Ruhlarımız Konuşsun

Sıkı sarıl

Merak etme sevgilim, ben çok iyiyim. Özlemek ölmeye yetmiyormuş. Sakın korkma Özlemekten ölmediysem, yavaş yavaş ölürüm bende. Ne kadar ölmek istemediysem o kadar ölmek istiyorum sayende. Yavaş yavaş işleniyor beynime acı. Kalbimden bahsetmiyorum bile. Orası zaten senin.    Anılarımız, Parkımız, Şarkılarımız, sabahladığımız günler, bana ilk balım diyişin. Hepsi aklımda be sevgilim. Unutulur mu o güzel günler? he? söyle bana unutulur mu? Tabi sen unutmuş olabilirsin ama ben onurlu biriyim. Kolay kolay bırakamam. Gururluyum ben, ama sen yine gel. Olur mu? Yoksa nasıl yaşarım ben? Arada bir gel hatırlat kendini. Bana de ki unuttun mu beni balım? Cevabını bildiğin halde sor bana bu soruyu olur mu? çünkü ben sana bunun cevabını binlerce kez söylerim manitcanım. Biliyorum beni sevmiyorsun artık ama alıştım ben. Beni görmek istemiyorsun belki, adımı duymak istemiyorsun, sana yazmamı istemiyorsun belki. Ama senin bana olmasa da benim sana ihtiyacım var be sevgilim. Yapamıyorum ben işte acımı, duygularımı sana söyleyemiyorum belki, ama artık herkes bıktı benden "bizi" dinlemekten.  Herkese anlattım bizi ben. Ama kim haklı kim haksız, Kim daha çok sevmiş kim daha az sevmiş diye sormadım ben. Ve fark ettiysen kim daha az dedim. Kim "sevmemiş" demedim. Ama seni anlattığım herkes sevmemiş dedi. Ne kadar acı verici biliyor musun? ama bilme sen. İstemem bilmeni. Tatma bu duyguyu sen. Canın yanmasın senin. Keşke canın olsaydım ama iyi ki canın değilim. Benim canım yanıyor. Ama önemli değil. Sen iyi ol yeter bana. Kendimi hiçe sayarım ben. Hani nasıl diye bilirim bilmiyorum ama özlemek çok farklı bir şeymiş. Her gün görüyorsun ama özlüyorsun. Dokunmak istemiyorum sana ben. Ama yanımda ol istiyorum. Dokunmayı sevmem ama sarıl bana sen olur mu? ama sıkı sarıl. Çünkü düşmek üzereyim sevgilim...