve babamdan izin alarak evden çıkmıştım. Ocak ayının ortalarıydı yıl başında kar yağmasını beklemiştik ancak yağmamıştı. Bu gece ise hafif bir yağmur havası vardı.
Nereye gideceğimi bilmeden sokak sokak yürüdüm. Sokakata yatan evsizler bile soğuk yüzünden yaktıkları ateşlerin başınandan ayrılmıyordu. Gidecek yerim ve ayaklarımda derman kalmayınca biraz daha yürüyüp jisungun evim dediği falezlere gitmeyi düşündüm.
Ona iyi geliyorsa bana da iyi gelirdi belki. Peşinden gittiğim akşam ilk kez gözlerimi kapatıp aralıksızca uyuduğumu hatırladım. Ondan önce yada ondan sonra sürekli eski ailem yüzünden kabuslar gördüğüm için uyumayı sevmezdim. Belki o uçurumun kenarı pembe saçlı gibi banada iyi gelirdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
nepenthe Minsung
Fanfiction"O akşam beni yere serdiğinde senin çok güçlü olduğu düşünmüştüm. Şimdi ise yanıldığımı fark ettim. Senin yüzünden onunla yüz göz olduğuma inanamıyorum. Aptal gibi hareket etmeyi kes ve ondan uzak dur. Eğer kendini koruyamıyorsan da insanlarla muhat...
